Wednesday, December 4, 2013

നിന്ക്ക് കേക്കണ്ടേ ന്റെ വർത്താനങ്ങള് ????

ജനാലയിൽ ചേർത്തു വെച്ച മുഖത്തേക്കും അഴികളിൽ പിടിച്ച കൈ വിരലുകളിലേക്കും വന്നു പതിച്ച മഴത്തുള്ളികൾക്ക്‌ പാലപ്പൂ മണം.ഈ ദിവസങ്ങളിൽ കാറ്റിനും,മഞ്ഞിനും,മഴയ്ക്കും,രാത്രികൾക്കും ഒക്കെ  ഈ പൂമണാണ്.അതുകൊണ്ട് തന്നെ ഈ ദിവസങ്ങൾ എനിക്കേറെ പ്രിയായിരിയ്ക്കണൂ!!!!ഇത്തരം ചില ഇഷ്ടങ്ങൾക്ക് മുന്നിൽ ഞാൻ പോലുമറിയാതെ ന്റെ മനസ്സ് സ്വന്തമാക്കപ്പെട്ടു പോവുന്നു.
                                                                
അമ്പല മുറ്റത്ത് മൂന്നു പാല മരങ്ങൾണ്ട്.മൂന്നും പൂത്തിട്ടുംണ്ട് .ന്നാലും അതിലൊന്ന് ഇലകളേം കൊമ്പുകളേം കാണിക്കാത്ത വിധം പൂത്തുലഞ്ഞേക്കാണ്.സത്യം പറഞ്ഞാൽ ആ കാഴ്ച കാണാൻ വേണ്ടി മാത്രാണ് ഞാനിപ്പോ രണ്ടു നേരോം അങ്ങട് പോണേ.("ഇത് പോലെ പൂത്തുലഞ്ഞവളല്ലേ പെണ്ണേ നീയും!!!! " എന്ന നിന്റെ വാക്കുകൾ ദേ ഇപ്പഴും ന്റെ കാതിൽ ഉമ്മ വെക്കുന്നുണ്ട് കേട്ടോ). ആ കാഴ്ച്ച,ആ മണം ഒക്കെ എനിക്ക് നീയാണ്.നിന്റെ സ്നേഹാണ്.അതിങ്ങനെ എനിക്ക് ചുറ്റും,എന്റെയുള്ളിലും നിറയണം.അതെനിക്കിഷ്ടാണ് ,സുഖാണ് ,ന്റെ സന്തോഷാണ്.ഇത് പോലെ, നിറയെ പൂത്തു നിക്കണ മരങ്ങളെ,ചെടികളെ ഒക്കെ കാണുമ്പോ നിയ്ക്ക് തോന്നാറുണ്ട് ,ഞാൻ കൊതിക്കാറുണ്ട്  അത് പോലൊരു പൂമരമാവാൻ.............അന്ന് എല്ലാവരും എന്നെ കാണുമ്പോൾ അതിശയിക്കണം,അസൂയപ്പെടണം,ഒപ്പം ഇഷ്ടപ്പെടേം വേണം.

ഇന്നൊരു യാത്ര ണ്ടായിരുന്നു.പുലരാൻ കുറച്ചു നേരം കൂടിയുള്ളപ്പോഴേക്കും എണീറ്റ്‌ ഒരുങ്ങിയിറങ്ങി .മുറ്റത്ത് പവിഴമല്ലി നിറയെ വീണു കിടപ്പുണ്ടായിരുന്നു.വിരിയാൻ തയ്യാറായി ഇനിയുമൊരുപാട് പൂമൊട്ടുകൾ പല പല ചെടികളിലായി..............
എങ്കിലും ഒഴുകിയെത്തുന്ന ഈ പാല മണം...........
ഇതെന്നെ വല്ലാതെ കീഴ്പ്പെടുത്തുന്നു.ഇരുളിന്റെ വെളിച്ചത്തിൽ മഞ്ഞു പെയ്യണതും നോക്കിക്കൊണ്ട് ഞാനിങ്ങനെ പോയി. ഇത്തിരി കഴിഞ്ഞപ്പോ  മഞ്ഞിന്റെ കൂടെ മഴേം പെയ്യാൻ തൊടങ്ങി .മഞ്ഞിലിങ്ങനെ മഴ നൂലുകൾ ഇറങ്ങി വരണ കാണാൻ നല്ല ചന്തം.പോണ വഴീടെ ഇരു വശോം നിറഞ്ഞു പൂത്ത പാല മരങ്ങൾ.
കൂട്ട് വന്ന മഴയ്ക്ക് വീണ്ടും പാലപ്പൂ മണം. പൂക്കൾ പൊഴിഞ്ഞു വീഴണ കണ്ടപ്പോ ആ മഴ നൂലുകളെ കെട്ടിപ്പിടിച്ചോണ്ട് മോളീന്ന് എറങ്ങിവരാന്ന് തോന്നി. ന്ത്‌ ഭംഗ്യായിരുന്നൂന്നോ ആ കാഴ്ച്ച !!!!!
ഒരു കുഞ്ഞു പൂവീന്ന് എത്രമാത്രം മണാണ് പരക്കണത്!!!!
എനിക്ക് ശരിക്കും അതിശയം തോന്നി.അങ്ങനെ ആ യാത്ര എനിക്കൊരുപാടിഷ്ടായി.


തുണി  നനച്ചോണ്ട് നിക്കുമ്പഴാ തെങ്ങിന് പിന്നിൽ നിന്നിരുന്ന കാപ്പി ചെടിയിൽ പൂ വിരിഞ്ഞ കണ്ടെ!!!കണ്ടപ്പോ വല്യേ സന്തോഷായി നിയ്ക്ക്.എത്ര കാലായിട്ടുള്ള മോഹായിരുന്നു അത്.ആദ്യായിട്ടാ  കാപ്പിപ്പൂ കണ്ടത്.പാലപ്പൂവിന്റെ കൂട്ട് ഒരു മദിപ്പിക്കുന്ന മണം.
എനിക്കങ്ങനെ തോന്നി.പിന്നെ കുറെ നേരം കാപ്പി തോട്ടങ്ങൾക്ക് നടുവിലുള്ള ഒരു വഴിയിലൂടെ കാപ്പിപ്പൂ മണത്തിൽ കുളിച്ചു നടക്കുന്ന നമ്മളെ ഓർത്തു കൊണ്ടേയിരുന്നു.(എനിക്കൊപ്പം നീയുമെന്ന് ഇനി ഞാൻ  പറയില്ലാട്ടോ.)

രണ്ടു ദിവസം കഴിഞ്ഞപ്പോൾ ഒട്ടും വിചാരിക്കാതെ ഒരു എറണാകുളം യാത്ര.അന്നെന്റെ നാട്ടിലെ ഏകാദശിയായിരുന്നു.പ്രസിദ്ധമായ തൃപ്രയാർ ഏകാദശി.ഏകാദശിക്ക് വര്വോന്ന് അവിടന്ന് മോളി അച്ചോൾ രണ്ടു മൂന്നു വട്ടം വിളിച്ചു ചോദിച്ചു. ദീപ്തിയും.അവരോടൊക്കെ ഇല്ലെന്നു പറഞ്ഞിരുന്നു. എനിക്കെന്തോ ഇപ്പഴായേ  പിന്നെ അതിലൊന്നും അശേഷം ഇഷ്ടല്യാണ്ടായേക്കണൂ . (അല്ല,പണ്ടും അത്ര ഭ്രമൊന്നും ണ്ടാരുന്നില്ല്യ).ഏകാശി ഒരിക്കലും എടുത്തില്ല ഞാൻ.ഒരു നേരം ചോറുണ്ണാൻ പറ്റീല്ല്യാച്ചാ നിയ്ക്കെന്തോ ആകെ കൂടി സങ്കടം വരും.

ഇവിടന്നു അങ്ങട്ടെക്കുള്ള വഴീൽ പാല മരം കഷ്ട്യാണ്.വാകേം,മഞ്ഞപ്പൂ മരോം,കൊന്നേം,ഒക്ക്യാണ് അധികോം.കോഴിക്കോട്ടേക്കുള്ള വഴീൽ അധികോം പാലയാണ്.പോണ വഴി ചിയാനൂർ പാടത്ത് നിറയെ വെള്ളാമ്പൽ പൂത്തിരുന്നു. അധികം വലുപ്പല്ല്യാത്ത തരം .കൊന്ന മരോം ചിലയിടത്ത്  നിറയെ പൂത്തു നിന്നിരുന്നു.എല്ലാ കാലത്തും പൂക്കണ കൊന്ന മരോം വിഷുക്കാലത്ത് മാത്രം പൂക്കണതും ണ്ട് ത്രേ!!!!!ആദ്യത്തെ കൂട്ടത്തിൽ പെട്ട ഒരു കൊന്ന തൈ മുറ്റത്ത് വെച്ചു  പിടിപ്പിക്കണം.അതിങ്ങനെ മുറ്റത്ത് ചിതറി വീണു കിടക്കണ കാണാൻ നല്ല ഭംഗീണ്ടാവും.
കാറിൽ കേട്ട് കൊണ്ടിരുന്നത് മുഴുവനും പ്രണയ ഗാനങ്ങൾ ആയിരുന്നു. വെയിലിനു കനം വെച്ചിരുന്നില്ല പോവുമ്പോൾ.അതുകൊണ്ട് യാത്ര സുഖായിരുന്നു.ജോലിക്കു  പോണോരും കുട്ട്യോളും വണ്ടികളും ഒക്കെ ആയി റോഡിൽ നല്ല തിരക്കായിരുന്നു.ഇടക്കെപ്പഴൊക്കെയോ ഉറങ്ങി പോയിരുന്നു ഞാൻ.തിരക്ക് ആവണേനു മുന്നേ തൃപ്രയാർ കടന്നു.അവിടെ പിന്നേം ന്തൊക്ക്യോ മാറ്റങ്ങൾ ണ്ടായിരിക്കുന്നു.
കണ്ണിമ പൂട്ടാതെ,ആദ്യായി കാണണ കൂട്ട് ,കണ്ണെത്തുവോളം ഞാൻ നോക്കിയിരുന്നു ആ വഴികളെ ........
ന്നെ അറിയുന്ന ആ വഴികളെ .................
ഓരോ മുക്കിലും മൂലയിലുമൊക്കെ പതിഞ്ഞിരിപ്പുണ്ട് ആ പഴയ എന്റെ ദിവസങ്ങളുടെ ഓർമ്മകൾ.
ഞാൻ കണ്ടു തോളത്തൊരു ബാഗും തൂക്കി തല അൽപ്പം ചെരിച്ച് കുനിച്ചു പിടിച്ചു കൊണ്ട് നടക്കുന്ന ആ എന്നെ............
ആ ഞാൻ  ത്ര പാവായിരുന്നൂന്നോ!!!!!
അന്നെന്റെ മുഖത്ത് ഒരു സങ്കടായിരുന്നു എപ്പഴും.
കണ്ണുകളിൽ ദൈന്യതയും, നിസ്സഹായതയും, അപകർഷതയും ഒക്കെ ആയിരുന്നു ഉണ്ടായിരുന്നത്.ഉള്ളിൽ നിറഞ്ഞിരുന്ന സ്നേഹം,കൂട്ടി വെച്ചിരുന്ന സ്വപ്‌നങ്ങൾ,മോഹങ്ങൾ ഇവ യൊന്നും പുറത്തേക്ക് വന്നതേയില്ല. അതുകൊണ്ട് തന്നെ  ന്റെ മുഖത്തിന്‌ അശേഷം ചന്തംണ്ടായിരുന്നില്ല.പക്ഷെ ഇപ്പോൾ കണ്ണാടിയിൽ നോക്കുമ്പോൾ എനിക്ക് തോന്നാറുണ്ട് ന്റുള്ളിലെ നന്മയും സ്നേഹവും  മുഖത്ത് നിറഞ്ഞു കൊണ്ട് ന്നെ ഭംഗിയുള്ളതാക്കിയിരിക്കുന്നുവെന്ന്.ഒരിക്കൽ പറഞ്ഞ പോലെ നീ  നല്കിയതാണ് സ്നേഹിക്കുക എന്ന എന്റെയീ സ്വഭാവം. അതിലൂടെ നീയെനിക്കിന്നു സൗന്ദര്യവും നൽകിയിരിക്കുന്നു.

തൃപ്രയാർന്ന് ഇടത്തോട്ടു പോവാൻ മുതലേ എനിക്കിഷ്ടല്ല്യ.പോവാണേൽ പരമാവധി കൊടുങ്ങല്ലൂർ വരെ.അത് കഴിഞ്ഞുള്ള യാത്ര എന്റെ ഇഷ്ടമേയല്ല.എറണാകുളം ന്ന നഗരം എനിക്കെന്തോ പേടിയാണ്.വല്യേ ഒരു ലോകം.എനിക്കൊട്ടും പരിചയമില്ലാത്തതെന്തൊക്കെയോ മാത്രേ അവടുള്ളൂ . അതോണ്ട് അവിടം എനിക്കൊട്ടും ഇഷ്ടല്ല്യ .അന്ന് തിരുവനന്തപുരത്ത് പോയപ്പഴും എനിക്കിതേ മനസ്ഥിതി ആയിരുന്നു.

കൃത്യം ഒരു മണിയ്ക്ക് ഇടപ്പിള്ളി എത്തി.ശ്രീച്ചി  ന്നെ കാത്തിരിപ്പുണ്ടായിരുന്നു. അവിടെ ലീലച്ചോൾ ക്ക് മാത്രേ ഏകാശി ഒരിക്കൽ ണ്ടായിരുന്നുള്ളൂ.കണ്ടപ്പഴേ ഞാനും ശ്രീച്ചീം പരസ്പരം ചെവി തിന്നാൻ തുടങ്ങി.എന്നും വിളിക്കുന്നതാണ്,ഏറെ മിണ്ടുന്നതും ആണ്.എങ്കിലും നേരിട്ട് പറയാൻ പിന്നേം ഏറെ ബാക്കി.പുതിയ സൌഹൃദങ്ങളെ,വാട്ട്സ് ആപ്പ് കത്തികളെ,ഫേസ് ബുക്ക്‌ പോസ്റ്റുകളെ ,പിന്നെ കൊറച്ച് പരദൂഷണോം...... ഇങ്ങനെ പറഞ്ഞു കൊണ്ടേയിരുന്നു.

തൊട്ടടുത്ത രണ്ടു ദിവസങ്ങളും വളരെ മനോഹരമായതൊരുപാട് കാര്യങ്ങൾ സംഭവിച്ച ദിവസങ്ങളായിരുന്നു.ചിലർ വളരെ വേഗം ഹൃദയത്തിൽ സ്ഥാനം പിടിക്കും.ഒരു ചിരി കൊണ്ടോ,ഒരു വാക്കു കൊണ്ടോ,ഒരു  ഒക്കെ.അങ്ങനെ പ്രിയപ്പെട്ടവരായ കുറച്ചു പേരുണ്ട് ഇപ്പോൾ എന്റെ ജീവിതത്തിൽ. അതിലൊരാളാണ് സൈറത്ത.വാക്കുകളിൽ നിറയുന്നത് നന്മ മാത്രം.ചിരിയിൽ സ്നേഹം മാത്രം.അതാണ്‌ താത്തൂനെ ഓർക്കുമ്പോൾ ആദ്യം പറയാൻ എനിക്കിഷ്ടള്ളത്.മലപ്പുറത്തിന്റെ അങ്ങേ അറ്റത്തും ഇങ്ങേ അറ്റത്തും ഞങ്ങൾ കണ്ടത് ആ ലുലു മാളിൽ വെച്ച്.അതോ ഒട്ടും പ്രതീക്ഷിക്കാതെ.(ഇതിനു മുൻപ് സുജേം കീയൂനേം കണ്ടത് ഇതുപോലൊരു വല്യേ സന്തോഷായിരുന്നു.)

ആ രാത്രി ഞാനെത്ര സന്തോഷത്തോടെ ആണെന്നോ ഉറങ്ങിയത്!!!!സ്വപ്നത്തിൽ ഞാനൊരു മാലാഖേ കണ്ടു.അതിന്റെ കയ്യും പിടിച്ച് നക്ഷത്രങ്ങൾക്കിടയിലൂടെ ഞാനിങ്ങനെ പറക്കുന്നത്........നിന്നെ അന്വേഷിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു ന്റെ കണ്ണുകൾ.ഒടുവിലെന്നെ മാലാഖ നിറയെ താമരകൾ വിരിഞ്ഞ ഒരു കുളപ്പടവിൽ കൊണ്ടെത്തിച്ചു.അതവിടെ ന്റെ ഇല്ലത്തെ കുളപ്പടവായിരുന്നു. അത്രേയ് കണ്ടുള്ളൂ.അപ്പഴേക്കും ഞാൻ എണീറ്റു.ആ സ്വപ്നത്തെ ഞാൻ പിന്നത്തെ ഒരു ദിവസം കൊണ്ടേറെ സ്നേഹിച്ചു.താലോലിച്ചു.

പിറ്റേന്ന് വെളുപ്പിനെ അവിടന്ന് പോന്നു.ന്റെ ഇല്ലത്തെത്തി. അങ്ങടുള്ള യാത്രയിൽ ഞാൻ ഞാൻ ഉറക്കത്തിലായിരുന്നു ഭൂരി ഭാഗം സമയോം.എങ്കിലും തൃപ്രയാർ ന്ന് തിരിഞ്ഞപ്പോൾ ഞാൻ എണീറ്റിരുന്നു.ഒരു അറിയാതെ ഓടിയെത്തി ഒരു ചിരി ന്റെ ചുണ്ടിലേക്ക്.പിന്നീടതൊരു വല്യേ പുഞ്ചിരി ആവണത് ഏറ്റവും സന്തോഷത്തോടെ ഞാൻ മനസിലാക്കി.മുത്തശ്ശന്റെ ചാത്തം (ശ്രാദ്ധം) ഊട്ടുകയായിരുന്നു വല്യച്ഛൻ.കാക്കകളൊന്നും വന്നില്ല കൈ കൊട്ട്യപ്പൊ.ആദ്യൊക്കെ അത് കാണുമ്പോ നിയ്ക്ക് വിഷമം തോന്നീരുന്നു.പക്ഷെ ഇപ്പൊ ല്ല്യ.ഒന്നാമത് കാക്കകൾക്ക് ഉപ്പോ,എരിവോ,പുള്യോ ഒന്നുംല്യാത്ത കൊറേ എള്ള് കലർത്ത്യ ഈ ഒണക്ക ചോറ് കഴിച്ച് ബോർ അടിച്ച്ണ്ടാവും.പിന്നെ ഈ മൊബൈൽ ടവർ കാരണം കാക്കകൾ ഒക്കെ കൊറഞ്ഞു ത്രെ!!!ന്നാലും വന്ന്ണ്ടാവും മുത്തശ്ശൻ അത് കഴിക്കാൻ.അല്ലെ?????


മോളി അച്ചോൾ കൊറേ കപ്പ പറച്ചു തന്നു കൊണ്ടൊക്കോന്നും പറഞ്ഞ്.രണ്ടു മണിക്കൂറെ അവിടെ ഇരിക്കാൻ സമയം കിട്ട്യൊള്ളൂ .ന്നാലും ശ്ശി സന്തോഷം തോന്നി.പണ്ട് ഓണത്തിന് പൂവിടാൻ വേണ്ടി പറമ്പിൽ വല്ല പൂവുംണ്ടോന്നു തപ്പി നടന്നിരുന്ന കാലത്ത് ഒരു വെളുത്ത പൂവ് കണ്ടിരുന്നു.ഇങ്ങട് എത്ത്യേ പിന്നെ അത് കണ്ടിട്ടേല്ല്യാരുന്നു.കപ്പ പറിക്കാൻ പോയപ്പോണ്ട്ടാ ദേ നിക്കണൂ ആ പൂവ്കൊറേ കൊറേ.........എനിക്ക് പിന്നേം സന്തോഷായി.ഓടി പോയി കൊറേ ഫോട്ടോങ്ങട് എടുത്തു.പറമ്പ് പൂട്ടിക്കാൻ ഏൽപ്പിച്ച്ണ്ട് ത്രെ.അല്ലാതെ പാകല്ല്യ.നിറച്ചും തൊട്ടാവാടി ആണ്.കാലെടുത്തു വെക്കാൻ പറ്റാത്ത വിധം.ഓറഞ്ച് കൊങ്ങിണി പൂവിനേം കണ്ടു കൊറേ കാലം കൂടി.മണം കൊറഞ്ഞ പോലെ തോന്നി.

