Sunday, June 14, 2020

മഴ ദിവസങ്ങളായിരിക്കുന്നു. എപ്പോ വെള്ളപ്പൊക്കം വരുമെന്ന പേടി ണ്ടെങ്കിലും, ഈ കൊറോണ കുരിശ് ടെൻഷൻ ആക്കുന്നുണ്ടെങ്കിലും  മഴ കാണുമ്പോ സന്തോഷം തന്നെയാണ് തോന്നുന്നത്. മരങ്ങളും ഇലകളും പൂക്കളുമൊക്കെ നനയുന്ന കാണുമ്പോൾ ആ കൂട്ടത്തിലൊന്നായി മാറാൻ കൊതിയാവാറുണ്ട്. അതുകൊണ്ട് തന്നെ mobile gallery മുഴോനും മഴയിലെ പച്ചയും പൂക്കളുമാണ്. കാണുമ്പോ മനസ്സ് നിറയും സന്തോഷവും സ്നേഹവും കൊണ്ട്. എല്ലാ ദിവസോം തലങ്ങും വെലങ്ങും പടംപിടുത്തമാണ് ഇപ്പഴത്തെ പണി. സമാധാനം കിട്ടാനുള്ള ഓരോ വഴികൾ......(എന്നാലും പറയാതെ വയ്യ കടപ്പാട് ലിഷേച്ചിയ്ക്ക് പിന്നെ ചിഞ്ചൂന്. കാണുന്നതൊക്കെ ക്ലിക്കുന്ന പഴയ സ്വഭാവം തിരിച്ചു തന്നതിന്, 🙂🥰😍😘)

ഇതിനിടയിൽ കൊറേ കാലം കൂടി നാദൂനോട്‌, ജെറിയോട്, ഒക്കെ മിണ്ടി. ചില പുതിയ സൗഹൃദങ്ങളിലോട്ട് എത്തി, അങ്ങനെ ചില സന്തോഷങ്ങൾ കൂടി സംഭവിച്ചു 🙂. രാവിലെ  സുപ്രഭാതം കേട്ടുകൊണ്ടുള്ള അടുക്കളപ്പണി പുതിയ വിശേഷാണ്. അതുപോലെ tulsi, ഇഞ്ചി കോമ്പിനേഷനിലുള്ള ആ ചായ or കാപ്പി എന്താച്ചാ അതും. അങ്ങനെ ഇരിക്കുമ്പോ അല്ലെങ്കിൽ പണിത്തിരക്കിനിടയിൽ പാച്ചു അമ്മേ വാ, കമ്മ് ന്നും പറഞ്ഞോണ്ട് കൈ പിടിച്ചു കൊണ്ടോയി കട്ടിലിൽ ഇരുത്തി മടിയിലേക്ക് വന്നിരിക്കും. എന്നിട്ട് പിന്നെ ഉമ്മമഴ പെയ്യിക്കും. ഒരിക്കൽ മാത്രേ അങ്ങനെ കാണിച്ചിട്ടുള്ളൂ അവനോട്. അതീ പിന്നെ അവനത് തിരിച്ചു ചെയ്യാൻ തുടങ്ങി. കണ്ണുകളിലും മൂക്കിലും കവിളുകളിലും ചുണ്ടിലും താടിയിലുമൊക്കെ അവനുമ്മ തന്ന് നിറയ്ക്കുമ്പോ ഒക്കെ എനിക്കെന്റെ അച്ചൂനെ അറിയാൻ പറ്റാറുണ്ട്. ഇന്നലെ അച്ചൂന്റെ അരഞ്ഞാണം അവനെ ഇടീപ്പിച്ചപ്പോ അവൾ കാണിക്കുന്ന പോലെ അവനും അത് ബുദ്ധിമുട്ട് ന്ന് കാണിച്ചു. 

