രാമേശ്വരത്തേക്ക് പോയി. ഒരുപാട് പോവാനും കാണാനും ആഗ്രഹിച്ച സ്ഥലാണ് അത്. പക്ഷെ പോയതോ അത്രമേൽ സങ്കടപ്പെട്ട ഒരു കാര്യത്തിനും. ഒട്ടും ആഗ്രഹിക്കാത്ത ഒരു സമയത്ത്. അല്ലെങ്കിലും കാലം എപ്പോഴും അങ്ങനെയാണ്. ഇഷ്ടപ്പെട്ടത് ആഗ്രഹിക്കണ സമയത്ത് അനുവദിക്കില്ല.
ഒരു കൊല്ലം തികയുന്ന ദിവസം..... അവൾക്കായി അത് ചെയ്യേണ്ട ദിവസം. (മരണം, ശ്രാദ്ധം എന്ന വാക്കുകളൊന്നും അവളെ ചേർത്ത് എനിക്കിനിയും പറയാൻ സാധിക്കുന്നില്ല)അടുത്താവും തോറും ആ ദിവസത്തേക്കായി ഞാനെന്നെ പാകപ്പെടുത്താൻ കുറച്ചു നാളായി ശ്രമിച്ചു കൊണ്ടിരിക്ക്യായിരുന്നു.

വണ്ടിയിലിരുന്ന് ഞാൻ ഓർത്തുകൊണ്ടേയിരുന്നു എന്റെ കുഞ്ഞിനെ. ആ യാത്ര അവൾക്കും ഇഷ്ടമാവുമായിരുന്നു. Ac ബസ് കൂടെ പ്രിയപ്പെട്ട എല്ലാവരും... അങ്ങനെയൊക്കെ. ആ അവസാന ദിവസം.... അവസാന മണിക്കൂർ..... ചിന്തകൾ,  ഓർമ്മകൾ അവടെ എത്തുമ്പോഴേക്കും എനിക്കാകെ ശ്വാസം മുട്ടാൻ തുടങ്ങും. തൊണ്ടക്ക് പുറത്തേക്ക് കരച്ചിലിന് വരാനാകാതെ മരണവെപ്രാളം പോലെ എന്തോ എന്നെ വരിഞ്ഞു മുറുക്കും.

കരയാൻ തോന്നുമ്പോ കരയണം ഇല്ലെങ്കിൽ അത് വല്ലാത്ത ബുദ്ധിമുട്ട് ആണ്. ഈയിടെ ആയി എനിക്കത് പറ്റാറില്ല പലപ്പോഴും. വണ്ടിയിലിരുന്ന് കുറേ വിഷമിച്ചോണ്ടിരുന്നു. പിന്നേ കുറേ കലപില കൂട്ടി. പിന്നേ പുറത്തേക്ക് നോക്കി. അപ്പോഴെല്ലാം ആൾക്കൂട്ടത്തിൽ തനിച്ചെന്നു തോന്നി. നിന്നെ കുറിച്ച് ചിന്തിക്കാൻ തുടങ്ങി. നീയും ഞാനും മാത്രമായുള്ള യാത്ര എന്നൊക്കെ സങ്കൽപ്പിച്ചു. നീയുണർന്നിരിക്കുമ്പോൾ ഞാൻ നിന്റെ തോളിലും ഞാനുണർന്നിരിക്കുമ്പോൾ നീയെന്റെ തോളിലും തല ചായ്ച്ചുറങ്ങുന്നതൊക്കെ സങ്കൽപ്പിച്ചു. അപ്പോഴും സമാധാനം കിട്ടിയില്ല എന്റെ മനസ്സിന്. നിന്നിലേക്കെത്തുമ്പോൾ ശാന്തമാവുന്ന സ്വസ്ഥമാവുന്ന എന്റെ മനസ്സ്.... ഈ യാത്രയിലെന്നെ തോൽപ്പിച്ചുകൊണ്ടേയിരുന്നു.