ഒറ്റ മാവും പൂത്തില്ല ഇനീം.ഒക്കേം നല്ലോം തളിർത്ത് നിക്കണൂ.ഏറ്റോം ഭംഗി ചന്ദ്രക്കാരൻ തളിർത്തത് കാണാനായിരുന്നു.മുറ്റത്തെ പടിക്കലെ പുളി നിറയെ കായ്ച്ച്ണ്ട് .പുളിങ്ങ വീണു തുടങ്ങീല്ല.

പിന്നിലെ പാടത്തിന്റെ വക്കത്തേക്ക് പോയി. പാടം മുഴോനും വെള്ളാണ്.മഴ ഇനീം തീർന്നില്ല്യാലോ!!!!പാടത്തിന്റെ നടുക്കൊരു തോടുണ്ട്.
അതിൽ നിറയെ ചോപ്പാമ്പൽ പൂത്തു നിക്കണ കണ്ടു.വല്യേ വല്യേ അക്കാ പൂ(ആമ്പൽ).ദൂരേന്നെ കാണാൻ പറ്റ്യോള്ളൂ .അങ്ങട് പോവാൻ ഒരു മാർഗോംല്ല്യായിരുന്നു.അതെനിക്ക് ശരിക്കും സങ്കടായി.
ചോപ്പാമ്പൽ കണ്ടിട്ട് അത്രേം വല്യത് കണ്ടിട്ട് ത്ര കാലായി!!!!!!!
വളരെ മൃദുവായ ഗന്ധാണ് അതിന്.പണ്ട് പറമ്പിലുള്ള ആരേലുമൊക്കെ ത്രയാന്നോ കൊണ്ട് തന്നിരുന്നേ!!!!!നീണ്ട തണ്ട് രണ്ടാക്കി പൊട്ടിച്ച് മാല ആക്കീരുന്ന ആ കാലം.നടുവിൽ ലോക്കറ്റ് എന്നപോലെ ആമ്പൽ.ചുമരിലെ ദൈവങ്ങൾക്കൊക്കെ നിരത്തി ചാർത്തി കൊടുക്കും ആ മാലകൾ.പിറ്റെ ദിവസം ഇതളുകൾ അടർത്തി എടുക്കും.കണ്ണുകൾക്ക്‌ മേലെ ഒട്ടിച്ച് വെക്കും.ഉള്ളിലെ ആ മഞ്ഞ ഭാഗം(അതിനെ ന്താ പറയാന്ന് എനിക്കിനീം നിശല്യ)തിന്നും.ഹോ.....ഒരു നിമിഷം കൊണ്ട് ഞാൻ പഴേ കുഞ്ഞു ഉമേടെ അടുത്തേക്ക് എത്തി.ക്യാമറ സൂം ചെയ്ത് കിട്ടാവുന്ന പോലൊരു ഫോട്ടോയും എടുത്ത് കൊറച്ചു നേരം കൂടി ഒന്നടുത്തു കാണാൻ സാധിച്ചില്ലല്ലോ എന്നോർത്ത് സങ്കടപ്പെട്ട് നിന്ന് തിരിച്ചു പോന്നു.

മുളയിലകളുടെ അറ്റത്തും,കുഞ്ഞ്യേ മുള്ളുകളിലും പറ്റിപ്പിടിച്ച് നിന്നിരുന്ന മഞ്ഞു തുള്ളികൾ..... അതിനേം നോക്കി നിന്ന് അൽപ്പ  നേരം.ഈ മഞ്ഞു തുള്ളീടേം,മഴ തുള്ളീടേം ഒക്കെ ഫോട്ടോ എടുക്കാൻ പഠിക്കണംന്ന് കൊറച്ചു കാലായിട്ടുള്ള ന്റെ മോഹാണ്.അത് പഠിച്ചിട്ടേ ഇനി അതിനു ശ്രമിക്കൂന്നും തീരുമാനിച്ച്ണ്ട്.മുത്തശ്ശി ണ്ടാക്ക്യ അട ദോശേം കഴിച്ച് തിരിച്ച് പോന്നു. ഏകാശി കടകൾ പോയിരുന്നില്ല.കൊറച്ച് പൊരീം ഉഴുന്നാടേം വാങ്ങിച്ച് തിരിച്ച് പോന്നു.

പോരുമ്പോൾ എന്നും ഏറ്റോം അധികം യാത്ര പറയാറുള്ളത് ഇറയത്തെ തൂണുകളോടും, പുറത്തെ മുറീലെ പടിക്കലേക്കുള്ള ജനാലകളോടും, മുറ്റത്തെ പാരിജാത്തതിനോടും, ഇല്ലത്തെ പിന്നിലെ ചന്ദ്രക്കാരനോടും, കുളത്തിനോടും, ചോപ്പാമ്പൽ നിറഞ്ഞ പാടത്തിനോടും ഒക്കെയാണ്.അതീ തവണേം ആവർത്തിച്ചു.ഇ പ്രാവശ്യം ന്തോ സങ്കടം കൊറച്ചു കൂടുതലയിരുന്നോ!!!!!!!




Sunday, October 27, 2013

സ്നേഹത്തോടുള്ള ന്റെ സ്നേഹം.

മിനിഞ്ഞാന്നത്തെ പത്രത്തിൽ ഒരു കോളത്തിൽ ഓരോരുത്തരും അവർക്കിഷ്ടമുള്ള വാക്കിനെ കുറിച്ച് പറഞ്ഞത് കണ്ടു.എനിക്കാ കോളം  ഇഷ്ടായി. ഈയിടെ കുറച്ചു കാലായിട്ട്  വാക്കുകളേം അക്ഷരങ്ങളേം കുറിച്ച് ചിന്തിക്കൽ എനിക്ക് പ്രധാനാണ് . വായനയൊക്കെ കൊറവാണെങ്കിലും എഴുതുകാന്ന കഴിവില്ലെങ്കിലും വാക്കുകളും അക്ഷരങ്ങളും ഒക്കെ എനിക്കേറെ പ്രിയപ്പെട്ടതാണ്.അവരോട് നിയ്ക്ക് വല്യേ സ്നേഹാണ്.അവ നല്ല രീതിയിൽ ഉപയോഗിക്കുന്ന ആളുകളോട്  ബഹുമാനോം ആണ്.

അത് വായിച്ചപ്പൊ ഞാനും ഓർത്തു നിയ്ക്ക് പ്രിയപ്പെട്ട വാക്കുകൾ ഏതൊക്കെന്ന്.ഏറ്റവുമിഷ്ടം "സ്നേഹം" തന്നെ.അതിന്റെ പര്യായങ്ങളേം,പല ഭാവങ്ങളേം അതിനെ വർണ്ണിക്കുന്ന,ഉപമിക്കുന്ന വാക്കുകളേം ഒക്കെ നിയ്ക്കിഷ്ടാണ്.എങ്കിൽ പോലും സ്നേഹമെന്ന പദം എന്നെ വല്ലാതെ കീഴ്പ്പെടുത്തുന്നു.ആ അനുഭവവും.സ്നേഹത്തെ കുറിച്ച് പറയുന്നവൻ യഥാർത്ഥത്തിൽ സ്നേഹമെന്തെന്ന് അറിയാത്തവനാണത്രേ!!!!!! കാരണം യഥാർത്ഥ സ്നേഹം ഒരിക്കലും വാക്കുകൾ കൊണ്ട് പറഞ്ഞു ഫലിപ്പിക്കാൻ കഴിയാത്ത ഒന്നാണ്. അങ്ങനെ എന്തോ എവിടുന്നോ ഞാൻ വായിച്ച്ണ്ട്. അത് സത്യമാണെങ്കിൽ കൂടിയും ഞാൻ വൃഥാ ശ്രമിക്കാറുണ്ട് എന്റെയുള്ളിലെ സ്നേഹത്തെ വാക്കുകളിൽ നിറയ്ക്കാൻ.

ഇത്രത്തോളം മൃദുവായ എന്നാൽ മൂർച്ചയുള്ള ,അളക്കാനാവാത്ത ആഴവും പരപ്പുമുള്ള, മറ്റൊന്നിനുമില്ലാത്തത്ര വിശുദ്ധിയും സൌന്ദര്യവുമുള്ള ,
 എത്രയൊക്കെ  പറഞ്ഞാലും പിന്നേയും പറയാൻ  അവശേഷിക്കുന്ന മറ്റേത് വാക്കാണുള്ളത് !!!! എനിക്കിനിയും കണ്ടെത്താനായിട്ടില്ല .പത്മ പറഞ്ഞത് പോലെ അദൃശ്യമായ ഒരുപാടക്ഷരങ്ങളുണ്ട് സ്നേഹമെന്ന വാക്കിൽ .ഈ പ്രപഞ്ചത്തെ മുഴുവനും ഉൾക്കൊള്ളുന്ന ഒരു വാക്ക്.അതുകൊണ്ട് തന്നെ ആ വാക്കിനോട് എനിക്ക് തീരാത്ത ആരാധനയാണ്.സ്നേഹമെന്ന അനുഭവത്തോട്‌ തീരാത്ത സ്നേഹവും.അതെ,സ്നേഹത്തിന്റെ ഉപാസകയാണ് ഞാൻ. എനിക്കിഷ്ടമാണ് സ്നേഹത്തെ കുറിച്ച് ചിന്തിക്കാനും, സംസാരിക്കാനും, എഴുതാനും ഒക്കെ.സ്നേഹിക്കപ്പെടുന്നതിനേക്കാൾ ഇഷ്ടമാണ് സ്നേഹിക്കാൻ.ഓരോ തവണയും സ്നേഹമെന്ന വാക്കുച്ചരിക്കുമ്പോൾ , അതെഴുതുമ്പോൾ, എന്റെയുള്ളിൽ അത് നിറഞ്ഞു കൊണ്ടേയിരിക്കുന്നു. ഇപ്പോൾ ഈ നിമിഷത്തിൽ പോലും എവിടെ നിന്നോ ഒഴുകിയെത്തുന്നുണ്ട് എന്നിലേക്കീ സ്നേഹം.

സ്നേഹവും ഇഷ്ടവും ഒന്നാണോ??????എനിക്കറിയില്ല.പ്രേമമെന്ന വാക്കിൽ ഒരു ഭക്തിയുണ്ട് .പ്രണയത്തിൽ ഒരു കാൽപനികതയും.രാഗമെന്നത് സാഹിത്യഭംഗി തുളുമ്പുന്ന ഒന്നാണ്.ഈ വാക്കുകളെല്ലാം തന്നെ  എനിക്കിഷ്ടമാണ്. ഇവയെല്ലാം സ്നേഹമെന്ന പദത്തിൽ എത്ര ഭംഗിയായി സമന്വയിച്ചിരിക്കുന്നു എന്നെനിക്ക് തോന്നാറുണ്ട്.ഇതൊക്കെ എന്റെ മാത്രം തോന്നലുകളാണ്. ഒന്നുണ്ട്, സ്നേഹിക്കാനും  സ്നേഹിക്കപ്പെടാനും തീർച്ചയായും ഭാഗ്യം വേണം. ഒപ്പം സ്നേഹത്തോളം വല്യൊരു മനസ്സും.ആ ഭാഗ്യവും ആ മനസ്സും എനിക്കുണ്ടെന്ന് എല്ലാവർക്കും എന്നോടുള്ള സ്നേഹം കാണുമ്പോൾ എനിക്ക് തോന്നാറുണ്ട്.

സ്നേഹത്തിന്റെ ഏറ്റവും സുന്ദരമായ മുഖം സംശയമില്ലാതെ തന്നെ പറയാം അമ്മയുടേതെന്ന്.അതുകൊണ്ട് അമ്മയെന്ന വാക്കും എനിക്കേറെ പ്രിയം തന്നെ. പക്ഷെ......ആ സ്നേഹം ......എനിക്കത് നഷ്ടമാണ്.
എന്നിലേക്കെത്തിയ സ്നേഹം..........
ഇങ്ങനെയൊക്കെ  തോന്നാൻ മാത്രം സ്നേഹമെന്ന അനുഭൂതിയെ  കാലം എന്നിലേക്കെത്തിച്ചത് നിന്നിലൂടെയാണ്.
ഒരക്ഷരത്തിലൂടെ ......ഒരു വാക്കായി മാറിയ നീ...........
ഒരു വാക്കിലൂടെ ........എന്നിലെ സ്നേഹത്തെ പൂർണ്ണമാക്കിയ നീ................
നീ എത്ര മനോഹരമായ വാക്കാണ്‌!!!!!!!
മറ്റാരേക്കാളുമധികം നീയെന്നെ സ്നേഹിക്കുന്നു.
അതുകൊണ്ട് തന്നെ " നീ " എനിക്കേറെ പ്രിയപ്പെട്ട മറ്റൊരു  വാക്കാണ്‌.
നിന്നിലൂടെ പൂർണ്ണത നേടിയ എന്റെ സ്നേഹം പോലെ!!!!!

കടൽ കാണുമ്പോൾ എന്റെയുള്ളിൽ ഒരു കടലോളം സ്നേഹം നിറയുന്നു. നിന്നിലേക്ക്‌ മാത്രമായി ഒഴുകുന്നൊരു സ്നേഹക്കടൽ അപ്പോഴെന്റെയുള്ളിൽ അലയടിക്കുന്നതായി എനിക്കനുഭവപ്പെടുന്നു. അതുകൊണ്ട് കടൽ എന്ന വാക്കിനോടെനിക്കേറെ ഇഷ്ടമാണ്.
അടഞ്ഞ കണ്ണുകൾക്കുള്ളിലേക്ക് സ്വപ്നങ്ങളുടെ തേരിലേറി നീ വന്നപ്പോൾ മുതൽ, പിടിച്ചടുപ്പിക്കുന്ന എന്തോ ഒന്ന് നിന്റെയീ മിഴികളിലുണ്ടെന്നു നീ പറഞ്ഞപ്പോൾ മുതൽ ഞാനെന്റെ മിഴികളേയും,മിഴികളെന്ന വാക്കിനേയും ഇഷ്ടപ്പെടാൻ തുടങ്ങി.നിന്നെ നിറച്ച മനസ്സിൽ , നീ നിറയ്ക്കുന്നത് നിലാവിനോളം ചന്തമുള്ള പ്രകാശമാണ്.അതുകൊണ്ട് തന്നെ നിലാവെന്ന വാക്കിനോടും എനിക്കിഷ്ടമാണ്.

മഴ കാണുമ്പോഴും,അതിൽ നനയുമ്പൊഴും എനിക്ക് തോന്നാറുണ്ട് എന്റെയുള്ളിൽ സ്നേഹം മാത്രമേ ഉള്ളൂ എന്ന് .പെയ്തു പോവുന്ന, എന്നെ നനയിച്ച  ഓരോ മഴയിലും ഞാനറിഞ്ഞ അമ്മക്കൊതി .....
നിന്റെ സ്നേഹം ഒരു തോരാമഴയെന്നും ഈ മഴ നനയാൻ ഇനിയുമൊരുപാട്  ജന്മം നേടണമെന്നുമുള്ള  നിന്റെ വാക്കുകൾ  ...........
പെയ്യാൻ കൊതിക്കുന്നൊരു കുഞ്ഞു മേഘം എപ്പോഴും നിന്റെയുള്ളിലുണ്ടെന്നും,നിന്റെ വാക്കുകൾക്കെപ്പോഴുമൊരു  മഴ നനവാണെന്നുമുള്ള പ്രിയ സുഹൃത്തിന്റെ വാക്കുകൾ .........
മഴയെന്ന വാക്ക് എന്നിലൊരുപാട് സ്നേഹമുണ്ടാക്കിയിട്ടുണ്ട്.
അതുകൊണ്ട് മഴയെനിക്ക് സ്നേഹത്തിന്റെ മറ്റൊരു വാക്കാണ്‌.

കാരണങ്ങളില്ലാതെ പലപ്പോഴും കരഞ്ഞപ്പോഴും,വിരഹം കൂടുതൽ സ്നേഹിക്കാൻ പഠിപ്പിച്ചപ്പോഴും, നിന്നിൽ ഞാൻ കാണുന്നതെന്നെ തന്നെയെന്ന് നാം പരസ്പരം മനസിലാക്കിയപ്പോഴും ,ആ വാക്കുകളോടൊക്കെയും  ഇഷ്ടമായി. ഓരോ നക്ഷത്രങ്ങളിലും സൌഹൃദങ്ങളുടെ മുഖങ്ങളെ ചേർത്തു വയ്ക്കാൻ തുടങ്ങിയപ്പോൾ , സന്തോഷങ്ങളുടെ പങ്കു വെക്കലുകൾ കൽക്കണ്ടം പോലെ മെല്ലെ മെല്ലെ അലിഞ്ഞ് മധുരമായി ഉള്ളിൽ ശേഷിച്ചപ്പോൾ സൌഹൃദത്തോടും ഇഷ്ടമായി.ഓരോ പൂമണങ്ങളിലും ഓർമ്മകൾ അനുഭവപ്പെട്ടപ്പോൾ, കൂട്ടി വെച്ച മഞ്ചാടി മണികൾ  നിനക്കായുള്ള കാത്തിരിപ്പെന്നു കരുതാൻ തുടങ്ങിയപ്പോൾ,ഓർമ്മകളെന്ന വാക്കെനിക്കേറെ പ്രിയമായി. എന്നെന്നുമുള്ള കുഞ്ഞു കുഞ്ഞു മോഹങ്ങളായ പളുങ്ക് വളകൾ, ശംഖു മാല, അരികിൽ തവിട് നിറമുള്ള കക്കകളൊട്ടിച്ച കണ്ണാടി , മയിൽപ്പീലിയും  അപ്പൂപ്പൻ താടിയും ഒട്ടിച്ച തൊപ്പി അവയോടുമിഷ്ടം  തന്നെ.

സ്വപ്നങ്ങളിലെ പതിവുകളായിരുന്ന ചെമ്പക മണമുള്ള കാറ്റ്,കാടിന്റെ പച്ച, മുളങ്കൂട്ടത്തിന്റെ പാട്ട് നീലാകാശവും വെള്ളി മേഘങ്ങളും ഒരിക്കലും മാറാത്ത ഇഷ്ടങ്ങൾ.കണ്‍പീലികൾ പരസ്പരം ചേർത്തു  വെച്ച് ഒരില വീഴുന്ന പോൽ  നിന്റെ ചുണ്ടുകൾ എന്റെ ചുണ്ടുകളിലേക്ക് മെല്ലെ വന്നു പതിയണം.അങ്ങനൊരു ചുംബനം നീയെനിക്കെന്നോ എന്റെ സ്വപ്നങ്ങളിലേതിലോ നൽകിയിട്ടുണ്ട്.പിന്നെ പിന്നെ ചുംബിക്കുക എന്ന വാക്ക് കേൾക്കുമ്പോൾ എനിക്കതാണ്‌ ഓർമ്മ വരാറ്. ഈ ഓർമ്മ കൊണ്ട് ആ വാക്കും ഇന്നെനിക്കേറെ പ്രിയമാണ്.

നഷ്ടപ്പെടലുകളും സ്നേഹം തന്നെയാണ്. നഷ്ടപ്പെടൽ തന്നെയാണ് സ്നേഹത്തിന്റെ മാറ്റ് കൂട്ടുന്നത്. പകരം  വെക്കാനാവാത്ത  എനിക്ക്സംഭവിച്ച സ്നേഹനഷ്ടങ്ങൾ...... അവയെ നൊമ്പരങ്ങൾ എന്ന് വിളിക്കാനാണ് എനിക്കിഷ്ടം. പ്രിയമേയുള്ളൂ അതിനോടും.
അതുകൊണ്ടല്ലേ ഒരേ സമയം നേട്ടവും നഷ്ടവുമായി നീയെന്നിലിങ്ങനെ..............!!!!

Thursday, September 26, 2013

കഴിഞ്ഞു പോയ ഈ മഴ ദിവസങ്ങളുടെ ഓർമ്മയ്ക്കായി .............!!!!!!

                              മഴ കൊണ്ട് മാത്രം ജനിക്കുന്ന പോസ്റ്റുകൾ ചിലതുണ്ട് എന്റെ ബ്ലോഗിൽ .........അതിലൊന്നാണ് ഇത്(ഈ വരികൾക്ക് സ്പിരിറ്റിലെ പാട്ടിനോട് കടപ്പാട്  :) ). കുറച്ചു നാളായി വാക്കുകൾ ന്നോട് കട്ടീസിലാന്നു തോന്നുന്നു. അപ്പൊ ഞാൻ, അത്യാവശ്യത്തിന് ഭംഗിയില്ലായ്മയുള്ള എന്റെയീ ചിത്രങ്ങളെ കൂട്ട് പിടിച്ച് പോസ്റ്റാൻ തീരുമാനിച്ചു. ന്നോടാ......കളി . ന്നാലും,നിയ്ക്കിഷ്ടാണ് ഞാനെടുത്ത ഈ കുഞ്ഞു ചിത്രങ്ങളെ. ഇതിൽ നോക്കിയാൽ എന്റെയീ മഴ ദിവസങ്ങളിൽ എനിക്ക് വീണ്ടും വീണ്ടും നനയാനാകും. ഈ മഴത്തുള്ളികളോട് പങ്കു വെച്ച ചിരികളിൽ വീണ്ടും മനസ് നിറയ്ക്കാനാകും . ഈ മഴത്തുള്ളികളിൽ ചേർത്ത് വെച്ച കണ്ണീരിനെ നോക്കി വീണ്ടും കണ്ണു നിറയ്ക്കാനാകും. 