Face ബുക്കിൽ എനിക്കേറ്റവും ഇഷ്ടം memories നോക്കാനാണ്. രാവിലെ എണീറ്റ ഉടനെ ഞാൻ memories ൽ എന്തേലും ണ്ടോ ന്ന് നോക്കും. മിക്കവാറും അച്ചുപ്പടങ്ങൾ ണ്ടാവും. Vs നെ പോലെ ഷെയർ ചെയ്താലോ എന്നോർക്കും. പിന്നെ തോന്നും വേണ്ട ന്ന്. പലരും പറയാറുണ്ട് അവളെ കുറിച്ച് വായിക്കണതന്നെ സങ്കടാണ് ന്ന്. അപ്പൊ ഇനി ഫോട്ടോ കൂടി ഇട്ടിട്ട് വെറുതെ മറ്റുള്ളോരെ സങ്കടപ്പെടുത്താൻ പാടില്ലല്ലോ. അവൾക്ക് വേണ്ടി കരയാനും എത്ര പേരാണെന്ന് ഞാൻ ഓർക്കാറുണ്ട്. അല്ലെങ്കിലും കുഞ്ഞുങ്ങൾ എപ്പോഴും എല്ലാവരുടേയുമാണല്ലോ. ശാരി ചേച്ചി പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട് ആമി എന്റേം കൂടി ആണെന്ന്. ലോകത്തിലുള്ള എല്ലാ കുഞ്ഞുങ്ങളും ഇന്നെന്റെ കൂടിയാണ്. അത്കൊണ്ട് തന്നെ സങ്കടാണ് കുട്ട്യോൾക്ക് എന്തേലും വരണത്. വെറുപ്പാണ് കുട്ട്യോളെ സങ്കടപ്പെടുത്തണോരോടൊക്കെ. 

പാച്ചുക്കഥ പറയാൻ തുടങ്ങ്യ തീരില്ല. മാധവൻ ഇട്ട പോലെ പിച്ചാത്തി പാച്ചു ആണ് അവൻ. കൊറേ വാക്കുകൾ പറഞ്ഞു തുടങ്ങി. ഉറങ്ങാൻ അച്ചൂനെ പോലെ അവനും നീലകാർമുകിൽ കേൾക്കണം. അതിനവൻ പറയാ അമ്മേ മഞ്ഞ മഞ്ഞ ന്നാണ്. നീല അവനെങ്ങനെ മഞ്ഞ ആയോ ആവോ..... ഇലയിലുണ്ണാൻ വല്ല്യ ഇഷ്ടാണ്. വൃത്തിയായി കഴിച്ചോളും. സ്വന്തം ഫോട്ടോ, വീഡിയോ okke എത്ര നേരം വേണേലും നോക്കിയിരുന്നോളും. മണ്ണ് തേച്ച ചുമരിൽ പേന കൊണ്ട് വരക്കുമ്പോ നിയ്ക്കും vs നമ്പർ തല ചുറ്റും😓😓😓😓. എന്നെ പോലെ ചോറ് അവനും weakness ആണ്. Vs നെ ചേട്ടാ... ന്നല്ലാതെ വിളിക്കില്ല. ഇരുട്ടും ഇടിയും മാറാലയും മാത്രേ പേടിയുള്ളൂ. അങ്ങനെ പാച്ചു വിശേഷം നീണ്ടു നീണ്ടു പോണു... 

അനു ഒരു ഹിമാലയൻ ഗ്രൂപ്പിൽ ചേർത്തിയെ പിന്നെ ആ സ്വപ്നം ഹിമാലയത്തോളം വലുതായി കൊണ്ടിരിക്കുന്നു. കൊറോണ പേടി കാരണം കള്ളത്തരം കാണിച്ചു മഴ നനയാൻ ഇപ്പോ ശ്രമിക്കാറില്ല. എങ്കിലും കുറച്ചൊക്കെ നനയും. അതിനല്ലെങ്കി പിന്നെന്തിനാപ്പൊ ഈ നടുമുറ്റം 😋. ഇനിയെന്നാ പാച്ചൂന്റെ അമ്മാത്തേക്കു പോവാൻ പറ്റാ... 😓😓😓. രാധ വല്യമ്മ വിളിക്കുമ്പോ ഒക്കെ അതിനെ പറ്റി പറഞ്ഞ് സങ്കടപ്പെടാറുണ്ട്. പത്തു പതിനഞ്ചു കൊല്ലം മുൻപ് നടന്നിരുന്ന പോലെ ഒരിക്കൽ കൂടി പഴയ വഴികളിലൂടെ നടക്കണം അത്രമേൽ പ്രിയമുള്ള സൗഹൃദങ്ങളെ ഒന്നൂടെ ആഘോഷിക്കണം ന്നൊക്കെ വിചാരിച്ചിരുന്നതായിരുന്നു. എന്ന് നടക്കാനാണാവോ !!!!! 