ഒരു കുഞ്ഞ് കുടത്തിലാക്കി കൂടെ കൂട്ടിയ എന്റച്ചൂനെ ഞാനെങ്ങനെ ആ കടലിൽ കൊണ്ടോയി കളയും എന്ന് ഞാനെന്നോടുതന്നെ ചോദിച്ചു കരഞ്ഞോണ്ടിരുന്നു. ഇടക്കെപ്പഴോക്കെയോ ഉറങ്ങുകയും ചെയ്തു. അവിടെയെത്തി പിറ്റേന്ന് കാലത്തെ അതിനായി കടൽക്കരയിലേക്ക് പോയി. ഒരുപാട് ആളുകൾ മുങ്ങുന്നു പലരും കർമ്മങ്ങൾ ചെയ്യുന്നു ഒക്കെ കണ്ട് മനസ്സ് തീർത്തും നിസ്സംഗമായി നിന്നു. അതെടുത്തു ഒഴുക്കിക്കളഞ്ഞപ്പോൾ ആ കൂടെ എന്റെ ജീവനും പോയെന്നു തോന്നി. അതെ ഞാൻ മരിച്ചിട്ടും ഒരു വർഷം ആയിരിക്കുന്നു. അതെനിക്കും കൂടിയുള്ള  ബലിയിടൽ ആണ് എന്ന് ഞാൻ എന്നോട് പറഞ്ഞുകൊണ്ടേയിരുന്നു.

കടൽ എനിക്കെത്ര കണ്ടാലും മതിയാവാത്ത ഒന്നായിരുന്നു എപ്പഴും. പക്ഷെ ഞാനൊന്നും കണ്ടില്ല ഉദയം കാണൂ സൂര്യൻ പൊങ്ങിവരുന്നത് നോക്കൂ എന്നൊക്കെ ചുറ്റും ആരൊക്കെയോ പറയുന്നുണ്ടായിരുന്നു. എന്റെ കണ്ണിലേക്കൊന്നും തെളിഞ്ഞു വന്നില്ല. കൈ പിടിച്ചു കൊണ്ടോയി കടലിലൊന്നു മുങ്ങി. അത്രമേൽ ശൂന്യമായ മനസ്സോടെ ഇതിനുമുൻപൊരിക്കലും ഞാനുണ്ടായിട്ടില്ല.

22തീർത്ഥങ്ങളും നെറുകയിൽ വീണുവെങ്കിലും തലക്കുള്ളിൽ സങ്കടമിങ്ങനെ തിളച്ചു മറിയുന്ന പോലെ അനുഭവപ്പെട്ടു. കന്നത്തിൽ മുത്തമിട്ടാൽ എന്ന സിനിമ ഓർമ്മ വന്നു. അന്നേരം സങ്കടം ഒന്നൂടെ കൂടി. അത്രയധികം എന്നെ കരയിപ്പിച്ച ഒരു സിനിമയാണ് അത്. ധനുഷ്‌കോടി പോയി. വെയിലത്ത്‌ ഒരുപാട് ദൂരം നടന്നോണ്ട്... ഒടുക്കം  രണ്ട് കടലും ചേരണതും നോക്കി നിന്നു. തിരകളിലൂടെ വന്നു തൊട്ട കക്കകളെ ഒന്നിനേം കുനിഞ്ഞെടുക്കാൻ ഞാൻ തുനിഞ്ഞില്ല. അതെല്ലാം എനിക്കത്ര ഇഷ്ടമുള്ള കടലിഷ്ടങ്ങൾ ആയിരുന്നു. ആ ഇഷ്ടങ്ങളും എനിക്ക് നഷ്ടായി.

കണ്ണീരല്പമെങ്കിലും തോർന്നത് നിന്നെ കുറിച്ച് ഓർക്കുമ്പോൾ മാത്രമായിരുന്നു. നിന്റെ ചിരി ഓർക്കുമ്പോൾ മാത്രം ചിരിക്കാനാവുന്ന ഒരുവളായിരിക്കുന്നു നിന്റെയീ ഞാൻ. അതുകൊണ്ട് നീയെപ്പോഴും ചിരിച്ചോണ്ടിരിക്കണമെന്ന് ഞാനിതാ ഒരിക്കൽക്കൂടി നിന്നോട് പറയുന്നു.

തിരിച്ചന്നു രാത്രി അവിടന്ന് പോന്നു. വരുന്ന  വഴി പാച്ചു വലിയ കരച്ചിലായിരുന്നു. അന്നവളുടെ അവസാന നിമിഷങ്ങളിൽ അവൻ കരഞ്ഞ പോലെ ആ രാത്രി വീണ്ടും..... എത്രയൊക്കെ സമാധാനിപ്പിക്കാൻ നോക്കിയിട്ടും അവൻ കരഞ്ഞുകൊണ്ടേയിരുന്നു. എന്നെ ഇവിടെ ഇട്ടിട്ട് എല്ലാരും പോവാണോ ന്ന് അവന്റെ കരച്ചിലിൽ കൂടി അവൾ ചോദിക്കുന്ന പോലെ...... പിറ്റേന്ന് രാവിലെ മധുരമീനാക്ഷിയെ കണ്ടു. ഒരു ഫോട്ടോ മേടിച്ചു. അതൊരു വല്യ ആഗ്രഹായിരുന്നു അതും സാധിച്ചു.