 വാഴയിലയിലെ മഴത്തുള്ളികളുടെ ഭംഗി ഞാൻ ആദ്യം കണ്ടത് ഒരുപാട് പ്രിയപ്പെട്ട ഒരു ചങ്ങായീടെ ബ്ലോഗിലാണ്. ആ ഭംഗിയൊന്നും ഇതിനില്ലെങ്കിലും എനിക്ക് പ്രിയമാണ് എന്റെ മുഖത്തും ഈ മഴത്തുള്ളികൾ ഉമ്മ വെച്ചുവെന്നു എനിക്ക് തോന്നാറുണ്ട്. ന്റെ ഈ ഫോട്ടോക്ക് കണ്ണ് കിട്ടാതിരിക്കാനാണോ ആ കുഞ്ഞു കരട് അവിടെ പറ്റിച്ചേർന്നു നിക്കണേ ???????? :)

ഈ മഴക്കാലത്ത് നിറഞ്ഞു കവിഞ്ഞ എന്റെ ഇല്ലത്തെ കുളം. മരോട്ടിക്കായുടെ മരത്തിന്റെ കൊമ്പുകളാണ് ചാഞ്ഞു നിക്കണത് . ത്രേം നല്ല കുളംണ്ടായിട്ടും ഞാൻ  നീന്തൽ പഠിച്ചില്ല . മീനിനെ പേട്യായോണ്ട് വല്തായേനു ശേഷം ഞാൻ കുളത്തിൽക്ക് ഇറങ്ങന്നെല്യ. മൂന്നു കടവുകൾ ഒക്കെ ഉള്ള നല്ല കുളായിരുന്നു . ഇപ്പൊ ആകെ കേടായി. പടവുകൾ ഒക്കെ ആകെ പൊട്ടിപ്പൊളിഞ്ഞു കേടായി . ന്നാലും എനിക്കിത് ഏറെ പ്രിയാണ്. കുഞ്ഞു കുട്ടി ആയിരുന്നപ്പോ മുത്തശ്ശീടെ കൂടെ പോയി മൂക്ക് പിടിച്ച് മൂന്നു തവണ മുങ്ങി കുളിക്കുമായിരുന്നു. പിന്നെ  ന്റെ ബടുക്കൂസ്തരങ്ങൾ കേട്ടോണ്ടിരുന്ന ഒരു ചങ്ങായിയായി. ഇപ്പോഴിപ്പോ ഇത് കാണുമ്പോ ഞാൻ അങ്ങേ അറ്റം പ്രണയിനി ആവും. കാരണം ഇപ്പൊ ഈ കുളത്തിലെ ഒരു പടവിൽ നിനക്കൊപ്പം ഇരുന്ന് നിലാവ് കാണണംന്ന് ന്റെ വല്യേ മോഹാണ്. മഴ നനയണംന്നും.

 മഴ നനഞ്ഞ മഞ്ചാടി പൂവ്. കഴിഞ്ഞ കഴിഞ്ഞ ഡിസംബറിൽ പോയപ്പോഴാണ് ഞാൻ ആദ്യായി മഞ്ചാടി പൂ കാണുന്നത്. ഈ മഴക്കാലത്ത് പോയപ്പഴും കണ്ടു. നല്ല മണമൊന്നും അല്ല .കാണാൻ നല്ലചന്തംണ്ട്ന്നു മാത്രം .



 ഈയിടെയാണ് നാലുമണി പൂക്കളെ പറയണ വേറെ പേരാണ് അസർമുല്ല എന്ന് ഞാൻ അറിഞ്ഞത്. നിന്നിലൂടെ ഇഷ്ടപ്പെട്ടു തുടങ്ങിയ ഇവയെ ഇപ്പൊ നിന്നോളം ഇഷ്ടാണ്. എനിക്ക് നിന്നോടുള്ള ഇഷ്ടം നിന്നെക്കാൾ അധികം അറിയുന്നതും ദേ എനിക്ക് പ്രിയപ്പെട്ട ഇവർക്കാണ് . മഴ നനഞ്ഞെത്ര സുന്ദരികളായാണ് ഈ നിൽപ്പ് . അല്ലെ???

 ഇങ്ങനെ ഒരോർമ്മ ഇനിയുള്ള തലമുറയ്ക്ക്‌ണ്ടാവ്വോ ?????ന്തോ.......തോന്നീല്ല്യാ. ഒരു വലിയ വൈരക്കല്ല്  പോലെ......
എത്ര നിഷ്കളങ്കം,
എത്ര സുന്ദരം,
ഒരു മഴതുള്ളി കൊണ്ട് സുന്ദരിയാക്കപ്പെട്ട ഒരില.
ഇതുപോലെയാണ് നീയും.
അലങ്കാരങ്ങൾ ഒന്നുമില്ലാത്ത എന്നെ ഏറെ മനോഹരിയാക്കുന്നു നിന്റെ പ്രണയം.
 ഈ ചിത്രം എനിക്കറിയില്ല എന്തുകൊണ്ടാണിത്ര ഇഷ്ടം എന്ന്. എന്നോടെന്തൊക്കെയോ പറയണ പോലെ തോന്നും. ന്താന്നറിയില്ല  എനിക്കിത്പ ഴയ കാലത്തെ, അച്ഛമ്മേടെ ഒക്കെ ചെറുപ്പ കാലത്തെ ഓർമ്മിപ്പിക്കും. ബ്ലാക്ക് ആൻഡ്‌ വൈറ്റ് ഫോട്ടോകൾ എടുക്കാൻ എനിക്ക് വല്യേ ഇഷ്ടാണ്. പക്ഷെ അതെങ്ങനെ എടുക്കണം എന്നൊന്നും എനിക്ക് നിശല്ല്യ. പക്ഷെ ഈ ഫോട്ടോയെ ഞാനാദ്യായിട്ടെടുത്ത ബ്ലാക്ക് ആൻഡ്‌ വൈറ്റ് ഫോട്ടോ ന്നാ വിളിക്ക്യാ!!!!!

 മുങ്ങിയും പൊങ്ങിയും അങ്ങനെ...................
എവിടെയെങ്കിലും ചെന്ന് ചേരുമായിരിക്കും,
കണക്കു കൂട്ടലുകൾ ഇല്ലാതെയുള്ള ഈ യാത്ര. ഒടുവിൽ ചെന്നടിയുന്നത് നിന്നിൽ തന്നെ ആയിരിക്കും.
നിന്നിൽ തുടങ്ങി ,
നിന്നിലൂടെ ഒഴുകി,
നിന്നിലേക്കവസാനിക്കുന്ന ഞാൻ............!!!!!
 ഒരിക്കൽ നീ പറഞ്ഞ പോലെ നമുക്ക് പോണം.
ഒരു മഴയിലൂടെ തുടങ്ങുന്ന യാത്ര.
മഴ നനഞ്ഞു കൊണ്ട് , കൈകൾ കോർത്ത്‌ പിടിച്ചു കൊണ്ട് , ഒന്നും മിണ്ടാതെ നടക്കണം.
യാത്ര തീരുന്നത് ആ പുഴയോരത്താവണം.
മഴ നനഞ്ഞ പൂക്കളിറുത്ത് മാല കെട്ടി പരസ്പരം ചാർത്തണം.
പുഴയിലേക്ക് വീണൊഴുകുന്ന പൂവിതളുകളിൽ കൈ നീട്ടി തൊടണം .
ഉള്ളിലുള്ള സ്നേഹത്തിന്റെ വറ്റാത്ത  ഉറവ നിന്നിലേക്കൊഴുകി നിന്നെ നനയ്ക്കാൻ  തുടങ്ങുമ്പോൾ,
നീയുമീ മഴയും ഒരു പോലെയെന്നെന്റെ കാതിൽ പറഞ്ഞു കൊണ്ട് കെട്ടിപ്പിടിക്കണം.
അമർത്തി ഉമ്മ വെക്കണം.
കണ്ട സ്വപ്നങ്ങളെ ആ വാകമരച്ചോട്ടിലിരുന്ന് പങ്കു വെക്കണം.
നിന്നോടുള്ള സ്നേഹം ഒടുവിലെപ്പോഴോ കവിളിൽ ഒട്ടിപ്പിടിച്ച കണ്ണീരായി മാറുമ്പോൾ, അത്   കൊണ്ടോകാൻ വീണ്ടും മഴ വരുമ്പോൾ
എന്റെ കണ്ണീരു പോലും നിന്റെയെന്നു പറഞ്ഞു നീ മഴയ്ക്ക് കൊടുക്കാതെ അവയെ എങ്ങോ ഒളിപ്പിക്കണം.

സങ്കടങ്ങൾ , ഈ കാർമേഘം പോലെ എന്റെയുള്ളിൽ നിറഞ്ഞു നിൽക്കുമ്പോൾ എന്റെ കണ്ണീരിനു  പെയ്യാൻ വേണ്ടി നീയൊരു കാറ്റാവണം.
ആ കണ്ണീർ മഴയിൽ നനയുന്ന എന്റെ മനസ്സിൽ നിറയുന്നത് വീണ്ടും നിന്നിൽ പെയ്യാൻ വേണ്ടിയുള്ള സ്നേഹത്തിന്റെ മഴക്കാറുകൾ ആവും.
അപ്പോൾ നീയെന്നെ സ്നേഹമഴ എന്ന് വിളിക്കണം.


മഴപ്പച്ച .
ഓരോ മഴയും ഓർമ്മകളാണ് .
ഓർമ്മപ്പെടുത്തലുകളുമാണ്.
ഓർമ്മകൾക്ക് പച്ച നിറമാണ്.
ഇപ്പോൾ നിന്റെ പ്രണയം നിറയ്ക്കുന്നതും പച്ച തന്നെ.
നീ നൽകിയ പച്ച എന്റെ ജീവിതത്തിനെ ഏറെ മനോഹരമാക്കുന്നുണ്ട് .




Wednesday, September 4, 2013

നീയെന്ന നോവും , അമ്മയെന്ന നഷ്ടവും............................

ഒരു ചിരി എത്ര പെട്ടെന്നാണ് കണ്ണീരിലേക്ക്  മാറുന്നത്!!!!!!!!!
ഒരു സന്തോഷം എത്ര പെട്ടെന്നാണ്  സങ്കടായി മാറീത് !!!!!!!
അതെ  ജീവിതം ഇങ്ങനെ ഒക്കെ തന്നെ എന്നറിയാം.
എന്നിട്ടും ചിലപ്പോഴൊന്നും ഉൾക്കൊള്ളാൻ ആവുന്നില്ല.
എങ്കിലും പിന്നെയും ജീവിക്കുന്നു.
നഷ്ടപ്പെടൽ മാത്രമാണ് സ്നേഹത്തിന്റെ അളവുകോൽ.
പണ്ടെപ്പോഴോ ഞാനെഴുതിയ ഒരു വരി ഇന്നു വീണ്ടും മനസ്സിൽ ആവർത്തിച്ചു കൊണ്ടിരിക്കുന്നു.
ഒരു സ്നേഹമുണ്ടായിരുന്നു.
ഒരിക്കലും എന്നിൽ നിന്നും അടർന്നു പോവില്ലെന്ന് കരുതിയ ഒന്ന്.
പക്ഷെ ഇന്നത്...............

കരയാൻ തുടങ്ങിയാൽ കരയിക്കാനുള്ള ഓർമ്മകൾ വരും.
അതിലിപ്പോൾ  നീയും......................
പക്ഷെ നിന്റെ ഓർമ്മകളിൽ ചിരിക്കാനെന്ന പോലെ കരയാനും എനിക്കിഷ്ടമാണ്,കണ്ണീർ  നിറഞ്ഞു കൂടി കണ്ണുകൾ നോവുന്നത് .................
ആ നോവിൽ പലപ്പോഴും ഞാൻ പൊള്ളിപ്പോവാറുണ്ട് , 
ശ്വാസം കിട്ടാതെ പിടയാറുണ്ട്, 
ഹൃദയമിടിപ്പ്‌ നിലച്ചുപോയെന്നു തോന്നാറുണ്ട്.
എങ്കിൽ പോലും നീയെന്ന നോവിനെ എനിക്കിഷ്ടാണ്.
ഓരോ  തുള്ളി കണ്ണീരിലും നിന്നോടുള്ള സ്നേഹം മാത്രമാണ്.

നിന്നെ  മാത്രം നിറച്ചൊരു മനസ്സ് ............
നിനക്ക് മാത്രം നൽകാനായി നിറയുന്ന സ്നേഹം....................
നിന്നെ സ്നേഹിച്ചു മതിയാവുന്നേയില്ലല്ലോ !!!!!!

ജീവിതം പകുതിയോ അതിലേറെയോ എത്തിയിട്ടും
നിന്നോടോപ്പമുള്ള പ്രണയകാലമാണ് ഇപ്പോഴുമെന്റെ സ്വപ്നങ്ങളിൽ .
ആ സ്വപ്നങ്ങളുടെ  തോരാമഴയിലാണ് എന്നിലെ പച്ചപ്പ്  നിലനിൽക്കുന്നത് .
നിന്നെ മറക്കണമെങ്കിൽ  ഇനിയാ മഴ തോരണം.

പക്ഷെ നീ ............
നീ എന്നിൽ  നിന്ന് പിന്നെയും പിന്നെയും ദൂരേയ്ക്ക് ദൂരേയ്ക്ക് ............
നിന്റെ ഓർമ്മകളിൽ ഞാൻ മരിച്ചുവോ ????
എന്റെ ഓർമ്മകൾക്ക് നീ ബലിയിട്ടുവോ ?????????????

*******************************************************************************

കണ്ണീരിന്റെ ഒഴുക്കിന് ശക്തി കൂടിയത് നഷ്ടപ്പെടലുകളിൽ അമ്മ മണം നിറഞ്ഞപ്പോഴാണ്.
ആ നഷ്ടം അത് സഹിക്കാനാവണില്ലല്ലോ......
നികത്താനുമാവില്ല .
അത് നഷ്ടപ്പെട്ടാൽ ജീവിതം മുഴുവനും ഒരു അരക്ഷിതാവസ്ഥയുണ്ടാവും.
എത്രയൊക്കെയുണ്ടായാലും ജീവിതത്തിൽ ഒരു അപൂർണ്ണത തോന്നിക്കൊണ്ടേയിരിക്കും.
അതാണ്‌ അമ്മ.

അമ്മമാരെ ഉപേക്ഷിക്കുന്ന മക്കളെ കുറിച്ച് ധാരാളം കാണാറുണ്ട്.
പക്ഷെ മക്കളെ ഉപേക്ഷിച്ച അമ്മമാരെ........
ആ മക്കളുടെ സങ്കടത്തെ,അവർക്ക്  സ്വന്തമാക്കപ്പെടുന്ന പേടിപ്പെടുത്തുന്ന ഒറ്റപ്പെടലിനെ കുറിച്ച് കേൾക്കുന്നത് അപൂർവ്വമാണ്.
മറ്റുള്ളവരുടെ മുന്നിൽ പരിഹസിക്കപ്പെട്ടു ജീവിക്കേണ്ടി വരുന്നതിന്റെ നിസ്സഹായത,
ജീവിതത്തിൽ ഒന്നുമൊന്നും ആവാനാകാതെ പോയതിന്റെ സങ്കടം, നിരാശ, തോറ്റു പോയവൾ എന്ന ചിന്ത ഒക്കെ ജീവിതാവസാനം വരേക്കും കൂടെയുണ്ടാകും.
സ്നേഹത്തിന്റെ ഒരു പങ്കു വെക്കലുണ്ട്.
അമ്മമാർക്ക് മാത്രം അറിയുന്ന ഒന്ന്.
അതിൽ നിറയുന്ന ആശ്വസിപ്പിക്കൽ ,അതിലൂടെ കൈവരുന്ന ധൈര്യം അതൊക്കെ ജീവിതത്തിനു കരുത്തു  പകരുന്ന ശക്തികളാണ്.
അതുകൊണ്ട് ഒരമ്മ ഒരിക്കലും തന്റെ കുഞ്ഞിനോടുള്ള സ്നേഹം ഒരിക്കലും ഉള്ളിലടക്കാൻ പാടില്ല.

*********************************************************************************

ഇന്നെനിക്ക് ചുറ്റും ഒരുപാട് മനസുകളുടെ സ്നേഹമുണ്ട്, സൌഹൃദമുണ്ട്, നിന്റെ പ്രണയമുണ്ട്.
എങ്കിലും ചിലപ്പോഴൊക്കെ...............



Wednesday, July 10, 2013

വെർതെ കൊറേ.......അതും ഇതും കൂടീട്ടൊരു പോസ്റ്റ്‌ !!!!!

ഒരു പോസ്റ്റ്‌ ഇടണംന്ന് കൊറേ ദിവസായി ന്റെ ബ്ലോഗ്‌ ന്നോട് പറയണൂ.
അപ്പഴാണ് കൊറച്ച് പടംസ് ഇടാംന്ന് കരുത്യേ !!!!!!!
എനിക്ക് പ്രിയപ്പെട്ട , ഞാനെടുത്ത  കൊറച്ച് ചിത്രങ്ങൾ .
ഫേസ് ബുക്കിൽ കണ്ട്ണ്ടാവും പലരും.
ന്നാലും ബ്ലോഗിലും ഇരിക്കട്ടെ ഒന്നൂടെ...!!!!


നീലത്താമര എന്നറിയപ്പെടണ  ചെങ്ങഴീർ പൂവ് വിരിയണ കൊക്കർണ്ണി . ആമ്പല് പോലെയാണ് കാണാൻ . കുഞ്ഞു പൂവാത്രേ!!!!ഞാൻ ഇനീം ഈ പൂവ് കണ്ടില്ല. ക്ഷേത്രങ്ങളിൽ കലശങ്ങൾക്കും മറ്റും ഈ പൂവ് ആവശ്യമാണ്‌ എന്നത് കൊണ്ട് തന്നെ ഇന്നിതിന് തീവിലയാണ്.തൃപ്പടിയിൽ നാണയം വെച്ച് ആത്മാർത്ഥമായി പ്രാർത്ഥിച്ചാൽ വിചാരിച്ച കാര്യം സാധിക്കുംത്രെ! പിറ്റേന്ന് പൂ വിരിയുമെന്നാണ് വിശ്വാസം. അതൊക്കെ നടക്ക്വോ????? ന്തായാലും ഈ പൂവ് ഇപ്പോഴും വിരിയാറുണ്ട് .


വെള്ള മുള്ളുകൾ!!!!!!!

ചില ഓർമ്മകൾ എന്നിൽ ഇത് പോലെ മുള്ളുകളായി ആഴ്ന്നിറങ്ങുന്നുണ്ട്.














ഒരു ദിവസം തോട്ടത്തിലൂടെ നടന്നപ്പോ കൊറേ അപ്പൂപ്പൻ താടി കിട്ടി.ഒക്കേം പെറുക്കി കൂട്ടി കവറിൽ സൂക്ഷിച്ചപ്പോ ആണ് അബദ്ധം മനസിലായെ.കൂട്ടി വെച്ചാൽ ഇത് ഇത് പോലെ വിടർന്നു കിടക്കൂല്ല.ആകെ ചുങ്ങി ഒരു ഭംഗീല്യാണ്ടാവും . അന്നത്തോടെ അപ്പൂപ്പൻ  താടി പെറുക്കൽ നിർത്തി.

കാറ്റിലിങ്ങനെ ദിക്കും ദിശയുമില്ലാതെ പറക്കുന്ന ഒരപ്പൂപ്പൻ താടി ............. പ്രാരാബ്ധങ്ങളെ കുറിച്ച് ആധി  പിടിക്കുമ്പോൾ ,,,,,,,,,,,
മോഹിച്ചിട്ടുണ്ട് അങ്ങനെ ആവാൻ ...............
കാടും മേടും കുന്നും മലയും പുഴയും ഒക്കെ കണ്ടു കൊണ്ട് അലഞ്ഞു തിരിഞ്ഞു നടക്കണം ന്നു പറയുമ്പോൾ  അവസാനം കൂട്ടി ചേർക്കാറുണ്ട് "ഒരു അപ്പൂപ്പൻ  താടി പോലെ" എന്ന് .എന്നും എപ്പഴും കൌതുകാണ് ,തീരാത്ത ഇഷ്ടവുമാണ് എനിക്കിതിനോട് .അതുകൊണ്ട് തന്നെ ഈ ചിത്രവും ഏറെ പ്രിയം.