അപ്പൊ ഇതൊക്കെയാണ് ഇവിടുത്തെ എന്റെ വിശേഷങ്ങൾ. വായിച്ച് ഇവടെ വരെ എത്തി, പിന്നെ ചോട്ടിൽ കമന്റ് ഇടണോരോടൊക്കെ കൊറേ സ്നേഹം. അല്ലാത്തവരോട് കൊറച്ചു സ്നേഹം(അല്ലപിന്നെ വന്നു പറയാലോ നന്നായി ന്നോ നന്നായില്ല ന്നോ, ചുമ്മാ like അടയാളപ്പടുത്തി പൊക്കോളും 😏😏😏ഇത്തവണ രണ്ട് വാക്ക് പറഞ്ഞിട്ട് പോയാ മതി എല്ലാവരും)

എല്ലാവരോടും സ്നേഹം 😊❤️

Friday, May 1, 2020

കാലങ്ങൾക്ക് ശേഷം ഒരുപിടി ചിത്രങ്ങളുമായി .........................




എടുത്തു കഴിഞ്ഞ് നോക്കിയപ്പോൾ എനിക്കൊരുപാടിഷ്ടായി ഈ ഫോട്ടോ.എന്നോ എടുക്കാൻ മറന്നു വച്ച ഒരു ചിത്രം. നിറം മങ്ങിയ ചിത്രങ്ങൾ കാണുമ്പോൾ ഒക്കേം എനിക്ക് തോന്നും ഒരുപാട് കാലം ഞാൻ പുറകോട്ടേക്ക് എത്തിയെന്ന്. മനസ്സുകൊണ്ട് കഴിഞ്ഞ കുറേ കാലങ്ങളായി ഞാൻ ചെയ്യുന്നതും അത് തന്നെ. പുറകോട്ടേക്ക് സഞ്ചരിച്ചു കൊണ്ടിരിക്കുക.......വന്ന വഴിയായിരുന്നു ഇതുവരെ നല്ലത്. എവിടെയൊക്കെയാണ് തട്ടിവീണതെന്ന് കൃത്യമായി അറിയാവുന്നതു കൊണ്ട് നടക്കാൻ എളുപ്പമാണ്, പുതിയൊരു വഴിയിലൂടെ പോവുന്നതിനേക്കാളും.......





നിറമില്ല. മണമില്ല. കാണാൻ ഒരു പ്രത്യേകതയും ഇല്ല. എങ്കിലും ഒരു നന്മയുണ്ട്. ഒരു വിശുദ്ധിയുണ്ട്. അത് തന്നെയാണ് ഈ ചിത്രത്തെ എനിക്ക് പ്രിയമുള്ളതാക്കുന്നത്. ഇതെന്റെ മനസ്സാണ്. ഇത് ഞാൻ തന്നെയാണ്. ഈ എന്നെയാണ് ഞാൻ നിനക്കായി സമർപ്പിച്ചിരിക്കുന്നത്.



നിന്നെ കുറിച്ചുള്ള വിചാരങ്ങളിലേക്ക് ഞാൻ പലപ്പഴും യാത്രയിൽ പോവുന്നത് ദാ ഇതുപോലൊരു സ്വപ്നത്തോണിയിലാണ്. ഒരു പൂവായി ഒരു പൂക്കാലത്തിലേക്കുള്ള എന്റെ യാത്ര.......




മഴ നനഞ്ഞു കൊണ്ട് എന്നെ പിന്നിലിരുത്തി നിന്നെക്കൊണ്ട് ഒരു സൈക്കിൾ യാത്ര തരാക്കണം ന്നൊരു മോഹം ശ്ശി കാലം മുന്നേ ള്ളതായിരുന്നു. മുന്നിൽ നിറയെ ആമ്പൽ പൂക്കൾ നിറച്ച ചേമ്പിലപൊതി തിരുകി വച്ചും പിന്നിൽ അത്ര തന്നെ കയ്യിലും പിടിച്ച ആമ്പൽ പൂക്കളും ഞാനും നീയും..... ആഹാ..... ന്താ ചന്തം ലെ ആ ചിത്രത്തിന്.... !!!!!




കൊമ്പുകൾക്കും ഇലകൾക്കുമിടയിലൂടെ വരുന്ന വെളിച്ചം.... ഓർമ്മിപ്പിക്കുന്നത് ഒരിക്കൽ കൂടി നിന്നെ തന്നെയാണ്. എന്റെ വേദനകൾക്കുള്ള മരുന്നായി ദൈവം എനിക്കായി അയച്ചതാണ് നിന്നെ. നീ തന്നെയാണ് എന്റെ വെളിച്ചം.