പാച്ചുതല മൊട്ടയാക്കി മുരുകന്റെ മുന്നിൽ വച്ച്. പാതിരാത്രി തിരിച്ചെത്തി. അങ്ങനെ ഒരു യാത്ര. കരഞ്ഞും ചിരിക്കാൻ ശ്രമിച്ചും പ്രണയത്തെ പിന്നെയും പിന്നേയും ചേർത്ത് പിടിച്ചോണ്ടൊരു യാത്ര. എപ്പഴൊക്കെയോ ആഗ്രഹിച്ചു ആ കരച്ചില് മുഴുവൻ തുടച്ചുതരാൻ ഒരു ഹൃദയമിടിപ്പിനപ്പുറം നീയുണ്ടായിരുന്നെങ്കിലെന്ന്. നിനക്കൊപ്പം ഇനിയൊരിക്കൽ പോണം ധനുഷ്കോടിയിൽ രണ്ടുകടലുകൾ ഒന്നാവണ പോലെ നമ്മളും..........

നിന്നിലേക്കുള്ള യാത്രയെന്നാൽ നിന്നെ സ്നേഹിക്കുകയെന്നതാണ്.
നിന്നെ സ്നേഹിക്കുന്നതിലൂടെ ഞാനെന്നെയും ഈ പ്രപഞ്ചത്തെ മുഴുവനും സ്നേഹിക്കുന്നുവെന്നതാണ്.

സ്നേഹം.....
എത്ര മൃദുവായൊരു കുഞ്ഞു വാക്കാണ്..... എത്ര ശക്തമായ സത്യമാണ്.....
സ്നേഹമുൾക്കൊള്ളാത്തതെന്താണ് ഈ ഭൂമിയിൽ ഈ പ്രപഞ്ചത്തിൽ ഉള്ളത്..
സ്നേഹിക്കുകയും സ്നേഹിക്കപ്പെടുകയും ചെയ്യുന്നതിനേക്കാൾ വലിയ ഭാഗ്യം മറ്റെന്തുണ്ട് ഈ ലോകത്തിൽ....
എല്ലാത്തിന്റെയും എല്ലാവരുടേയും തുടക്കവും ഒടുക്കവും ഒക്കെ സ്നേഹം തന്നെ.

സ്നേഹം നിറയുമ്പോൾ മനസ്സ്  തീർത്തും ശാന്തമാവുന്നത് പോലെ എനിക്കനുഭവപ്പെടാറുണ്ട്. ശക്തമായി അലയടിച്ചിരുന്നൊരു  കടൽ ശാന്തമാവുന്നതു പോലെ എന്ന് എനിക്കെന്നെ അപ്പോഴൊക്കെ തോന്നാറുണ്ട്.  സമാധാനത്തോടെ ഒരു നിമിഷമെങ്കിലും ജീവിക്കാനാവുന്നതിനേക്കാൾ വല്ല്യ കാര്യം വേറെന്താണുള്ളത്  അല്ലെ ??? ആരൊക്കെയോ (സർവോപരി നീ ) നൽകിയ സ്നേഹമാണ് എനിക്കെന്റെയീ ജീവിതം. അതുകൊണ്ട് തന്നെ സ്നേഹമാണ് എനിക്കെന്റെ ദൈവവും.
അതെ ആരുടെയൊക്കെയോ സ്നേഹമാണ് ഞാനും നീയും എന്നെല്ലാം ഞാൻ വിശ്വസിക്കുന്നു.

ഒരിക്കൽ ഒരു ചങ്ങാതി  ആരാണെന്റെ പ്രിയദൈവമെന്ന് ചോദിച്ചപ്പോൾ എന്റെ ഉത്തരം സ്നേഹം എന്നായിരുന്നു. എന്റെയുള്ളിലെ സ്നേഹത്തെ എനിക്ക് ഒരു വെളിച്ചം പോലെയാണ് അനുഭവപ്പെടാറുള്ളത്. ഉള്ളിൽ വെളിച്ചം നിറയുമ്പോ ഞാനെന്നിലും മറ്റുള്ളവരിലും മറ്റുള്ളതിലുമൊക്കെ കാണുന്ന ഭംഗി പറഞ്ഞാലും തീരാത്ത അത്രയാണ്. 