ഈ ചിത്രം ................
എടുത്തു കഴിഞ്ഞു നോക്കിയപ്പോൾ എനിക്കത്ര വല്യെതായി ഒന്ന് തോന്നിയില്ല .പക്ഷെ പിന്നീട് കണ്ടപ്പോൾ ഒക്കേം എനിക്കെന്തൊക്കെയോ വളരെ വലിയ കാര്യങ്ങൾ ഇതെന്നോട് പറയുന്നുവെന്ന് തോന്നി.ഒപ്പം പണ്ട് കോണ്‍വെന്റ് ന്റെ മതിലിൽ എഴുതി വെച്ചിരുന്ന ഒരു വാചകവും ഓർമ്മ  വന്നു."നിന്നെ ഞാനെന്റെ ഉള്ളം കയ്യിൽ രേഖപ്പെടുത്തിയിരിക്കുന്നു ".ഒരിക്കൽ എന്തിലോ ഒരമ്മ എഴുതിയത് വായിച്ചിരുന്നു . മകന് വളരെ അപൂർവമായി മാത്രം കാണുന്ന അസുഖമാണെന്ന് ഡോക്ടർ പറഞ്ഞപ്പോൾ സ്വയം സമാധാനിക്കാനായി വിശ്വസിച്ചുവത്രേ എന്നെക്കാൾ നന്നായി ഇനിയൊരാൾക്കും വളർത്താൻ കഴിയാത്തത് കൊണ്ടാകാം ദൈവം ഇവനെ എന്നെയേല്പ്പിച്ചത് ന്ന് .ആ വാക്കുകൾ എന്നെ ഒരുപാട് സ്വാധീനിച്ചിട്ടുണ്ട്.അച്ചുവിന്റെ അമ്മയായി എന്നെ നിയോഗിച്ചതും .................!!!!!!!!!!!!!!!


ഒരു കാലമുണ്ടായിരുന്നു .......
എനിക്കും നിങ്ങൾക്കും എല്ലാം !!!!
അന്ന് നമ്മൾ ഇങ്ങനെ ഒക്കെയായിരുന്നു .
ഇലകൊണ്ട് പടം വരച്ചും, മഞ്ഞു തുള്ളികൾ കണ്ണിലിറ്റിച്ചും,
കഞ്ഞീം കറീം വെച്ചു നടന്നൊരു കാലം!!!!!!!!!
സ്ലെയ്റ്റിൽ എഴുതീത് മായ്ക്കാൻ "മാക്കില" പൊട്ടിച്ചും,സ്കൂൾ അതിരിലെ കൊടമ്പുളി മരത്തീന്ന് തളിരില പൊട്ടിച്ച് തിന്നും നടന്നിരുന്ന ഒരു കാലം !!!!!!!
അന്നാണ് ഞാവൽ പഴം തിന്ന് നാവിൽ നിറം വന്നേന് പേടിച്ചതും , ഇനീം വേണം ന്നു പറഞ്ഞ് കരഞ്ഞതും.
അന്നാണ് ഇലഞ്ഞി പൂക്കൾ  പെറുക്കി ആദ്യമായി മാല കോർത്ത് തലയിൽ  വെച്ചത്.

"നഷ്ടപ്പെടൽ  തന്നെയാണ് സ്നേഹത്തിന്റെ അളവുകോൽ!!!!!!!! "


ഓർമ്മ മണങ്ങളിൽ പറയാൻ മറന്നു പോയി മൈലാഞ്ചി മണത്തെ പറ്റി. പ്ലാവില ഞെട്ടും തേയില മട്ടും ഒക്കെ കൂട്ടിയരച്ച മൈലാഞ്ചിയിങ്ങനെ വാരി പൊത്തണം  രണ്ടു കൈകളിലും.ഒരു ദിവസം മുഴുവനും കഴുകാതെ കൊണ്ട് നടക്കണം.പിറ്റേന്ന് കൈ കഴുകി കഴിഞ്ഞാൽ തൊലിയാകെ ഒരു ചുരുളിച്ച ണ്ടാവും.അതിൽ പച്ച വെളിച്ചെണ്ണ തേക്കണം.അപ്പൊ ഒരു മണം വരും.അത് അനുഭവിച്ചു തന്നെ അറിയണം.എത്രയോ കാലങ്ങൾക്കു ശേഷമാണ് അത് വീണ്ടും അനുഭവിച്ചത്‌.ഓർമ്മയിൽ ഈ മണം ഒരിക്കലും പ്രണയത്തിന്റെതായി തോന്നിയിരുന്നില്ല .പക്ഷെ കാലങ്ങൾക്കുമിപ്പുറം ജീവിതത്തിലേക്ക് കൂട്ടായി നീയെത്തിയതിനു ശേഷം  ഈ മൈലാഞ്ചി മണം എനിക്ക് നിന്റെ പ്രണയത്തിന്റെ മണമാണ്.ഈ പച്ച എനിക്ക് നീ നൽകിയ സ്നേഹസമ്മാനവും !!!!!


ഈ രാവിൽ വെളിച്ചമേകാനുള്ള കാത്തിരിപ്പ് !!!!!!!!!!!!!

ഇരു വശവും ചെരാതുകൾ കത്തിച്ച എന്റെ വീട്ടിലേക്കുള്ള വഴി !!!!!
അതിലൂടെയാണ് ഒരിക്കൽ നീയെന്നെ തേടി വരേണ്ടത്.
ആ രാവിൽ നിലാവുദിക്കണം.
നക്ഷത്രങ്ങൾ വിരുന്നിനെത്തണം.
അങ്ങ് ദൂരെ എവിടെയോ ഒരു മഴ പെയ്യണം.
ആ മഴക്കാറ്റിൽ ചെമ്പകം മണക്കണം.
...............................
...............................
ഈ സ്വപ്നത്തിന് അവസാനമില്ല!!!!!!!!



                                                                                                     കഴിഞ്ഞ ആഴ്ച്ചയിലെ ഒരു             ദിവസം ഞാൻ എന്റെ ഇല്ലത്തേക്ക് പോയിരുന്നു.ആ പകലിൽ മഴയൊഴിഞ്ഞു നിന്ന കുറച്ചു സമയം നോക്കി മഞ്ചാടി പെറുക്കാൻ വേണ്ടി ഞാനോടി.നോക്കിയപ്പോ കയ്യെത്തിച്ച് പൊട്ടിക്കാൻ പാകത്തിൽ ദേ നിക്കണൂ ഒരു  കുല മഞ്ചാടി.ന്തൊരു ചന്താലേ കാണാൻ !!!!!!!!അപ്പൂപ്പൻ താടീം ,മഞ്ചാടീം , മഴേം നീയും ഒക്കെ തന്ന്യാണ് ന്റെ ലോകത്തിനെ മനോഹരമാക്കുന്നത്.ഇതൊന്നുമില്ലാത്ത ന്നെ എനിക്കന്നെ ഇഷ്ടാവില്യ.




ഒരു യാത്രയുടെ ഓർമ്മക്ക് !!!

ഓരോ കോഴിക്കോട് യാത്രയിലും ഞാൻ കാണുന്ന ഒരു പതിവ് കാഴ്ച്ച !!!!!
ബൈ പാസ് ലേക്ക് കടക്കുന്ന വഴി ഇരുവശവും മരങ്ങൾ  നിറഞ്ഞതാണ്‌.
ഗുൽമോഹറും ,കൊന്നയും, വാകയും പിന്നെയും എനിക്ക് പേരറിയാത്ത കൊറേ മരങ്ങൾ !!!!!!!

ചിലപ്പോ ഇരുന്നു ഉറങ്ങുന്ന ന്നെ .......
മറ്റു ചിലപ്പോൾ
റേഡിയോ മാംഗോയിലെ രഘുവിന്റെയും ലിഷ്നയുടെയും സംസാരത്തിൽ മുഴുകി, അപ്രതീക്ഷിതമായി   എനിക്കിഷ്ടപ്പെട്ട പാട്ടുകൾ അതിലൂടെ കേൾക്കുമ്പോൾ ആകെ എക്സൈറ്റട് ആയി ഒപ്പം പാടുന്ന എന്നെ................
ഇനി ചിലപ്പോൾ നിന്നെ കുറിച്ചുള്ള ഓർമ്മകളിൽ ,കണ്ണുകളിൽ നിറയുന്ന സ്നേഹവും,
ചുണ്ടിൽ അറിയാതെ വിടരുന്ന പുഞ്ചിരിയുമായി ഇരിക്കുന്ന എന്നെ .........
ഈ മരങ്ങൾ കാണാറുണ്ട്.

 ഡിസംബറിലെ മഞ്ഞു മൂടിയ
ഒരു പുലരി . ഇലകൾ  പോലും കണ്ണ് മിഴിച്ചു വരുന്നേണ്ടായിരുന്നുള്ളൂ . കോഴിക്കോട്ടേക്കുള്ള യാത്രകൾ ഇത്രയേറെ പ്രിയമാവാൻ ഈ മഞ്ഞു മൂടിയ പുലരികൾ ഒരു വലിയ കാരണമാണ്.ഈ പച്ചക്കിടയിലൂടെ കാണുന്ന  ഇളം നീല കലർന്ന മഞ്ഞും,,,,,,
മെല്ലെ മെല്ലെ ഉറക്കത്തിൽ നിന്നും എണീറ്റു വരുന്ന ഇലകളും,മരങ്ങളും ,
ഇവയിൽ നിറയുന്ന പല പൂക്കളും....................
അവയോടൊക്കെയാണ് ഈ യാത്രകളിൽ ഞാനേറ്റവുമധികം  മിണ്ടാറുള്ളത്.                                                                      
                                                                                             



ഈ ചിത്രം  എനിക്കേറെ പ്രിയപ്പെട്ട ഒന്നാണ്.
എന്തുകൊണ്ടാണെന്ന് അറിയില്ല .
ചെലപ്പോ തോന്നാറുണ്ട് എന്റെ മനസിന്റെ നേർ കാഴ്ച്ച ആണിതെന്ന്.
പിന്നെ ഇതിലെ നിറങ്ങളുടെ ആ കോമ്പിനേഷൻ എനിക്ക് വളരെ ഇഷ്ടമായ ഒന്നാണ്.
വ്യക്തയിലെ അവ്യക്തത എന്നൊക്കെ എനിക്ക് തന്നെ മനസിലാവാത്ത എന്തൊക്കെയോ ആണ് ഇതെന്നും തോന്നിയിട്ടുണ്ട്.സുജ പറഞ്ഞു ഒരു മോഡേണ്‍ ആർട്ട്‌ പോലെണ്ട്ന്ന്.പിന്നെ കീയക്കുട്ടി പറഞ്ഞു ഞാനെടുത്ത ചിത്രങ്ങളില ഏറ്റവും നന്നായെന്ന് അവൾക്ക് തോന്നീത് ഇതാന്ന്.എനിക്കൊരുപാടിഷ്ടമുള്ള ഡോണ ഫേസ് ബുക്കിൽ ലൈക്‌ തന്ന ഒരു ചിത്രം.അങ്ങനെ കുറച്ചു കാരണങ്ങൾ കൂടി ഇതിനെ ഒന്നൂടെ പ്രിയമുള്ളതാക്കുന്നു.പക്ഷെ എനിക്കേറ്റവും പ്രിയപ്പെട്ട നീയെന്താ ഇതുവരേക്കും ഇതിനെ കുറിച്ചൊന്നും പറയാത്തെ ?????? :(


ഇരുളിലെ പച്ച !!!!!
ഒരിക്കൽ ഞാൻ ഇരുളിന്റെ ഈ കറുപ്പിനെ ആയിരുന്നു ഇഷ്ടപ്പെട്ടിരുന്നത്.
പച്ചയാണ് ജീവിതത്തിന്റെ നിറം എന്നെന്നെ പഠിപ്പിച്ചത് നീയാണ്.
ഇന്ന് നീയെന്നിൽ നിറച്ച പച്ചയിലാണ് ഞാൻ................!!!!

നമ്മുടെ പ്രണയത്തിന്റെ നിറവും പച്ച തന്നെ !!!!!





നീ ................

നീയെനിക്കാരാണ്ന്ന് ചോദിച്ചാൽ ......................

നീ....
നീയെന്റെ വെളിച്ചമാണ്.
എന്നിൽ നിറയുന്ന തേജസ്സ് നിന്റെ സ്നേഹത്തിന്റെയാണ് .

ഈ തിരി വെട്ടം അണയാതിരിക്കട്ടെ!!!!!!
നീയെന്നിലെന്നും ഇത്രമേൽ വിശുദ്ധമായി  നിലനിന്നു കൊള്ളട്ടെ !!!!!!

Saturday, June 1, 2013

ഓർമ്മ മണങ്ങളും ,കൊറേ.......ഇഷ്ടംസും !!!!!!! :)

ഇന്നലെ രാത്രി കറന്റ് പോയിട്ട്  കൊറേ നേരം കഴിഞ്ഞാ വന്നെ. മഴ , ണ്ടായിരുന്നോണ്ട്  കിടക്കാൻ സുഖായിരുന്നു. ഉറക്കം ന്തോ വന്നേയില്ല ഏറെ നേരത്തേക്ക് . ജനലുകൾ തുറന്നിട്ടിരുന്നു. മഴ പെയ്യണതും കേട്ട് (മഴ പാടിയ പാട്ട് കേട്ട് ) അങ്ങനെ കിടന്നു. ഈ കഴിഞ്ഞ പൌർണ്ണമിയ്ക്ക് നിലാവും, ചന്ദ്രനും,നക്ഷത്രങ്ങളും ഒന്നും വന്നേയില്ല . എനിക്ക് പെയ്യണംന്നും പറഞ്ഞ്  അവരെ ഓടിച്ചു വിട്ട് കാണും ഈ മഴ  . എന്നിട്ടോ............മഴേം പെയ്തില്ല ഒരു കുന്തോം പെയ്തില്ല.(സിനിമേല്  രേവതി പറയണ  കൂട്ട് വായിക്കണേ ! :) ) പക്ഷെ പിറ്റേ ദിവസം എല്ലാരും മഴ കാണാതെ വന്നൂട്ടോ .മേഘങ്ങൾക്കിടയിൽ നിന്ന് പാത്തും പതുങ്ങീം ചന്ദ്രൻ ഒന്നെത്തി നോക്കും,മറയും.പിന്നേം വരും , പോവും അങ്ങനെ......

ഈ മേഘങ്ങൾ  ഇങ്ങനെ നീങ്ങണ കാണാൻ ന്ത്‌ രസാ!!!!!ചെലപ്പോ ആകെ കാക്കിരി പൂക്കിരി  വരച്ചിട്ട് പോവും. ചെലപ്പോ ഇങ്ങനെ അടുക്കി അടുക്കി.....എങ്കിലും എന്നും കാണാം ഒരു മൂലേല്  കൊറേ പടിക്കെട്ടുകൾ പോലെ ......എവടയ്ക്കോ ള്ള  വഴ്യാന്ന് തോന്നും അത് കണ്ടാ!എനിക്ക് അത് കാണുമ്പോൾ  വല്ലാത്ത അസൂയ വരും , ആ വഴി  പോയി നോക്കാൻ വല്യേ പൂതീം കേറും . 

ഞാൻ ഇതുവരേം വിമാനത്തിൽ കേറീട്ട്ല്ല . അങ്ങനൊരു മോഹോം ഈ അടുത്ത കാലം വരേം തോന്നീട്ടുംല്ല്യ . ബ്ലോഗിങ്ങ് ന്റെ ആദ്യ കാലങ്ങളിൽ ഒക്കെ എന്നും ഒരുപാട് ബ്ലോഗുകൾ  നോക്കുമായിരുന്നു. ഇപ്പൊ ആ പരിപാടി ഒക്കെ ഇല്ല്യാണ്ടായി . സമീർ ന്റെ  ബ്ലോഗിലൂടെയാണ് ഒരുപാട് ഫോട്ടോ ബ്ലോഗുകൾ കാണാൻ ഇടയായത്. അങ്ങനെ എപ്പഴോ ഒരിക്കലാ കിച്ചു ആൻഡ്‌ ചിന്നു  ന്റെ നീലാംബരി എന്ന ബ്ലോഗിൽ  വിമാനത്തിലിരുന്നെടുത്ത  മേഘങ്ങൾടെ  ഒരു ഫോട്ടോ കണ്ടത്. അത് വരേം ഞാനീ ഭൂമീല് നിന്നല്ലേ മേഘം കണ്ടിട്ടോള്ളൂ !!!!അത് കണ്ടപ്പോ ശരിക്കും ഭയങ്കര വല്യേ അതിശയണ്ടായി . പിന്നെ നസീർക്കാടെ  ബ്ലോഗിൽ  കണ്ട ഫോട്ടോകൾ , കുറച്ച് ദിവസം മുൻപ്  ഫേസ് ബുക്കിൽ  സുജ തന്ന ഒരു ഫോട്ടോയും ഒക്കെ വിമാനത്തിൽ കേറാനുള്ള  ന്റെ മോഹത്തെ കലശലാക്കി  . ആ പടിക്കെട്ട് പോൽത്തെ  മേഘങ്ങൾടെ  ഒരു  ഫോട്ടോ എടുക്കണം. ഇന്നലെ രാവിലെ നനഞ്ഞ തുണി  ഉണങ്ങാൻ വിരിക്കുമ്പൊ  ഒരു വിമാനം പോണ  കണ്ടു. അത് പോണ വഴീൽ  നേർരേഖ  വരണത് .ഈ റോക്കറ്റ്  പോവുമ്പോ കാണണ പോലെ (ഈ റോക്കറ്റ് പോണത് ഞാൻ കണ്ടിട്ടില്ലാട്ടോ ). മേഘങ്ങൾടെ ഇടേൽ  അതിനെ  ഇടയ്ക്കിടെ കാണാണ്ടാവും . അപ്പൊ ഒരു സംശയം തോന്നി  "അപ്പൊ വിമാനത്തിൽ ഇരുന്നും കൊണ്ട് ഈ മേഘങ്ങളെ  തൊടാൻ പറ്റ്വോ???". സംശയങ്ങൾ  പിന്നേം കൊറേ കൂടി. പക്ഷെ കേട്ടാൽ  എല്ലാരും ന്നെ കളിയാക്കാൻ തുടങ്ങും. അതോണ്ട് ഇനി ഒന്നും ഞാൻ പറയൂല്ല.

മഴേം ഇരുട്ടും നല്ല കോമ്പിനേഷൻ ആണ് . ഇരുട്ടിന്റെ നിശബ്ദത മഴേടെ പാട്ടിന്  ഒരു പ്രത്യേക ഫീൽ  നൽകും . വേളിയ്ക്ക്  മുൻപ്  അവിടെ എന്റെ ഇല്ലത്ത് മഴക്കാല രാത്രികളിൽ  ഈ ഒരു ഫീൽ  അനുഭവിക്കാൻ വേണ്ടി ഞാൻ ഉറങ്ങാതെ  കാതോർത്ത്  കിടന്നിട്ടുണ്ട് . അവിടെ ഉണ്ണണ മുറി  അപ്പടി ചോരും . പുറത്താണോ  ഉള്ളിലാണോ മഴാന്ന് തോന്നിപ്പോവും. ആ ചോർച്ച  ഈ തവണ ണ്ടാവില്ല . മോളി അച്ചോൾ  അവിടത്തെ പട്ടികേം കഴുക്കോലും  ഒക്കേം അഴിച്ച് ആദ്യേ ശരിയാക്കിച്ചു. പുതിയ ഓടും വെച്ചു. ഇപ്പൊ തോന്നാ അത് വേണ്ടായിരുന്നു എന്ന് . ഇരുന്നൂറിൽ അധികം വർഷം പഴക്കള്ള  ഒരു കളപ്പുരയ്ക്ക്  ഒരു ചോർച്ചേങ്കിലും  വേണ്ടേ ലെ?ഞങ്ങൾടെ  താവഴി  തൃശൂര്ന്ന്  ഇങ്ങട്ടേക്ക് താമസം മാറ്റ്യപ്പോ  കളപ്പുര താമസയോഗ്യമാക്കി മാറ്റി. ഓരോ കാലത്തും കൂട്ടി കൂട്ടി  എടുത്തു. ഇപ്പൊ കളപ്പുരേൽ  ഒരു വല്യേ ഇറയം ,തളം , കിഴക്കേ അകം,പടിഞ്ഞാറകം ,പൊറത്തെ മുറി,നടുവിലകം ,പിന്നെ 2 ഇടനാഴി ,അടുക്കള ഉണ്ണണ  മുറി  ഒക്കെണ്ട് . ഈ പേരുകളോടുള്ള  ഇഷ്ടം കൊണ്ട് മാത്രാണ് ട്ടോ  ഇത് മുഴോനും എഴുതീത്.

പറഞ്ഞു വന്നത് മഴേനേം ,ഇരുട്ടിനേം പറ്റി . ഏറേത്ത്  ഇരുന്നാൽ മഴ കാണാൻ രസാണ് . ഓടുകളിൽ നിന്നും മഴ ഒലിച്ചു  വീഴണ  കണ്ടാൽ  മഴക്കോലുകൾ കൊണ്ടൊരു അഴിയിട്ടേക്കാണ് ഏറേത്ത് ന്ന്  തോന്നും. അത്ര കൃത്യായിട്ടാണ് . പണ്ടൊക്കെ (ബടുക്കൂസ് ആയിരുന്ന കാലത്ത് -ഇപ്പഴും അതന്നെ ന്ന് ആരും പറയണ്ട.)ഇത് വടിയാന്നു കരുതി  പിടിക്കാൻ ശ്രമിച്ച്ണ്ട് .ഈ മഴേടെ ചെല നേരത്തെ ഇരമ്പല് കേട്ടാ തോന്നും എങ്ങാണ്ട്ന്നോ  ഓടിക്കിതച്ച് , തിമിർത്ത്  പെയ്യാൻ വേണ്ടി  വരാണ് ന്ന് . ചുമ്മാ ചാറുന്നെ  ഉള്ളൂന്നെ !!! അത് കണ്ടാ തോന്നും എങ്ങന്യാ പെയ്യണ്ടേന്ന് മറന്നു പോയെന്ന് . മരങ്ങൾ  പെയ്യണ  കണ്ടാലോ  ഒരു പെരുമഴ ഇപ്പൊ കഴിഞ്ഞേ ഉള്ളൂന്ന് തോന്നും  . ഇലകൾ പെയ്യിക്കണ  മഴ നനയാറുണ്ട് ഞാൻ. അവിടെ  ഇല്ലത്തേക്കുള്ള  വഴിയിൽ  പണ്ട് വലിയ മൈലാഞ്ചി മരങ്ങൾ ണ്ടായിരുന്നു. മഴ പെയ്തു കഴിഞ്ഞാ ഓടും അതിന്റെ ചോട്ടിലേക്ക് . മുഖം ഉയർത്തി പിടിച്ച്  മരം കുലുക്കും. ഇലകളിൽ പറ്റിപ്പിടിച്ച മഴത്തുള്ളികളെ  അങ്ങനെ ഞാൻ " ഇലകൾ പെയ്യിച്ച മഴ"യാക്കും  . ഇലകളോട്  എനിക്ക് ഒരു കാലത്ത് വല്യേ പ്രാന്തിഷ്ടം ആയിരുന്നു. ഇലകളെ ഈർക്കിൽ കൊണ്ട് കൂട്ടിക്കുത്തി  തൊപ്പിയുണ്ടാക്കുമായിരുന്നു . എല്ലാ ചെടികൾടേം  തളിരിലകൾ .....അത് കണ്ടാൽ ഞാൻ  അതിനെ പതുക്കെ തലോടും. അച്ചൂന്റെ  മുഖത്ത്  തലോടണ  കൂട്ട് !!!!!

മഴ തരണ ഉമ്മയ്ക്ക്  പലപ്പോഴും പല  സുഖാണ് . എനിക്ക്  മിക്കവാറും അമ്മ തരണ ഉമ്മേടെ  സ്നേഹാന്നാ തോന്നാ .പക്ഷെ  ചിലപ്പോ ഒക്കെ അത് നീ തരണ ഉമ്മേടെ  കൂട്ടന്ന്യാ !!!!

മഴ തൊടങ്ങിയാൽ  അവിടെ എന്റെ ഇല്ലത്ത് മുറ്റത്തേക്ക്  പുളീടെ ചീഞ്ഞ കറുത്ത ഇലേം അതിൽ , ഇളം മഞ്ഞേം,ചന്ദന നെറോം കലർന്ന പൂവും (ഈ തെങ്ങിൻ പൂക്കുലേലെ  പൂവ് പോലെ തോന്നും പുളീടെ പൂവുകണ്ടാൽ . )ഒക്കേം ഒലിച്ച്  വന്ന് ആകെ ഭംഗി കൊറവാക്കും മിറ്റം . മഴ നനഞ്ഞ പുളി  മരം കാണാൻ നല്ല ചന്താണ് . ആകെ തളിർത്ത് , നനഞ്ഞു നനഞ്ഞ് കൊമ്പുകളും തടീം ഒക്കെ കറുത്ത നിറോം ആയിട്ടങ്ങനെ. ...ഇതിനിടേല്  പറയ്ക്ക് വെച്ച നെല്ല്  അവിടവിടെ ആയി  വീണു പോയതൊക്കെ മിറ്റത്ത് കിടന്ന് മഴേത്ത് മൊളച്ച് കുഞ്ഞ്യേ ഞാറായി  നിക്കും മിറ്റത്ത് . അങ്ങനെ ആകെ കൂടി  നല്ല ഭംഗ്യാവും മിറ്റം . കുഞ്ഞായിരുന്നപ്പോ ഈ ഞാറ്  ഒക്കേം പറിച്ച് അതിനടീലെ  നെൽ വിത്തിനെ  എടുക്കും. വെർതെ  ഒരു രസം . മുത്തങ്ങേം ണ്ടാവും . അതും പറിക്കും . എനിക്കീ  നനഞ്ഞ മണ്ണ് പറ്റിപ്പിടിച്ച വേരുകളുടെ മണം  നല്ല ഇഷ്ടാണ് . ഇപ്പൊക്കെ എവട്യാ മിറ്റം !!!!ഒരിച്ചിരി പോന്നത്ണ്ടെങ്കിലോ  അപ്പൊ അതില് സിമന്റ്  തേക്കും . പക്ഷെ അവടെ ന്റെ ഇല്ലത്ത് ഇപ്പഴും അങ്ങനെ തന്നെണ്ട് ആ വല്യ മിറ്റം .

പണ്ട് അവടെ തേക്കിന്റെ ഒരു ഇലക്ട്രിക്‌ പോസ്റ്റ്‌ണ്ടായിരുന്നു . കറന്റ് പോയാൽ  അപ്പൊ അതിൽ പോയി തട്ടും ,അപ്പൊ വരികയും ചെയ്യും. ഒടുക്കം അത് വീഴാറായപ്പോ  മാറ്റി സിമന്റ് കാൽ ആക്കി. അവടെ എത്തുമ്പോൾ , പാടത്തും പറമ്പിലും ഒക്കെ നടക്കുമ്പോൾ ഇപ്പഴും ഞാൻ അറിയാതെ പാടാറുണ്ട്   "വെണ്ണിലാ ചന്ദനക്കിണ്ണം " ന്ന പാട്ട് .ഒരു കാലത്ത് ന്റെ ഏറ്റോം പ്രിയായിരുന്നു അത്. മഴയും , വെയിലും,ഇരുട്ടും,വെളിച്ചോം ഒക്കെ അവടന്നെ ആയിരുന്നു രസം . അല്ലെങ്കിലും അതൊക്കെ എല്ലാർക്കും  അങ്ങനെ തന്നെ. അല്ലെ  ? സ്വന്തം വീടിന്റെ സുഖം,നന്മ,ഒക്കെ ആർക്കാ  പറഞ്ഞാലും , അനുഭവിച്ചാലും മത്യാവാ !!!!!

ഇന്നലെ രാത്രി  മഴയ്ക്ക് മണം  കൊടുക്കാൻ ചെമ്പകം നെറച്ചും പൂത്തു . നല്ല ഒന്നാം ക്ലാസ് പ്രണയിനി യായ എനിക്ക് (ആ അഭിപ്രായം ന്റെ മാത്രം !നീയും സമ്മതിക്കില്ലേ  ഞാൻ  അങ്ങനെയാന്ന് ???)സാധാരണ ഇത്തരം അനുഭവങ്ങൾ  വരുമ്പോൾ പ്രണയം തലയ്ക്കു പിടിച്ച് ഒരു വഴിക്കാകും.പക്ഷെ ന്തോ ഇന്നലെ  ഒന്നും തോന്നീല്ല.  :( . പകരം , മനസ്സിൽ  ഒരു  ഗന്ധരാജന്റെ  പൂവ്  കാണണംന്നാ  തോന്ന്യേ !!! അതിന്റെ മണം എനിക്ക് ചുറ്റും നിറയുന്ന പോലെ തോന്നി. എനിക്കേറ്റോം  ഇഷ്ടള്ള  പൂവ് ,മണം ഒക്കെയാണ് അത്. അതിനോളം ന്നെ മോഹിപ്പിച്ച മറ്റൊരു ഗന്ധം (നിന്റെ സ്നേഹത്തിന്റെയൊഴികെ )വേറെയില്ല. മുറ്റം നിറയെ  ഒരു വശം ഗന്ധരാജനും  മറുവശം  മണമുള്ള നന്ത്യാർവട്ടോം ഇടയിൽ  നാലുമണി പൂവും (മൻസൂർ  പറയുന്നത് സത്യാ . ഈ നാല് മണി പൂവിന്  ഒരു നാട്ടിൻപുറത്ത്കാരി  പെണ്ണിന്റെ ഭാവാ!!!!!ഒരു നാണം കുണുങ്ങി പെണ്ണ് ....ന്നെ പോലേന്ന് വേണേൽ ഞാൻ കൂട്ടി പറയാം  :P  ).
കമ്മൽ പൂവും,വേലിയരികിൽ  പവിഴമല്ലീം,അശോകോം,ഇലഞ്ഞീം പാരിജാതോം,ചെമ്പകോം ഒക്കെ വേണംന്നുള്ളത്  ന്റെ വല്യേ മോഹാണ് . ഏറ്റോം  ഇഷ്ടള്ള  പൂക്കൾടെ  പേര് പറയാൻ പറഞ്ഞാൽ ഇങ്ങനെ ആയിരിക്കും ഞാൻ പറയാ . എങ്കിലും ഏറെ പ്രിയം ഗന്ധരാജനോട്  തന്നെ.

ഓരോ പൂമണങ്ങളും ഓരോരോ ഓർമ്മകളുടേതാണ് . ചെമ്പകപ്പൂവിന്റെ മണം സ്കൂൾ ഓർമ്മകൾ ആണ്. കൂട്ടുകാരികൾ തരാറുണ്ടായിരുന്ന  ചുവന്ന ചെമ്പക പൂക്കൾ . വെള്ള ചെമ്പകത്തിന്റെ മൃദുവായ മണായിരുന്നു എനിക്കിഷ്ടം . എങ്കിലും അവര് തരുമ്പോൾ വാങ്ങും . ബോക്സിൽ എടുത്തു വെക്കും.വീട്ടില് എത്തിയാൽ അലമാരയ്ക്കുള്ളിൽ  എടുത്ത് വെക്കും. വീട്ടില് ഉണ്ടായിരുന്ന വെള്ള ചെമ്പകം  മുഴോനും കൊണ്ടോയി  സ്കൂളിൽ പോവുമ്പോ പള്ളീൽ വെക്കും. അന്നൊക്കെ ബസുകളിൽ മുഴോനും വല്യേ വല്യേ ചെമ്പക മാലകൾണ്ടാവും. അങ്ങനെ ബസിലും നിറയെ ചെമ്പക മണം . 

നന്ത്യാർവട്ട  പൂക്കൾടെ മണം  എനിക്ക് രവി അഫന്റെ ഓർമ്മയാണ് . ചീട്ടു കളിക്കാൻ പഠിപ്പിച്ച  ക്രിക്കറ്റ്  പ്രാന്തനായിരുന്ന രവി അഫൻ . ഇന്നിവിടെ ഇരുന്നു ഈ പോസ്റ്റ്‌ ഇടാൻ മാത്രം ഞാൻ ആയെങ്കിൽ  അതിനൊരു കാരണം പുള്ളീടെ വാക്കുകൾ  മാത്രം. പാരിജാതത്തിന്റെ മണം ഏറെ പ്രിയപ്പെട്ട "ഞാൻ ഗന്ധർവൻ"  എന്ന സിനിമ മാത്രം.മുല്ലപ്പൂവിന്റെ മണം  ന്റെ വല്യേ വെക്കേഷൻ കാലങ്ങളുടെ ഓർമ്മകൾ ആണ് തരുന്നത്. ആ സമയത്താണ് അവിടെ മുല്ല പൂക്കാറുള്ളത് . കഷ്ടി നാല് ദിവസേണ്ടാവൂ അത്. പക്ഷെ ആ നാല് ദിവസം കിട്ടണ മുല്ല മൊട്ടുകൾക്ക്  കണക്കില്ല . പൊട്ടിക്കാനും തലേൽ വെക്കാനും ഞാൻ മാത്രം. മാല കെട്ടാൻ അത്ര നിശണ്ടായിരുന്നില്ല . ന്നാലും ഒപ്പിച്ചു പിന്നെ. ഇത് മുഴോനും വെക്കാനാച്ചാലോ എനിക്ക് തലമുടീം കൊറവായിരുന്നു . ന്നാലും ഞാൻ വെക്കും.അശോകം അടുത്തുള്ള ചേലൂർ മനേ  ഓർമ്മിപ്പിക്കും . ഇലഞ്ഞി പൂക്കൾ  പിന്നിലെ പാടത്ത്ന്ന് പണ്ടൊരിക്കൽ പെറുക്കി കൂട്ടി മാലയാക്കി ഏതോ ദൈവത്തിന്റെ ഫോട്ടോൽ  ഇട്ടത ഒര്മ്മിപ്പിക്കും. കനകാംബരോം,റോസാപ്പൂവും ,കോയമ്പത്തൂർ മുല്ലേം ഒക്കെ ന്റെ അമ്മാത്തിനെ  ഓർമ്മിപ്പിക്കും . പാലപ്പൂക്കൾക്ക്  ന്റെ ബ്ലോഗിങ്ങ് ന്റെ ആദ്യ കാല പോസ്റ്റുകളുടെ ഓർമ്മ്യാ . പുല്ലാനി പൂക്കൾ കോഴിക്കോട് യാത്രകളുടെ ഓർമ്മകളാണ്  തരുന്നത്. 
പനികൂർക്കയിലയ്ക്ക് , അരിഷ്ടത്തിന് ,രാസ്നാദി പൊടിക്ക് ഒക്കെ  ന്റെ കണ്ണീരിന്റെ ഓർമ്മമണാ !!!! :( 

ചെനച്ച മൂവാണ്ടൻ  മാങ്ങേടെ മണം,അതിന്  ഒരുപാട് ഒത്തുചേരലുകളുടെ ഓർമ്മകൾ ആണ്. അന്നൊക്കെ രാക്കൂം കൂട്ടുകാരും  വന്ന്  മാങ്ങ മുഴോനും എറിഞ്ഞു വീഴ്ത്തും. അത് നുറുക്കി അതിൽ ഉപ്പും മുളക് പൊടീം ഉള്ളീം കൂട്ടി തിരുമ്പി ഇളക്കി സെർവ്  ചെയ്യേണ്ട പണി ന്റെ ആയിരുന്നു. ന്ത്‌ വല്യേ മാങ്ങോളായിരുന്നൂന്നോ!!!(ഇപ്പഴും മാങ്ങാ കാലത്ത് ഇല്ലത്തേക്ക് പോവുമ്പോൾ   ഈ തീറ്റ മൊടക്കാറില്ല  :P . ഇവടെ ആർക്കും  ഇഷ്ടല്ല ഇമ്മാതിരിയൊന്നും  :( )കൽച്ചട്ടീൽ  വെക്കണ കുറുകിയ സാമ്പാറിന് അമ്മാത്തെ മുത്തശ്ശന്റെ  ഓർമ്മേടെ  മണാ !!!!പുളീം മുളകും തിരുമ്പുമ്പോൾ ഇപ്പഴും ആദ്യം അച്ഛമ്മേടെ  മണാ ആദ്യം മൂക്കിൽക്ക്  വരാ.അലക്കി കൊണ്ടന്ന മുണ്ടുകൾ മുത്തശ്ശി ഉടുക്കാൻ തരുമ്പോഴും അച്ഛമ്മേ  മിസ്സ്‌ ചെയ്യും .

ഇനിയുമുണ്ട്  പറയാൻ ഒരുപാട് ഓർമ്മ മണങ്ങൾ !!!ചിലതിനെ വാക്കുകൾക്കുള്ളിൽ കുരുക്കിയിടാൻ പാടാണ് .അതിങ്ങനെ മനസ്സിൽ  തുള്ളി തുളുമ്പി  ഒരു തോരാമഴയായി  നിലനിൽക്കും .

ഇടമുറിഞ്ഞിടമുറിഞ്ഞൊരു  ഇടവപ്പാതി.............
എന്നിട്ടും തിരുവാതിര ഞാറ്റുവേലയിലെ  തിരിമുറിയാ  പെയ്യൽ  പോലെ നീയും , നിന്റെ പ്രണയവും !!!!!
എന്നിൽ പെയ്യുന്ന ഒരു നോവു മഴ !!!!
നിന്റെ ഓർമ്മകൾ ബാക്കി വെക്കുന്നതിനെ എല്ലാം ഞാനിപ്പോൾ ഉപേക്ഷിക്കാൻ  ശ്രമിക്കയാണ് .........
അസാധ്യം എന്നറിഞ്ഞിട്ടും ഒരു ശ്രമം .
ഒരു പാഴ്ശ്രമം !!!

എങ്ങോട്ടോ പോവാനൊരുങ്ങുന്ന  ഒരു  തീവണ്ടീടെ  ശബ്ദം കേക്കണൂ . 
പുറത്ത്  ദേ  മഴ തുടങ്ങി!!!!!!!!! 
ഇന്ദു  പറഞ്ഞ പോലെ ഇപ്പൊ ബസിൽ  അറ്റത്തെ സീറ്റിൽ ഇരുന്നോണ്ട് ഒരു യാത്ര പോണം.  
മഞ്ഞും മഴേം കണ്ടോണ്ട്  ഒരു യാത്ര!!!!!!




Saturday, May 25, 2013

കടലോളം സ്നേഹം,കടലിന്റെ സംഗീതം............!!!!

"കടൽ കാണുമ്പോൾ ന്താ തോന്നാ?????"
"കടലോളം സ്നേഹം തോന്നും".
എന്റെ  കണ്ണുകളിൽ കൊള്ളുന്ന കടൽ  ,അതിലിങ്ങനെ ഈ  ലോകം മുഴോനും വന്നു നിറയും.അതിന്റെ സംഗീതം കാതുകളിലിങ്ങനെ  നിറയും.
അപ്പൊ എനിക്ക് കടലോളം സ്നേഹം തോന്നും ഈ ലോകത്തോട് . 

മഴ കാണുമ്പോഴും ചെലപ്പോഴൊക്കെ ഇങ്ങനെ തോന്നാറുണ്ട് .
അല്ലെങ്കിലും ഈ കടൽ ,മഴ,കാട്,പച്ച,പൂക്കൾ,സംഗീതം  ഒക്കേം  മനസ്സിൽ സ്നേഹം മാത്രല്ലേ നിറയ്ക്കൂ........???അല്ലെ????
എല്ലാരേം പോലെ എനിക്കും ഇതൊക്കെ കണ്ടാലും മതി വരാത്ത കാഴ്ച്ചകൾ,,,,,,,,,,,, 
പറഞ്ഞാലും തീരാത്ത വിശേഷങ്ങൾ,,,,,,,,,,,,,,,,,, 
ഇഷ്ടപ്പെടാതിരിക്കാൻ വയ്യാത്ത ഇഷ്ടങ്ങൾ,,,,,,,,,,,,,,,,,, 

മണലിൽ  കാൽ മുട്ടുകളിൽ മുഖം വെച്ച് കൈകൾ  പിണച്ചു വെച്ചിരുന്ന് ......
കാറ്റിൽ  പാറി പറക്കുന്ന തലമുടിയിഴകളെ അവയുടെ ഇഷ്ടത്തിന് വിട്ടു കൊണ്ട് .......
അങ്ങ് ദൂരെ ആകാശോം കടലും ഉമ്മ വെക്കണ(ശ്രീവേദ പറഞ്ഞത് പോലെ ) കാഴ്ചയിലേക്ക്  കണ്ണുകളർപ്പിച്ച്  അങ്ങനെയിരിന്നു കൊണ്ട് ............
ഞാൻ  കേൾക്കാറുണ്ട്  കടലിന്റെ  സംഗീതം .
കേൾക്കും തോറും അതിലിങ്ങനെ അലിഞ്ഞലിഞ്ഞ്  പോവും മനസ്സ് .
വികാരങ്ങളുടെ കെട്ടുപാടുകളിൽ നിന്നും പൊങ്ങി പൊങ്ങി  ഭാരമില്ലാത്ത പോലെ ....
അപ്പൂപ്പൻ താടി പോലെ  ആകാശത്തേക്ക് ........
മേഘങ്ങൾക്കിടയിലേക്ക് ............
ഒരു വെന്മേഘത്തെക്കാൾ വെണ്മയുള്ള  പ്രാവായി എന്റെ മനസ്സിങ്ങനെ പാറി പറക്കും സ്നേഹത്തിന്റെ ലോകത്തിലേക്ക് ............,
അവിടെ എനിക്കൊപ്പം  വെളുത്ത  വല്യേ ചിറകുള്ള  മാലാഖമാർ  (കയ്യിൽ  ഒരു വടീം അറ്റത്ത് നക്ഷത്രോം അങ്ങനെയാ ന്റെ മനസിലെ മാലാഖ .ചിത്രകഥകളിലും മറ്റും എപ്പഴോ കണ്ടു പതിഞ്ഞു പോയൊരു ചിത്രം  )..............!!!