നിറവാർന്നതെല്ലാം എനിക്ക്  സ്നേഹമാണ്. നിറഞ്ഞു പെയ്യുന്ന മഴ ചിലപ്പോഴൊക്കെ  നിന്നിലും സ്നേഹത്തെ നിറക്കാറില്ലേ....... നിറഞ്ഞൊഴുകുന്ന പുഴയും നിറഞ്ഞു പൂത്ത മരങ്ങളും ചെടികളും ഒക്കെ സ്നേഹം മാത്രമല്ലെ അനുഭവിപ്പിക്കുന്നത്... നക്ഷത്രങ്ങൾ നിറഞ്ഞ ആകാശം 
നിലാവ് നിറഞ്ഞ രാത്രികൾ
വിശക്കുമ്പോൾ വയറു നിറയെ  കഴിക്കാൻ കിട്ടുന്ന ആഹാരം ഒക്കെ സ്നേഹമല്ലേ......
അതെ എനിക്കിതൊക്കെ സ്നേഹമാണ്.....
എനിക്ക് സ്നേഹത്തെ കുറിച്ച് എപ്പോഴും ഇങ്ങനെയൊക്കെയാണ് തോന്നാറുള്ളത്.

ഒരേ സമയം സന്തോഷമായും  സങ്കടമായും  ചിരിയായും കരച്ചിലായും
മുറിപ്പെടുത്തലായും  മുറിവുണക്കലായും  ഓർമ്മകളായും മറവികളായും
അതെ സ്നേഹം അങ്ങനെയൊക്കെയാണ്.....
ഓർക്കാൻ ശ്രമിക്കുംതോറും മറന്നു പോകുന്ന
മറക്കാൻ ശ്രമിക്കുംതോറും ഓർമ്മിപ്പിച്ചു കൊണ്ടേയിരിക്കുന്ന
ചേർത്ത് പിടിക്കാൻ നോക്കുമ്പോ വിട്ടുപോവുന്ന
ഒഴിഞ്ഞു മാറാൻ നോക്കുമ്പോ കെട്ടിപ്പിടിക്കുന്ന
ആഗ്രഹിക്കുന്നിടത്ത് നിന്നും കിട്ടാതിരിക്കുന്ന പ്രതീക്ഷിക്കാത്തിടത്തുനിന്നും വന്നു ചേരുന്ന ഈ സ്നേഹം എന്തൊരു വികൃതിയാണ് !!!!!

ഇനി നിന്നോട് പറയട്ടെ
നിന്നെ സ്നേഹിച്ചു മതിയാവാത്തതുകൊണ്ടാണ് നിന്നിലേക്കുള്ള എന്റെ യാത്ര ഇനിയും തീരാത്തത്.
അതൊരിക്കലും തീരാതിരിക്കട്ടെ എന്നാണെന്റെ ആഗ്രഹം.
എങ്കിലും ഒരിക്കൽ നിന്നിൽ വന്നു ചേരണം.
അടുത്ത് വന്ന് നിന്ന് നിന്റെ കണ്ണുകളിലെ എന്നെ എനിക്കു കാണണം.
നെഞ്ചിൽ മുഖം ചേർത്ത് നിന്റെ ഹൃദയമിടിപ്പിന്റെ താളവും ശബ്ദവും എനിക്ക് കേൾക്കണം.
ഒരിക്കലും  തീരാത്തൊരുമ്മ നൽകി നിന്റെ സ്നേഹത്തിലേക്കാഴ്ന്നു പോവണം.
ഈ ലോകത്തിലെ മുഴുവൻ സ്നേഹവും നിറച്ചു നിന്നെ കെട്ടിപ്പിടിച്ച് നിന്റെ സ്നേഹത്തിന്റെ മണം മുഴുവനും എന്നിൽ നിറയ്ക്കണം.
എന്റെയോ നിന്റെയോ എന്നറിയാതെ നമ്മളൊരറ്റ മണമായ് മാറണം.

എല്ലാവരോടും സ്നേഹം!!!!!!!
നിന്നോട് അതിലേറെയും !!!!!!!!!