കാറ്റിന്റെ  മൂളലും,കാക്കകളുടെ ബഹളവും,തിരകളുടെ ആ........ ഒരു........ ന്താ പറയാ.......ആ ഒരു താളത്തിലുള്ള  ഒരു ബീറ്റും ഒക്കെ കൂടിയ ഒരു ഫ്യൂഷൻ മ്യൂസിക് .......അതാണ്‌ പലപ്പോഴും കടലിന്റെ എന്നെനിക്ക് തോന്നാറുണ്ട് . ചിലപ്പോ നേരെ തിരിച്ചും .നിശബ്ദതയിൽ നിറയുന്ന ഏറ്റവും  മനോഹരമായ ഒരു മെലഡി .

വാസ്കോ ഡ ഗാമ(ഇതിങ്ങൻത്തന്നെ ല്ലേ എഴുതാ??? )കണ്ട കാപ്പാട് കടൽത്തീരം, ഈ കണ്ട കാലായിട്ട് , ഞാൻ ദേ  ഈയെട്യാ കാണുന്നെ !!!!!(പക്ഷെ മിനിഞ്ഞാന്നു പേപ്പറിൽ വായിച്ചു ആ ചങ്ങായി എറങ്ങീത്  കാപ്പാടല്ല കൊയിലാണ്ടീൽ  ആണ്ന്ന്. അങ്ങനാന്നോ ???? ).അന്ന് കണ്ണൂര്ന്ന് വരുമ്പോ കണ്ട കടൽ  തീരം (തലശ്ശേരി )പോലെ  തന്നെയായിരുന്നു  കാപ്പാട് തീരവും.ഒരു കടൽ ആണെന്ന അഹങ്കാരൊന്നും  ഇല്ലാതെ  വളരെ നിശബ്ദമായി .........
ഒച്ചയുണ്ടാക്കാതെ ഓരോ തിരകളും..............എനിക്കവിടം ഏറെ ഇഷ്ടമായി . മൌനത്തിന്റെ സൗന്ദര്യവും,സംഗീതവും അവിടന്ന് ഞാനേറെ അനുഭവിച്ചു.
കടലിനും ആകാശത്തിനും ഒരേ നിറോം ,ഒരേ ഭാവോം ആയിരുന്നു . എന്റെ മനസിനും  അങ്ങനെ തന്നെ.അവിടെ കണ്ട ആ പാറക്കൂട്ടങ്ങളിലൊന്നിൽ  ചെന്നിരിക്കാൻ  വല്യേ മോഹം തോന്നി . തനിച്ചിങ്ങനെ  ഇരിക്കണം .കൂട്ടിന്  എന്റെ മൌനവും .ആ മൌനം പല വഴികളിലൂടെ  സഞ്ചരിച്ച് ഒടുവിൽ  നിന്നിലേക്കെത്തും .അപ്പോൾ അപ്രതീക്ഷിതമായി  ഒരു മഴ പെയ്യണം .നനഞ്ഞു കൊണ്ടിരിക്കുന്ന എന്നെയും തേടി നീ ഒരു കുട പിടിച്ചു കൊണ്ട്  വരണം . എനിക്കൊപ്പം ആ പാറ മുകളിൽ നീയും ഇരിക്കണം.അരികിൽ  കുട മടക്കി വെക്കണം.മഴ നനഞ്ഞു കടലിൽ  വീണൊളിക്കുന്ന  മഴനൂലുകളെ  നോക്കി നമുക്കങ്ങനെ ആ മഴ തീരുവോളം അവിടെ ഇരിക്കണം .

നേർത്ത  മഴക്കുളിരിൽ,,,,,,,,,,,,,അൽപ്പം  ഇരുണ്ട നിറമുള്ള  ആകാശത്തോടൊപ്പം ,,,,,,,,, കടലിനോടൊപ്പം,,,,,,,,,,,,,,,,,,മഴയോടൊപ്പം ,,,,,,,,,,,,,,,,,,
അങ്ങനെ  നിനക്കൊപ്പം മഴ നനഞ്ഞു കടൽ കാണണമെന്ന ന്റെ മോഹം സാധിക്കണം .(അതിനൊരിക്കൽ ഒരു മഴക്കാലത്ത്  നമുക്ക് കാപ്പാട് ബീച്ചിൽ തന്നെ പോണം ട്ടോ. :) )

കടലിന്റെ സംഗീതം ന്ന് പറഞ്ഞ് ഈയിടെ ഞാൻ ഒരു ഒരു സീ ഡി വാങ്ങിച്ചിരുന്നു .ഇൻസ്റ്റ്രുമെന്റൽ  മ്യൂസിക് ന്റെ .അതിൽ പുല്ലാങ്കുഴൽ ആയിരുന്നു പ്രധാന ശബ്ദം .രാത്രിയുടെ നിശബ്ദതയിൽ  കടലിന്റെ ശബ്ദത്തിനൊപ്പം ഒരു പുല്ലാങ്കുഴൽ നാദം ഇങ്ങനെ.............സ്വപ്നങ്ങളുടെ  ലോകത്തേക്കുള്ള  യാത്രയ്ക്കായി  മനസ്  ഒരുങ്ങാൻ തുടങ്ങുമ്പോൾ ബാക്ക് ഗ്രൌണ്ട്  സ്കോർ  ആയി  ഇതും ......!!

ന്റെ വിവരക്കേട് കൊണ്ട് ഞാൻ വിചാരിച്ചിരുന്നത്  ഈ ഷെഹനായി  വലിയ ആളുകള് മരിക്കുമ്പോൾ അതിന്   അനുശോചനമായി  വായിക്കുന്ന ഒന്നാണ്ന്നാണ്.പണ്ട് ,എ  ആർ  റഹ്മാൻ ന്റെ ബോംബെ  സിനിമേലെ തീം മ്യൂസിക് കേട്ടതിന് ശേഷാണ്  ഇൻസ്റ്റ്രുമെന്റൽ മ്യൂസിക്നോട്‌  എനിക്കൊരു പ്രത്യേക ഇഷ്ടംണ്ടായത് .വല്ലാത്തൊരു ഫീൽ ആണ്  ആ മ്യൂസിക് തരുന്നത്.പറയാൻ കഴിയാത്ത ഒന്ന് .അതിനു ശേഷം എ ആർ   ആർ  ന്റെ  വലിയ ഫാൻ ആയി ഞാൻ .റോജ,ബോംബെ ,1947 എർത്ത്, സുബൈദ (ഈ ലിസ്റ്റ് തീരാൻ ഇച്ചിരി പാടാ ),എത്ര കേട്ടാലും മതിയാവാത്ത പാട്ടുകൾ . ദേവദൂതൻലെ ആ സെവൻ ബെൽസ് ന്റെ  സംഗീതോം  എനിക്കേറെ പ്രിയാണ് .
ആദ്യ മഴയുടെ സംഗീതം എന്നും പറഞ്ഞ്  വാങ്ങിയ "വർഷ" (ഇൻസ്റ്റ്രുമെന്റൽ  ഫ്യൂഷൻ മ്യൂസിക് )യിലെ  ഓരോ പാട്ടും എത്ര  സുഖാന്നോ  കേൾക്കാൻ !!!ആദ്യ മഴേടെ  മണം ,കുളിര് ,ഒക്കെ  നിറയും നമ്മടെ ഉള്ളിൽ .യാത്രയിൽ  എപ്പോഴും കേൾക്കുന്ന  ഒന്നാണ് അത്.പുറത്ത് മഴ .കാറിനുള്ളിൽ മഴേടെ  സംഗീതം .മനസ്സിൽ നിറയെ  പ്രണയം.ചിന്തകളിൽ ,സ്വപ്നങ്ങളിൽ നീ മാത്രം .....!!!!അവ നൽകുന്ന ഒരു ചിരി ചുണ്ടിൽ  അറിയാതെ നിറയും.അവ നൽകുന്ന തിളക്കം കണ്ണുകളിൽ  നിറയും .  

ഇപ്പൊ ഗസലുകളും ,ഖവ്വാലിയും ,സൂഫി സംഗീതോം ,ഒക്കെ കൂടി  എന്നെ  വേറെ ഏതോ ഒരു ലോകത്തിലേക്ക് കൊണ്ട് വന്നിരിക്കുകയാണ് .പുറത്ത് മഴ പെയ്യുന്നത് കാണുന്നു.മോഹന വീണയിൽ പണ്ഡിറ്റ്‌ വിശ്വമോഹൻ ഭട്ട്  മഴ പെയ്യിക്കുന്നത് കേൾക്കുന്നു .ഒരു മോഹം കൂടിയുണ്ട് .ഒരു സായാഹ്നം മുതൽ  പിറ്റേന്ന് പുലരും വരെ  നമുക്കിങ്ങനെ ഒരു കടൽതീരത്ത് കഴിച്ചു കൂട്ടണം.അന്ന് നിലാവുണ്ടാവണo.ആ രാവിൽ   ഗസലുകളും,സൂഫി ഡാൻസും,(ഒരു മഴേം ആയ്ക്കോട്ടെലെ?)ഉപകരണ സംഗീതങ്ങളും ഒക്കെ കൂടി  നമ്മിൽ  ഇനിയുമൊരുപാട് സ്നേഹം നിറയ്ക്കട്ടെ!!!!

ഇടവപ്പാതി  തുടങ്ങിയതാണോന്നറിയില്ല .ഇന്ന് രാവിലെ മുതൽ മഴയാണ്.ശുകപുരം സോമയാഗം ഇന്നത്തോടെ തീരും.ഇന്ന് വൈകുന്നേരത്തോടെ യാഗശാലയ്ക്ക് തീ കൊളുത്തും .ആ പുകച്ചുരുളുകൾ  മേഘങ്ങളെ  ഉമ്മ വെക്കുമ്പോൾ  അവ  മഴ പെയ്യിക്കുംത്രേ !!!ഇന്നലെ  യാഗഭൂവിൽ  പോയി നമസ്കരിച്ചു.അവിടെ ആളുകള് ഒരുപാട് വഴിപാടുകൾ ഒക്കേം ചെയ്യ്ണ്ടായിരുന്നു.പക്ഷെ എനിക്കൊന്നും തോന്നിയില്ല.ലോക നന്മയ്ക്കു വേണ്ടിയാണ് യാഗങ്ങൾ ."इदम्  न मम (ഇദം ന മമ -ഇതെനിക്ക് വേണ്ടിയല്ല )" അങ്ങനെയാണ്  പറയുക.അതുകൊണ്ട് ന്റെ മനസ്സിൽ ഒരു മന്ത്രം മാത്രേ ണ്ടായിരുന്നുള്ളൂ .लोका समास्था  सुखिनो भवन्थु !!!!




Friday, April 5, 2013

നീ നൽകിയ ഇരുളും വെളിച്ചവും ..................

വാവാവാറായീന്നു തോന്നണു.വല്ലാത്ത ഇരുട്ട് .ജനലിലൂടെ പുറത്തേക്കു നോക്കി.ഒരു കാറ്റ് പോലും വീശണില്ല.മഴക്കാറ് ഉണ്ടെന്നു തോന്നണു .പകലൊക്കേം ണ്ടായിരുന്നു.അതിന്റെം കൂടി കാരണം ചൂട് സഹിക്കാൻ വയ്യ.അച്ചൂന് ഇരുട്ട് ഇഷ്ടല്ല .പേടിയാണ്.കറന്റ്‌ പോയാൽ പേടിച്ച് ഉറക്കെ കരയും.അവൾക്കു വേണ്ടി ലൈറ്റ് ഇട്ട് ഇപ്പൊ അതൊരു ശീലായി.ഇപ്പൊ മുറീല് ഒരു കുഞ്ഞു വെളിച്ചെങ്കിലും ഇല്ലെങ്കിൽ എനിക്കും ബുദ്ധിമുട്ടാണ്.

പണ്ടൊക്കെ എനിക്ക് ഇരുട്ട് വല്യേ ഇഷ്ടായിരുന്നു.അവിടെ ഇറയത്ത്‌ ഏതെങ്കിലും തൂണിൽ ചാരി നോക്കിയിരിക്കുമായിരുന്നു ഇരുട്ടിനെ.അപ്പൊ ഇങ്ങനെ ചുവന്ന കുഞ്ഞു കുഞ്ഞു കുത്തുകൾ തിങ്ങി നെറഞ്ഞുണ്ടെന്നു തോന്നിക്കും.അതിങ്ങനെ എണ്ണാൻ തുടങ്ങും.ഒക്കേം ഓരോ പ്രാന്ത്!!!അതൊന്നും ഇപ്പഴും പോയില്ലല്ലോന്നു ഓർത്തു ചെലപ്പോ വിഷമിക്കും ചിലപ്പോ സന്തോഷിക്കും.

അന്ന് എന്റെ ഇല്ലത്തേക്ക് പോയപ്പോൾ ഒരു രാവിൽ നിന്നോട് സംസാരിച്ചു കൊണ്ടിരുന്നപ്പോൾ കണ്ട കാഴ്ച്ച  ഞാൻ പറഞ്ഞിരുന്നില്ലേ മാവിൽ ഒരു കൊമ്പിന് ചുറ്റും നിറയെ മിന്നാമിനുങ്ങുകൾ നൃത്തം വെക്കണ കണ്ടൂന്ന്. 
ഇത്രയധികം മിന്നാമിനുങ്ങുകളെ ഒരുമിച്ച് ഞാൻ ഇതിനു മുൻപ് കണ്ടിട്ടേയില്ല . 
ഇപ്പൊ ഇരുട്ട്ന്ന് പറയുമ്പോ എനിക്കെന്തോ ആ കാഴ്ച്ചയും അതപ്പോൾ തന്നെ നിന്നോട് പറയാൻ കഴിഞ്ഞതിലുള്ള സന്തോഷവും ആണ് ഓർമ്മ  വരിക.വരക്കാൻ അറിയുമായിരുന്നെങ്കിൽ ഞാൻ ആ കാഴ്ച്ച വരച്ചേനെ,നിന്റെ സ്നേഹത്തിന്റെ അടയാളമായി സൂക്ഷിച്ചേനെ!!!!
ഇതുപോലെ ഭംഗിയുള്ള ചിലത് കാണുമ്പോൾ തോന്നാറുണ്ട് വരക്കാൻ കഴിയാത്തേന്റെ സങ്കടം. 

ചിലത് വരച്ച് ............. 
മറ്റു ചിലത് വാക്കുകളിൽ  നിറച്ച് .................... 
ഇനി ചിലത് ഫോട്ടോയിലാക്കി.............. 
എന്നെന്നേക്കുമായി സൂക്ഷിക്കണം . 
     
നല്ല മഴ,കണ്ണിൽ  കുത്തണ ഇരുട്ട്,കറന്റ്‌ പോവലും,ആയ ഒരു രാത്രി .എന്റെ പഴയ ഒരു ഇഷ്ടം . തുറന്നിട്ട ജനാലയിലൂടെ ഇടിമിന്നലിനെ നോക്കി വെറുതെ ഇങ്ങനെ ഓരോന്നോർത്ത് കിടക്കാൻ എനിക്കിഷ്ടമായിരുന്നു.(പക്ഷെ ഇപ്പൊ അത്തരം രാത്രികളെ വേണമെന്നേയില്ല .അച്ചുവിന്റെ കരച്ചിൽ ഓർക്കുമ്പോൾ ഒന്നും വേണ്ട ).ആ ഇരുട്ടിൽ തെളിയണ  വെളിച്ചമായി ഒരു സ്നേഹം,ഒരു മുഖം മനസില്ങ്ങനെ മെല്ലെ മെല്ലെ വന്നു നിറയും.

ഒരിക്കൽ ഒരു വനിതേല് വായിച്ചു . ബാംഗ്ലൂർ ലെ ഒരു ഹോട്ടൽ നെ പറ്റി . ഡാർക്ക്‌ എന്നാണ് അതിന്റെ പേര് . വെളിച്ചം മടുത്തവർക്കും,ഇരുളിനെ സ്നേഹിക്കുന്നവർക്കും സ്വാഗതം എന്നായിരുന്നു അതിന്റെ പരസ്യ വാചകം . അവിടെ ചെന്നാൽ അവർ ചോദിക്കും ത്രെ ഇരുട്ടിൽ  കഴിക്കണോ വെളിച്ചത്തിൽ  കഴിക്കണോ എന്ന് . ഇരുട്ടിൽ  എന്ന് പറഞ്ഞാൽ  ആവര് ഒരു ഇടനാഴി കാണിച്ചു തരും . അതിലൂടെ പൊയ്ക്കൊള്ളാൻ പറയും . ഒരു സ്ത്രീ വന്നു കൂട്ടി കൊണ്ടോകും .ആ സ്ത്രീയെ നമ്മൾ കാണില്ല .അവരുടെ കൈത്തലത്തിന്റെ തണുപ്പ് ഇരുളിനോടുള്ള ഭയത്തിന് ഒരു വലിയ ആശ്വാസമാണ്. 

അവിടം മുതൽ കനത്ത ഇരുട്ടാണ്‌. അവർ കയ്യിൽ  പിടിച്ചു പറയും പേടിക്കേണ്ട ഈ ഇരുളിലും ഒരു കാഴ്ചയുണ്ട്,സൌന്ദര്യമുണ്ട്,അതറിയാൻ തുടങ്ങിയാൽ നിങ്ങളും ഈ ഇരുളിനെ സ്നേഹിക്കാൻ തുടങ്ങും എന്ന് . കസേരയിൽ കൊണ്ടിരുത്തും .ഭക്ഷണം വരുമ്പോൾ ഫോർക്കും  നൈഫും കയ്യിൽ പിടിപ്പിച്ചു തരും. പ്ലേറ്റ് ൽ ക്ലോക്ക് വൈസ് രീതിയിൽ എല്ലാം വെച്ചിട്ടുണ്ടെന്ന് പറയും .കേൾക്കാൻ വളരെ സോഫ്റ്റ്‌ മ്യൂസിക്കും .

വല്ലാത്ത നിശബ്ദതയാണ് അവിടെ . അത് ശരിയാണ് ഈ ഇരുട്ടിന്റെ നിശബ്ദത അത് വല്ലാത്ത ഒരു വേദനയാണ് . രാത്രി കിടക്കുമ്പോൾ ഒക്കെ കറന്റ്‌ പോയാൽ ആ നിശബ്ദത അറിയാൻ തുടങ്ങിയാൽ ഞാൻ പലപ്പോഴും കരയാറുണ്ട് . അതെഴുതിയ ലേഖിക പറയുന്നുണ്ട് പേടിയാവും ഭക്ഷണം കഴിക്കാൻ . ആകെ നിശബ്ദത അതിൽ ഈ സംഗീതം മാത്രം നിറയുമ്പോൾ അതാസ്വദിക്കാൻ ഒന്നും തോന്നില്ല . തൊട്ടടുത്ത് ആരെങ്കിലും ണ്ടോ, ഇവർ  തരുന്ന ഭക്ഷണം നല്ലതാണോ ,വല്ല പ്രാണീം പാറ്റേം വീണിരിക്ക്വോന്നൊക്കെ ചിന്തിച്ച് എങ്ങനേങ്കിലും അവിടന്ന് പോയാ മതീന്ന് തോന്നും .

ഈ വലിയ ലോകത്തിൽ  തനിച്ചായ പോലെ ................. ഒരു ദ്വീപിൽ ഒറ്റപ്പെട്ട പോലെ .....................

കഴിച്ചു കഴിഞ്ഞപ്പോൾ കൈ കഴുകാൻ വീണ്ടും ഒരു ഇടനാഴിയിലേക്ക് . മുന്നോട്ട് പൊയ്ക്കോളൂ ന്നും പറഞ്ഞ് ആ സ്ത്രീ  തനിച്ചാക്കി പോയപ്പോൾ അവർ ഓർത്തു വെളിച്ചത്തിൽ നടക്കുമ്പോൾ തന്നെ നൂറു കൂട്ടം ശ്രദ്ധകൾ ആണ് . മുന്നിൽ  തടസം ന്തേലുoണ്ടാവ്വോ,എവിടേലും തട്ടി തടഞ്ഞു വീഴൂവൊന്നൊക്കെ ഉള്ള ആധികൾ . പക്ഷെ ഇപ്പോൾ ഒന്നും ഇല്ല മനസ്സിൽ ഭയം മാത്രമല്ലാതെ . പിന്നെ പിന്നെ ആ ഭയവും മാറി മനസ്സാകെ ശൂന്യമായി മാറി . 

വാഷ്‌ റൂമിൽ  വെളിച്ചമുണ്ട്.അവിടെ എത്തി മുന്നിലെ വലിയ കണ്ണാടിയിൽ സ്വന്തം മുഖം അവർ കണ്ടപ്പോൾ ,കണ്ണുകളെ കണ്ടപ്പോൾ അവർക്ക്  തോന്നിയത് ഒന്നുറക്കെ കരയാനാണ്ത്രെ!!!!പുറത്തിറങ്ങിയപ്പോൾ തന്നെ സഹായിച്ച ആ സ്ത്രീയെ കണ്ടപ്പോൾ കൈകൾ  കൂപ്പി അവർ പൊട്ടിക്കരഞ്ഞു എന്നും എഴുതീരുന്നു . ആ സ്ത്രീക്ക് കണ്ണ് കാണില്ലായിരുന്നു .ഭക്ഷണം സെർവ് ചെയ്തിരുന്ന ആളും അന്ധനായിരുന്നു . അവർ ഇവരെ നോക്കി ചിരിച്ചപ്പോൾ    
അതിനേക്കാൾ മനോഹരമായി മറ്റൊരു ചിരിയും കണ്ടിട്ടേയില്ല എന്ന് തോന്നി . വെളിച്ചമെന്നത് പാപങ്ങളുടെ ലോകമാണെന്നും ഇരുളിന്റെ നന്മ അനുഭവിച്ചറിയേണ്ടത് മാത്രമാണെന്നും അവർ പറയുന്നു .

ഇത് വായിച്ചതിനു ശേഷം എന്റെ വലിയ മോഹമാണ് അവിടെ പോകണം എന്നത് .ആ ഒരു അവസ്ഥ,ഇരുളിന്റെ നന്മ ഒക്കെ അനുഭവിച്ച് തന്നെ അറിയണം എന്നത് .ഞാൻ പേടിച്ച്  പേടിച്ച് ഒരു വഴിക്കാവും. അതോണ്ട് ന്തായാലും നീയും കൂടെ വേണം .നീയിണ്ടെങ്കിൽ പിന്നേം ഒരു ധൈര്യംണ്ട്.

ജീവിതത്തിൽ  ഇരുട്ടും വെളിച്ചവും മാറി മാറി വരും.ഓരോ ഇരുട്ടിലും എത്തിപ്പെടുമ്പോൾ തോന്നാറുണ്ട് ആദ്യം ഭയവും പിന്നെ നിസ്സഹായതയും ഒടുവിൽ ശൂന്യതയും . ഒരു മിന്നാമിനുങ്ങിനോളമെങ്കിലും വെളിച്ചംകിട്ടിയിരുന്നെങ്കിൽ എന്ന് അപ്പോഴൊക്കേം ആഗ്രഹിച്ചിട്ട്ണ്ട്. വെളിച്ചമായി പലരും കടന്നു വന്നിട്ടുണ്ട്. അത്തരം നിമിഷങ്ങളിൽ ഒക്കേം തോന്നിയിട്ടുണ്ട്. വിനീത് ശ്രീനിവാസൻ പറയണ പോലെ ഇരുട്ടിൽ  നിന്ന് വെളിച്ചത്തിൽക്ക് വരുമ്പോ പെണ്ണിന് മാത്രല്ല ജീവിതത്തിനും മൊഞ്ച് കൂടി വരികയാണെന്ന്. ജീവിതത്തിനോട് തീരാത്ത പ്രണയമാണ് എന്നും. 

നീ നൽകിയ ഇരുട്ടിലേക്ക് വെളിച്ചവുമായി എനിക്ക് ചുറ്റും ഒരുപാട് പേരുടെ സ്നേഹമുണ്ട്.ആ വെളിച്ചത്തിന്റെ നിറവിൽ നീയില്ലാത്ത ഈ ജീവിതത്തോട്  ഇന്നെനിക്ക്  ഇഷ്ടം തോന്നുന്നു. എങ്കിലും ഈ ഇരുളിനെ ഞാൻ ഏറെ സ്നേഹിക്കുന്നു . ഒരു പക്ഷെ അത് നീ സമ്മാനിച്ചത്‌ കൊണ്ടാകാം . 

നീ തരുന്നതെന്തും എനിക്ക് നിന്നോളം പ്രിയമാണ്. 

ഇപ്പൊ തോന്നുന്നു ഇത്രയൊന്നും നീയെന്നെയും ഞാൻ നിന്നെയും സ്നേഹിക്കേണ്ടിയിരുന്നില്ല !!!!!











Tuesday, March 26, 2013

ഞാനും നീയും പിന്നെ കൊറേ വിശേഷങ്ങളും,


കാറിൽ ഇരുന്നപ്പോൾ ഞാൻ ആദ്യം ആകെ സന്തോഷത്തിലായിരുന്നു.ന്റെ ഇല്ലത്തേക്ക് പോവാണ്,അവിടെ ല്ലാരും വന്ന്ണ്ടാവും പറ കൂടാൻ ന്ന് ഓർക്കുമ്പോ തന്നെ ന്തായിരുന്നൂന്നൊ സന്തോഷം!!!!!!!പക്ഷെ അതാ കുന്ദംകുളം എത്തീപ്പോ പോയി കിട്ടി.റോഡിലാകെ ബ്ലോക്ക്.ന്റെ ക്ഷമേടെ നെല്ലിപ്പടി ന്നെ തന്നെ കാണിക്കാൻ വേണ്ടീട്ടായിരുന്നു അത്ന്ന് ഇപ്പൊ തോന്നാ!!!!!!!എവിടെ എത്തീന്ന് ഓരോരുത്തരും വിളിച്ചു ചോദിക്കുമ്പോ നിയ്ക്ക് ദേഷ്യം വന്നു. പക്ഷെ വായിന്റെ ഉള്ളില്  മൊത്തം തൊലി പോയോണ്ട്നേരം പോലെ ഒന്ന് ചീത്ത പറയാനും എണ്ണിപ്പെറുക്കാനും കഴിയാതെ മിണ്ടാതിരിക്കാനെ പറ്റിയുള്ളൂ.


കൊറേ കൊന്ന മരങ്ങളേം,വാകേം,പൂക്കാൻ തുടങ്ങുന്ന ഗുൽമോഹറുകളേം ഒക്കെ കണ്ടപ്പോ ആ ദേഷ്യം ഒരു പൊടിയ്ക്കു കുറഞ്ഞു.എങ്കിലും  ഞാനാകെ മൂഡ്‌ ഓഫ്‌ ആയിരുന്നു .അതോണ്ട് മനസ്സിൽ തെളിഞ്ഞു വന്നത് കണ്ണീരോർമ്മകൾ മാത്രായിരുന്നു. ഓർക്കുമ്പോൾ ഒക്കെയും കണ്ണ് നനയിക്കുന്ന ഒരുപാട് മുഖങ്ങൾ,ഒരുപാട് സംഭവങ്ങൾ,കാതിൽ നിന്ന് ഇറങ്ങി പോകാൻ കൂട്ടാക്കാത്ത ചില വാക്കുകൾ ഒക്കേം ന്നെ വല്ലാതെ അസ്വസ്ഥമാക്കി.ഇരുട്ടായപ്പോഴേക്കും അവിടെ എത്തി . നല്ല  നിലാവുണ്ടായിരുന്നു. നിലാവ് കാണണത് ഒരു സുഖാണ്.അവിടെ എത്തി ആ മുറ്റത്തെ മണലിൽ ചവിട്ടിയപ്പോ,അവിടെ നിന്ന് നിലാവ് കണ്ടപ്പോ, പടിക്കലേക്കുള്ള വഴി കണ്ടപ്പോ,കാണും തോറും പിന്നേം പിന്നേം പൊക്കം കൂടണൂന്ന് തോന്നിക്കണ ചന്ദ്രക്കാരൻ മാവ് കണ്ടപ്പോ,തേവരെ സ്വീകരിക്കാൻ തയ്യാറാക്കിയ പന്തല് കണ്ടപ്പോ,ശ്രീച്ചിയേം ലക്ഷ്മി ചേച്ച്യേം പിള്ളേരേം ഒക്കെ കണ്ടപ്പോ ന്റെ എല്ലാ ദേഷ്യോം,സങ്കടോം,അസ്വസ്ഥതേം ഒക്കെ  പോയി. സുലൈമാനി കുടിക്കാതെ തന്നെ ഈ ലോകത്തോട് മുഴോനും മുഹബ്ബത്ത് തോന്നി.

ദീപ്തീടെ പിറന്നാൾ ഇന്നായിരുന്നെങ്കിലും എല്ലാരുംള്ളത് പ്രമാണിച്ച് ഇന്നലെ കേയ്ക്കൊക്കെ മുറിച്ചു.അത് പങ്കു വെക്കലും കഴിക്കലും ക്രീം മുഴോനും അവൾടെ  മുഖത്ത്  വെച്ച് തേക്കലും  നല്ല രസായി.അത് കഴിഞ്ഞ് പിള്ളേരുടെ വക ഡാൻസും പാട്ടും ഒക്കെ കൂടി ആകെ മേളായിരുന്നു.കണ്ടപ്പോ എപ്പഴുംങ്ങനെ ഒരു കുട്ട്യായിരുന്നാൽ മതീന്ന മോഹം ചന്ദ്രക്കാരൻ മാവിനെക്കാൾ വല്യേതായി.രാത്രി ഏറെ വൈകി കിടക്കാൻ.എന്നിട്ടും വർത്താനം പറഞ്ഞു തീർന്നില്യായിരുന്നു ലക്ഷ്മി  ചേച്ച്യോട്.

വന്നു കിടന്നിട്ട് ഉറക്കം വന്നതേയില്ല പിന്നെ . എല്ലാരും ഉറങ്ങുമ്പോൾ ഞാൻ മാത്രം ഉണർന്നിരിക്ക്യ എനിക്കിഷ്ടാണ് . ആ തനിച്ചാകലിൽ ന്റെ മനസിങ്ങനെ പോകും കാണാൻ മോഹിച്ച സ്ഥലങ്ങളിലേക്ക്...............അങ്ങനെ കണ്ട സ്ഥലങ്ങൾ  ശ്ശി ആണ് . കണ്ണുകൾ  അടച്ചാൽ കാണാൻ ആഗ്രഹിക്കണ കാഴ്ചകൾ ഒക്കേം എനിക്കപ്പൊ കാണാം . ന്നാലും കുംഭമേളേം,ബിനാലേം അങ്ങനെ അല്ലാതെ നേരിട്ടന്നെ കാണാൻ വല്യേ മോഹായിരുന്നു .  :( അതൊട്ട്‌ നടന്നൂല്ല്യ . അതിനെ പറ്റി  വായിക്കുമ്പോഴും ചിത്രങ്ങൾ കാണുമ്പോഴും എനിക്ക് വല്ലാതെ നഷ്ടബോധം തോന്നും .


നേർത്ത കാറ്റ് വീശുന്നുണ്ട് . മഴയൊഴിഞ്ഞു തുടങ്ങി .നനയുന്ന ചെമ്പകത്തിന്റെ ചോട്ടിൽ പോയി നിക്കാൻ ഉള്ളു തുടിക്കുന്നുണ്ട് . ഇറ്റു വീഴുന്ന  ഓരോ തുള്ളിക്കും തന്റെ മണം കൊടുക്കുന്ന ചെമ്പകത്തിന്റെ ഇലകൾ ....... 
അതിൽ തൊട്ടാൽ എന്റെ വിരലുകൾക്കും ആ സുഗന്ധം കിട്ടുമെന്നൊരു മോഹം ................. പണ്ടൊരു രാത്രിയിൽ ജനലിലൂടെ മഴയെ നോക്കി നിന്നപ്പോൾ തോന്നിയൊരു മോഹാണ് . ഈയിടെ ഒരു ദിവസം നടക്കാത്ത മോഹങ്ങൾടെ ലിസ്റ്റ് ഞാൻ ണ്ടാക്കി .അതിന്റെ നീളം കണ്ട് ഞാൻ തന്നെ അന്തം വിട്ടു . ന്നാലും സൂക്ഷിച്ചു വച്ചു . ഇടക്കെടുത്ത് നോക്കാലോ!!!!!!!അതൊരു രസാണ്.  ഒരുപക്ഷെ സാധ്യാവാത്തോണ്ടാവും നിയ്ക്കിത്രേം ഇഷ്ടം . ഓരോ ദിവസോം ഓരോ മോഹം ജനിക്കും .ചെലപ്പോ വേഗം തന്നെ ഇല്ലാണ്ടാവും.ചെലത് കാലങ്ങളോളം ശേഷിക്കും . ഇനി ചിലത് ഒരിക്കലും ഇല്ലാണ്ടാവില്ല .ന്നാലും  സാധിച്ചതിൽ അമിതമായ് സന്തോഷമോ നടക്കാത്തതിൽ വല്ലാത്ത നിരാശയോ ഇല്ല .ഇതൊക്കെ തന്നെയാണ് ജീവിക്കാനുള്ള സൂത്രപ്പണികൾ അല്ലെ???


കഴിഞ്ഞ പോസ്റ്റിന്  ആരോ  പറഞ്ഞത് ശരിയാണ് ലോകത്തിന്റെ ഒരു മൂലക്കലിരുന്നു ഞാനിങ്ങനെ എന്നെ കുറിച്ച് മാത്രം പറയുന്നു.ആ തിരിച്ചറിവ് വന്നെ പിന്നെ പോസ്റ്റ്‌ ഇടാൻ വല്യേ മടിയാണ്.എന്നാലും വന്ന് വായിച്ച് പോകുന്നവരോട് നന്ദി പറയുന്നത് പോലും നന്ദി കേടാവും. ഈയിടെ ഒരാള് ചോദിച്ചു ന്തേ വീണപൂവിൽ ഇപ്പൊ പ്രണയമെന്ന വാക്ക് പോലും കാണാറില്ലല്ലോന്ന് . ഒരിടക്ക് അത് മാത്രല്ലേ ണ്ടായിരുന്നുള്ളൂന്നും . അത് സത്യാണ് .അതെനിക്കും തോന്നാറുണ്ട് .പണ്ട് ഞാൻ പറഞ്ഞിരുന്നത്  മുഴോനും നിന്നെ കുറിച്ച് മാത്രായിരുന്നു .

പക്ഷെ ഇപ്പൊ ............ നിയ്ക്ക് മനസിലായി അന്ന് പറഞ്ഞിരുന്നതൊന്നും അല്ല നിന്നോടുള്ള എന്റെ സ്നേഹം . അതീ വാക്കുകൾക്കൊന്നും ഉൾക്കൊള്ളാനാവാത്ത  വിധം ഏറെ..............എനിക്കറിയാം
ഹൃദയം കൊണ്ട് ഞാൻ സംസാരിക്കുന്നത് കേൾക്കാൻ നിനക്ക് മാത്രമേ കഴിയൂ അതുകൊണ്ടല്ലേ ഇത് "ദൈവം കയ്യൊപ്പിട്ട സ്നേഹ"മാവുന്നത് !!!!!!

ഇന്ന് വീണ്ടും ഈ ജനലിലൂടെ നിലാവ് കാണുമ്പോൾ പൂർണ്ണ ചന്ദ്രനേയും നക്ഷത്രങ്ങളേയും കാണുമ്പോൾ എന്റെ കണ്ണുകൾ നിറയുന്നുണ്ട് സന്തോഷം കൊണ്ട് .ഫേസ് ബുക്കിലെ അബ്ബാസിന്റെ സ്റ്റാറ്റസിൽ കണ്ട പോലെ ഞാനും നീയും ഒരുമിച്ചിരുന്നല്ലെങ്കിലും കാണുന്നുണ്ടല്ലോ ഈ നിലാവിനെ...........
ഈ നക്ഷത്രങ്ങളെ ...................... !!!!!!!


സ്നേഹം മാത്രം


Monday, February 25, 2013

മേഘങ്ങളും ഗുല്‍മോഹറും എന്‍റെ ഇഷ്ടങ്ങളും !!!!!

വാതില്‍ അടച്ചിരിക്ക്യായിരുന്നു . ബൈക്കിന്‍റെ ശബ്ദം കേട്ടപ്പോള്‍ ഓടി ചെന്നു.പോസ്റ്റ്‌മാന്‍ ആണ് അയാള്‍ടെ വണ്ടീടെ ശബ്ദം ഇപ്പൊ പരിചയാണ്.പതിവ് പോലെ ഈ തവണേം കേസരിയും,പോളിസി അടക്കാനുള്ള എല്‍ ഐ സീടെ നോട്ടിഫിക്കേഷന്‍ ലെറ്ററും.കൂടെ ഒന്നും കൂടി ഉണ്ടായിരുന്നു.അത് ഏടത്തീടെ ഏഴാച്ചേരിയിലുള്ള കസിന്‍റെ കുഞ്ഞിന്‍റെ ചോറൂണ്‍ ക്ഷണം.ഓരോ പ്രാവശ്യോം പോസ്റ്റ്‌മാന്‍ വരുമ്പോള്‍ ന്‍റെ ഉള്ളില്‍ ഒരു ലഡ്ഡു പൊട്ടും. അത് ആ ചങ്ങായീനെ കണ്ട സന്തോഷം അല്ല. അയാള്‍ടെ കയ്യില്‍ എനിക്ക് എന്തേലും കവര്‍ണ്ടാവ്വോന്നോര്‍ത്ത്. എവടെ ..................ഒന്നും ണ്ടാവില്ല്യാന്നറിയാം ........ ന്നാലും ഒരു മോഹം ....... ആരെങ്കിലും ഒരു കത്ത് അല്ലെങ്കില്‍ ഒരു കാര്‍ഡ്  അയച്ചിരുന്നെങ്കില്‍ എന്ന്.അത് വായിക്കാന്‍ ന്ത്‌ സുഖാണ്!!!!!ഇവിടെ എത്തിയേനു ശേഷം അത് കുറവാ.ഐ സി ഐ സി ഐ ടെ വല്ല കടലാസോ മറ്റോ വന്നാല്‍ ആയി.അതും ഇപ്പൊ നിന്നു.ഈ (കേടായ)മൊബൈലും,(ഹാക്ക് ചെയ്ത)ഫേസ് ബുക്കും ഒക്കെ കാരണം ഒരൊറ്റ ആളും ഒരെഴുത്തോ കാര്‍ഡോ ഒന്നും അയക്കണില്ല.

ഇപ്പൊ ഓര്‍ക്കുവാ പണ്ട് ന്‍റെ കല്യാണത്തിന് മുന്‍പ് എനിക്കെന്നും കിട്ടുമായിരുന്നു എഴുത്തോ കാര്‍ഡോ അങ്ങനെ എന്തെങ്കിലുമൊക്കെ.മിക്കവാറും ആഷേടെ,നാദൂന്റെ,ദീപ്തീടെ,ലക്ഷ്മി ചേച്ചീടെ ഒക്കെ ആയിരിക്കും.അല്ലെങ്കില്‍ പിന്നെ അയച്ച ഏതേലും അപേക്ഷേടെ അറിയിപ്പ് കാര്‍ഡ് ആവും.അവിടെ വരാറുള്ള പോസ്റ്റ്മാന്‍ ഒരു ആന്റണി മാപ്ല ആയിരുന്നു. ആ ചങ്ങായിക്കെന്തൊരു പൊക്കായിരുന്നുന്നോ !!!!!!!!!!!ഒട്ടും വണ്ണോംണ്ടായിരുന്നില്ല.ശരിക്കും ഒരു മുരിങ്ങക്കോല് പൊലെ. ഹീറോ സൈക്കിളില്‍ ആയിരുന്നു വരാറ്. 2 കൂട്ടബെല്‍ അടിക്കും..... ന്തായാലും പോസ്റ്റ്മാനെ കാണുമ്പോള്‍ അന്നും ലഡ്ഡു പൊട്ടുമായിരുന്നു. ആരോ എന്നെ ഓര്‍ത്ത്,എനിക്ക് വേണ്ടി സമയം കളഞ്ഞ്,എന്നെ സന്തോഷിപ്പിക്കാന്‍ ശ്രമിക്കുന്നു എന്ന ചിന്ത.............. എന്തൊരു സന്തോഷായിരുന്നു!!!!

അന്നും ഇന്നും (ഒരുപക്ഷെ എന്നും)എനിക്കേറ്റവും ഇഷ്ടമുള്ള ഒരു കാര്യമാണ് എഴുത്ത് എഴുതുക എന്നത്.ഇന്‍ലണ്ട്നെക്കാളും എനിക്കിഷ്ടം കവറുകള്‍ തന്നെ ആയിരുന്നു. ഇന്‍ലണ്ടില്‍ കൊറച്ചു സ്ഥലല്ലേണ്ടാവൂ. എനിക്കാണേല്‍ കൊറേ എഴുതാന്‍ണ്ടാവും.വായിക്കണോരൊക്കെ പറയാറുണ്ട് ന്‍റെ എഴുത്ത് വായിക്കുമ്പോള്‍ ഞാന്‍ അടുത്തിരുന്ന് വര്‍ത്താനം പറയണ കൂട്ടാ തോന്ന്വാന്ന്(ഇപ്പൊ ന്‍റെ പോസ്റ്റുകളെ പറ്റിയും എല്ലാരും അതന്ന്യാ പറയണേ ). അതങ്ങനെയേ പാടൂന്ന് എനിക്ക് വല്യേ നിര്‍ബന്ധാണ്.അപ്പഴല്ലേവായിക്കാന്‍ രസംണ്ടാവൂ?????എഴുതിയ ആള്‍ടെ സ്നേഹം അറിയാനാവൂ!!!!!!എനിക്കങ്ങനെ ആണ്.ചെലപ്പോ ഒരു ദിവസം കൊണ്ടൊന്നും എഴുതി തീരില്ല അപ്പൊ ഡയറി എഴുതണ കൂട്ട് തീയതീം,സമയോം,ദിവസോം ഒക്കെ കുറിച്ചോണ്ടാ എഴുത്ത് അയക്കുക.അതിന്‍റെ മറുപടി വരണ വരെ ആകെ കൂടി ഒരു ശ്വാസം മുട്ടല്‍ ആണ്.ഞാന്‍ എഴുതിയെനെക്കാള്‍ നീളം കൂടണം മറുപടിയ്ക്ക് . ഇല്ലെങ്കില്‍ എനിക്ക് സങ്കടാവും .പോസ്റ്റ്‌ ഓഫീസില്‍ പോവുമ്പോള്‍ ഒക്കെ ഞാന്‍ ആഗ്രഹിച്ചിട്ടുണ്ട് എനിക്ക് അവിടെ ഒരു ജോലി കിട്ടിയാല്‍ മതി എന്ന്.അതിനുള്ളില്‍ അങ്ങനെ ഭാരിച്ച ജോലിയൊന്നുംണ്ടാവില്ല എന്ന ഒരു വിചാരാണ് അന്നൊക്കെ.നല്ല ഭംഗിയുള്ള കടലാസ്സില്‍ കറുത്ത മഷി നിറച്ച ഹീറോ പെന്‍ കൊണ്ട് എഴുതാന്‍ ഏറെയിഷ്ടം .മഷീടെ,കടലാസിന്‍റെ ഒക്കെ മണം എന്തിഷ്ടായിരുന്നു!!!!!

പഴേ നോട്ട് ബുക്കിന്റെ ചട്ടയില്‍ നിറള്ള കടലാസ്സ്‌(അരങ്ങൊക്കെ  കെട്ടാന്‍ എടുക്കണ തരം) പല ഷേയ്പ്പില്‍ വെട്ടി ഒട്ടിച്ച് അതില്‍ വേറെ നിറത്തിലുള്ള കടലാസ്സ്‌ ഒട്ടിച്ച് അതിന്‍റെ മോളില്‍ എഴുതുക,കടലാസ്സ്‌,പൂവ് പോലെ വെട്ടി ഒട്ടിച്ച് അതില്‍ എഴുതുക,അങ്ങനെ പല പരീക്ഷണങ്ങളും ഞാന്‍ എഴുത്തില്‍ ചെയ്യാറുണ്ട്.അതൊക്കെ ആയിരുന്നു അന്ന് കാലത്തെ എന്‍റെ സന്തോഷങ്ങള്‍ . ഇപ്പൊ തീര്‍ത്തും ഇല്ലാതായി.എങ്കിലും ഇപ്പഴും ഇടയ്ക്ക് തോന്നും അങ്ങനെയൊക്കെ .പക്ഷെ  ഇപ്പൊ ന്‍റെ എഴുത്ത് ആഗ്രഹിക്കണ ആരുംല്ല്യ,എനിക്കയക്കാനും :( . അന്നൊക്കെ എല്ലാ എഴുത്തുകളും സൂക്ഷിച്ചു വച്ചിരുന്നു . പക്ഷെ പിന്നെ എപ്പഴൊ............. ഒക്കെ എടുത്ത് കളയേണ്ടി വന്നു.മെയില്‍ അയക്കാന്‍ പഠിച്ചപ്പോ പിന്നെ അതായി മാര്‍ഗം .പക്ഷെ എഴുത്ത് അയക്കുന്നതിന്റെയോ ,വായിക്കുന്നതിന്റെയോ സുഖല്ല്യ മെയില്‍ന് .
കടലാസില്‍ ആണെങ്കില്‍ അക്ഷരങ്ങളിലൂടെ വിരലോടിക്കുമ്പോള്‍ ആ സ്നേഹം തൊട്ടറിയാന്‍ കഴിയുന്നു.എഴുത്ത് ശരിക്കുള്ള പൂവാണെങ്കില്‍ മെയില്‍ പ്ലാസ്റ്റിക് പൂ പോലെയാണ്. ......ന്നാലും അതയക്കുന്നവര്‍/അത്  വായിക്കുന്നവര്‍  ഹൃദയത്തോട് ചേര്‍ന്ന് നില്‍ക്കുന്നവര്‍ ആയതുകൊണ്ടാവും മെയില്‍ വായിക്കുമ്പോള്‍ ,അക്ഷരങ്ങളിലൂടെ കണ്ണുകള്‍ ഓടിക്കുമ്പോള്‍ സ്നേഹത്തിന്‍റെ നിറവ് എവിടെയൊക്കെയോ കാണാറുണ്ട്. ഹൊ............ പറഞ്ഞു പറഞ്ഞു ഇപ്പൊ ഒരെഴുത്ത് അയക്കാന്‍ തോന്നുവാണ്.കുഞ്ഞു കുഞ്ഞു വിശേഷങ്ങള്‍ ഒക്കെ പറഞ്ഞോണ്ട് അവിടുത്തെ കാര്യങ്ങള്‍ ഒക്കെ ചോദിച്ചോണ്ട് ഒരു വല്യേ നീളള്ള എഴുത്ത്.

********************************************************************************

മഴയ്ക്ക്‌ ശേഷം ആകാശത്തില്‍ മേഘങ്ങള്‍ ഒരുപാട് കൂടിയത് പോലെ തോന്നി.നല്ല തെളിഞ്ഞ നീലാകാശം,അതില്‍ നിറയെ പല നിറത്തിലുള്ള,  വലുപ്പത്തിലുള്ള, രൂപത്തിലുള്ള മേഘങ്ങള്‍. ഇളം കറുപ്പ് ,തൂവെള്ള അങ്ങനെ പല തരംനിറം . കോഴിക്കോട് നിന്ന് തൃശ്ശൂര്‍ക്ക് വരുമ്പോള്‍ ഞാന്‍ നോക്കിയതും, ചിന്തിച്ചതും ഒക്കെ ഈ മേഘങ്ങളെ കുറിച്ചാണ് . പണ്ട് സ്കൂളില്‍  പല  തരം മേഘങ്ങള്‍ ഉണ്ട് എന്ന് ജ്യോഗ്രഫി എടുത്തിരുന്ന സിസ്റ്റര്‍ ജെസ്മിന്‍  പഠിപ്പിച്ചത് ഓര്‍മ്മ വന്നു. ക്യുമുലസ്സ്,നിംബസ് എന്നീ രണ്ടു പേരുകളും ഇപ്പഴും നല്ല ഓര്‍മ്മയുണ്ട്.ഇതില്‍ ഏതാ  അത്,ഏതാവും ഇത്.എനിക്ക് മനസിലായില്ല.അല്ലെങ്കിലും അതൊക്കെ മനസിലാക്കാന്‍ പറ്റിയിരുന്നെങ്കില്‍ ഞാന്‍ ഇപ്പൊ ആരായേനെ............. !!!!!!!!!പണ്ടൊക്കെ ഒരു സയന്റിസ്റ്റ് ആവാന്‍ വല്യേ മോഹായിരുന്നു . നക്ഷത്രങ്ങളേം മേഘങ്ങളേം അന്നും ഇന്നും വല്യേ ഇഷ്ടം.(ദേ,എന്തോ..... ഇപ്പൊ പെട്ടെന്ന് സുജേടെ കഥ ഓര്‍മ്മ വന്നു .എനിക്കിഷ്ടായിരുന്നു അത് .)

വണ്ടിയില്‍ ഇരിക്കുമ്പോള്‍ മഴയില്ലെങ്കില്‍,ഇരു വശോം മരങ്ങള്‍ ഇല്ലെങ്കില്‍ പിന്നെ നോക്കി ഇരിക്കാന്‍ ഇഷ്ടം ആകാശം ആണ്.മേഘങ്ങളെ നോക്കിയിരിക്കുമ്പോള്‍ സമയം പോണത് അറിയാറെ ഇല്ല.
അതിങ്ങനെ പതുക്കെ പതുക്കെ പോണത് കാണാന്‍ .....ന്ത്‌ ചന്താണ്!!!!!!!
ചിലതിനെ തൊട്ടു നോക്കാനും ചിലതിനെ കയ്യിലെടുക്കാനും ചിലതില്‍ മുഖമൊളിപ്പിക്കാനും ചിലതിനെ വാരി ചുറ്റാനും ഒക്കെ തോന്നി .
ഒരു മഴക്കുള്ള പ്രതീക്ഷ മനസ്സില്‍ നിറയ്ക്കാന്‍ വേണ്ടി അവിടവിടെ ഉണ്ടായിരുന്ന കാര്‍മേഘങ്ങള്‍...........................
അവ നീങ്ങി നീങ്ങി വെള്ള മേഘങ്ങളെ  പതുക്കെ വന്നു തൊട്ട് പിന്നെ അവയ്ക്ക് മേലെ കൂടെ അപ്പുറത്തേക്ക് നീങ്ങുന്നത് കണ്ടപ്പോള്‍ യശോധ അറിയാതെ ഉണ്ണിക്കണ്ണന്‍ വെണ്ണ എടുക്കണ ഒരു ചിത്രം   മനസ്സില്‍ തെളിഞ്ഞു .മേഘങ്ങളുടെ ഒരു കുഞ്ഞു കുറുമ്പ്. അല്ലാണ്ടെന്താ!!!!!

വഴികളില്‍ പലയിടത്തും ഗുല്‍മോഹര്‍ മരങ്ങള്‍ ഇല മുഴുവനും പൊഴിച്ച് അവിടവിടെ തളിര്‍ത്ത് നിന്നിരുന്നു.ഒരു  വസന്തമൊരുക്കി  വേനലിനെ സ്വീകരിക്കാന്‍ തീക്കനല്‍  പോലത്തെ പ്ലാശിന്‍ പൂക്കള്‍,
ലാളിത്യത്തോടെ നിഷ്കളങ്കമായി ചിരിക്കുന്ന കൊന്ന പൂവുകള്‍,
എവിടെയോ നഷ്ടപ്പെട്ടു പോയ പ്രണയത്തെ ഓര്‍മ്മിപ്പിക്കാന്‍ ഇലകള്‍ ഇല്ലാത്ത മരക്കൊമ്പുകളില്‍ പൂത്ത ഇളം റോസ് നിറമുള്ള ശീമക്കൊന്ന പൂവുകള്‍(മിക്കവാറും ഇലകള്‍ കാണില്ല കൊമ്പുകളില്‍ നിറയെ പൂക്കുലകളെ മാത്രേ കാണൂ.)
ഈ യാത്ര തീരാതിരുന്നെങ്കില്‍ എന്ന് മോഹിപ്പിക്കാന്‍ വേണ്ടി,
നിറഞ്ഞ പച്ചക്കിടയില്‍ പൂത്ത മദിരാശി പൂവുകള്‍ ഒക്കെ......
എന്‍റെ കാഴ്ചക്ക് നല്‍കിയ സൌന്ദര്യം  വാക്കുകള്‍ക്കും അപ്പുറത്താണ്.മനസ്സില്‍ നിറച്ച സന്തോഷം,സ്നേഹം ഒക്കെ എനിക്കൊരിക്കലും പറഞ്ഞു ഫലിപ്പിക്കാന്‍ കഴിയില്ല.വേനലിലെ ഈ വസന്തം ഇതിന്‍റെ ഈ നിറക്കാഴ്ച അതിന്‍റെ പാരമ്യത്തില്‍ എത്തണമെങ്കില്‍ തളിര്‍ത്ത് നില്‍ക്കുന്ന ഈ ഗുല്‍മോഹര്‍ മരങ്ങള്‍ മുഴുവനും ഇല കാണാത്ത വിധത്തില്‍ പൂക്കണം  എന്ന് ഞാനോര്‍ത്തു .നീലാകാശത്തിനു കീഴെ നിറഞ്ഞു പൂത്ത ഒരു ഗുല്‍മോഹര്‍ മരം ...... എന്ത് ഭംഗിയാണ് !!!!!!

ഈ ഗുല്‍മോഹര്‍ മരങ്ങള്‍ക്ക് മഴയത്തും,വെയിലത്തും അങ്ങനെ എല്ലാ കാലത്തും പൂത്തു കൂടെ?????
ആ ചോദ്യം മനസ്സില്‍ വന്നപ്പോള്‍ ഒരു മഴ മോഹം കൂടി മനസ്സില്‍ കൂട് കൂട്ടി .
ഒരു നിറമഴയില്‍ നിറഞ്ഞു പൂത്ത ഒരു ഗുല്‍മോഹര്‍ മരത്തിനു ചുവട്ടില്‍ ഇരിക്കണം .
ആ മരത്തിലൂടെ.............
അതിലെ ഇലകളിലൂടെ....................
അതിനിടയിലെ പൂക്കളിലൂടെ..............
പെയ്തിറങ്ങുന്ന മഴ നൂലുകളെ ഉള്ളം കയ്യില്‍ ഇക്കിളിയിടാന്‍,
ഉമ്മ വെക്കാന്‍ അനുവദിച്ചു കൊണ്ട്..................
മുഖമുയര്‍ത്തി നോക്കുമ്പോള്‍ മഴത്തുള്ളികള്‍ ചുംബിച്ച പൂക്കളുടെ ചുവപ്പിതളുകള്‍ കണ്ണുകളില്‍ വന്നു പതിക്കണം.
(മഴ നനയുമ്പോള്‍ ഞാന്‍ മുഖമുയര്‍ത്തി നില്‍ക്കാറുണ്ട്.
വന്നു വീഴുന്ന തുള്ളികള്‍ കണ്ണുകളില്‍ നിന്നും ഒലിച്ചിറങ്ങുമ്പോള്‍ അവ കൂടെ കൂട്ടുന്നത് കാഴ്ചയില്‍ അടിഞ്ഞു കൂടിയ മാലിന്യങ്ങളെ ആണെന്ന് എനിക്ക് തോന്നാറുണ്ട്.)

വരാന്തയിലെ അഴികള്‍ക്കപ്പുറം ടെറസ്സിനു മുകളില്‍ കവറുകളില്‍ നില്‍ക്കുന്ന കോളി ഫ്ലവര്‍ വിരിഞ്ഞ ചെടികള്‍ നിലാവ് നോക്കി ചിരിക്കുന്നു.
ഇനിയും രൂപപ്പെടാത്ത പാവം കാബേജു തൈകളെ നോക്കി അവ സഹതപിക്കുകയും ചെയ്യുന്നുണ്ട് .ഞാന്‍ ആ കാബേജ് തൈകളെ സമാധാനിപ്പിച്ചു.സാരല്ല്യ ,അടുത്ത മഞ്ഞു കാലത്ത് നല്ലോം വെള്ളോം ഭക്ഷണോം തന്ന് നിങ്ങളെ ഒക്കെ വളര്‍ത്തി വലുതാക്കി ആരും പൊട്ടിച്ചു പോകുന്ന പരുവത്തില്‍ ആക്കി തരാംന്ന് പറഞ്ഞു കൊണ്ട് (ഈ പ്രാവശ്യം കൃഷി ഭവനീന്ന് വിത്ത് കിട്ടാന്‍ വൈകീന്നെ!!!! ).  :)

കുറച്ചു ദിവസായി ഒരു പുതിയ മോഹം മൂക്കുത്തി ഇടണം.എന്നെ കണ്ടാല്‍ ഒരു അമ്മ്യാരു കുട്ടീടെ കൂട്ടുണ്ട്ന്ന് അവള്‍ പറഞ്ഞെ പിന്നെ മൂക്കുത്തി മോഹം കലശലായി.കുത്തുമ്പോള്‍ വേദനിക്കില്ലേ എന്നോര്‍ക്കുമ്പോള്‍ വേണ്ടായ്ക്ക്യാണ്.

അവളെ കണ്ടു .
എത്രയോ കാലമായി മോഹിക്കുന്നു!!!!!
നീണ്ട ഇരുപതു വര്‍ഷങ്ങള്‍ ................
ഒരു വലിയ കാലയളവ്‌ തന്നെ.
പക്ഷെ സ്നേഹം എന്ന മനോഹരമായ അനുഭവത്തിന്‍റെ,അനുഭൂതിയുടെ മാന്ത്രികത ആ വലിയ കാലയളവിനെ എത്ര വേഗമാണ് ഒന്നുമല്ലാതാക്കി മാറ്റിയത് !!!!!!!
ആ കണ്ടുമുട്ടലില്‍ ഉരുകിയൊലിച്ചു പോയ കുറേ പരാതികള്‍ ................ പരിഭവങ്ങള്‍ ................ സങ്കടങ്ങള്‍ ......................... !!!!!!!
ചില ഓര്‍മ്മകള്‍ മനസിനെ വല്ലാതെ നോവിക്കുമ്പോള്‍ അവ കണ്ണുകളെ പൊള്ളിക്കുന്നു എന്ന് തോന്നാറുണ്ട് .
അപ്പോള്‍ ആഗ്രഹിക്കാറുണ്ട് ഇരു കൈകള്‍ കൊണ്ടും കണ്ണുകളെ തുറന്നു പിടിച്ച് ആരെങ്കിലും ഒന്ന് ഊതി തന്നെങ്കില്‍ എന്ന് .
വേദനകളില്‍ ലഹരി കണ്ടെത്തുമ്പോള്‍ ആഗ്രഹിക്കും ഈ പൊള്ളല്‍ ഇനിയുമിനിയുമെന്ന് .
ഉള്ളില്‍ കാലങ്ങളായി ഉറഞ്ഞു കൂടിയിരുന്ന ഒരു സങ്കടമുണ്ട്.
അതിങ്ങനെ മെല്ലെ മെല്ലെ ഒഴുകി പോകുന്നുണ്ട്.
ഞാന്‍ ഓര്‍ത്തേയില്ല കരയുന്നത് ഞാന്‍ മാത്രമല്ല എന്ന്.
തിരിച്ചറിയാന്‍ ഇനിയുമേറെ സമയമെടുക്കും .
എങ്കില്‍ പോലും ഇപ്പോഴും ബാക്കിയുണ്ട് ഒരു ചോദ്യം.
ഉത്തരം കിട്ടാത്ത ഒരുപാട് ചോദ്യങ്ങള്‍ക്കിടയില്‍ അതും മറഞ്ഞു കൊള്ളട്ടെ.

കടന്നു പോകുന്ന ഈ ദിനങ്ങള്‍ ഏറെ മനോഹരമാണ് .
ഓരോ രാവിലും നിറയുന്ന സംഗീതം,
ഉറക്കത്തില്‍ നിറയുന്ന നിന്നെ കുറിച്ചുള്ള സ്വപ്‌നങ്ങള്‍,
പകലുകളില്‍ നിറയുന്ന അച്ചുവിന്‍റെ കുസൃതികള്‍ ,
ഒറ്റക്കിരിക്കുമ്പോള്‍ അനുഭവപ്പെടുന്ന ആരുടേയോ സ്നേഹം,
സൌഹൃദങ്ങളുടെ പച്ചപ്പ്‌,
ഹൃദയം സംസാരിക്കുന്ന നിമിഷങ്ങള്‍ ................
അങ്ങനെ എന്‍റെ ദിവസങ്ങളുടെ മനോഹാരിതക്ക് മാറ്റ് കൂട്ടാന്‍ ഒരുപാടൊരുപാട് ................... !!!!!!!