ഒരു നിമിഷം കൊണ്ട് എനിക്കെന്റെ അഞ്ചു വയസ്സിലേക്ക് തിരിച്ചെത്താൻ വേണ്ടി ഞാൻ സൂക്ഷിച്ചിരിക്കുന്ന ഒന്നാണ് ഈ ചിത്രം. പക്ഷെ ഇപ്പോൾ എനിക്കെന്റെ ബാല്യം മാത്രമല്ല എന്റെയുള്ളിലെ സ്നേഹത്തെയും ഇത് കാണിച്ചു തരുന്നുണ്ട്. മഴത്തുള്ളികൾ അത്രമേൽ ചന്തമുള്ളതാക്കിയ ഈ ഇളം വയലറ്റ് നിറമുള്ള ബലൂൺ ആരുടെ ഉള്ളിലാണ് പ്രണയം നിറയ്ക്കാത്തത്.... അല്ലെ?????






എന്റെ കുഞ്ഞാകാശത്തിലെ ഒരു കുഞ്ഞി കഷ്ണം താഴേക്ക് വീണു. വെയിലതിനെ പലതാക്കി നുറുക്കിയിട്ടു.






ചെറി കായ്കൾക്ക് മധുരം കുറവാണെങ്കിലും കൊമ്പുകൾക്കിടയിൽ പച്ചിലപ്പാമ്പിനെ കണ്ടുവെങ്കിലും എല്ലാവരും വെട്ടിക്കളയാൻ പറഞ്ഞുവെങ്കിലും അതങ്ങനെ നിർത്തിയത് ദേ നിനക്കിതുപോലെ വന്ന് സമാധാനത്തോടെ ഇരിക്കാൻ വേണ്ടിയാണെന്റെ ബുൾബുൾ കിളീ.... നിന്നിലെ അമ്മയെ കാണാനും നിന്റെ മക്കളെ കാണാനും അതിലൂടെ ഞാനെന്റെ അച്ചൂനെ അറിയാനും വേണ്ടി മാത്രം.......





ഈ വെള്ളത്തിനു മുകളിലൂടെ ഒരു ഇല പോലെ  ഒഴുകിയൊഴുകി..... ജീവിതത്തിലെ എല്ലാ ബുദ്ധിമുട്ടുകളിൽ നിന്നും ഒളിച്ചോടാൻ ഞാൻ ചിലപ്പഴൊക്കെ ആഗ്രഹിച്ചിട്ടുണ്ട്. ഇനി ചിലപ്പോൾ വെള്ളത്തിനു മീതെ നടക്കാനാവുന്ന മായാജാലക്കാരിയാവുന്നത് സ്വപ്നം കണ്ടിട്ടുണ്ട്. എങ്കിലും ഏറ്റവും പ്രിയപ്പെട്ട സ്വപ്നം നിനക്കൊപ്പമുള്ളത് തന്നെയാണ്. ആരും കണ്ടിട്ടില്ലാത്ത രണ്ട് സുന്ദരൻ മത്സ്യങ്ങളായി ഈ കടലാഴങ്ങളിലേക്ക് മുങ്ങിയും മഴ നനയാൻ വേണ്ടി മാത്രം പൊങ്ങി വരികയും ചെയ്യുന്ന രണ്ട് പ്രണയ മത്സ്യങ്ങൾ.



ഞാനെടുക്കുന്ന ചിത്രങ്ങൾ കാണുമ്പോൾ നിനക്കെന്താ തോന്നാറുള്ളെ ......???
എനിക്കീ കാഴ്ചകളെല്ലാം തന്നെ സ്നേഹമാണ്.
നിനക്കോ ??? 
ഈ ചിത്രങ്ങളെല്ലാം നിന്റെയുള്ളിൽ നിന്റെ കണ്ണുകളിൽ എന്നെ നിറയ്ക്കണം. അതാണെന്റെ ആഗ്രഹം . ഇത് കണ്ടോ നിനക്കായി ഞാൻ സൂക്ഷിച്ച ഏറ്റവും സുന്ദരമായൊരു കാഴ്ച . ഇനിയൊരിക്കൽ കൂടി എനിക്കവിടെ പോണം. രണ്ടു കടലുകളേയും കാണിച്ചു കൊണ്ട് നിന്നോട് പറയണം ഈ രണ്ടല്ല മറിച്ച് ഏഴു കടലും കൂടി ചേർന്നാലുള്ളത്ര സ്നേഹം എനിക്ക് നിന്നോടുണ്ടെന്ന്.



Wednesday, April 29, 2020

പ്രിയപ്പെട്ടവനേ,


ഇവിടെയിരുന്നോണ്ട് ഞാനും അറിയുന്നുണ്ട് അവിടെ 
നിന്നെ തണുപ്പിക്കുന്ന മഴയുടെ കുളിരിനെ....... 
മഴ ശബ്ദം കേട്ടോണ്ട് കണ്ണടച്ച് കിടക്കണ നിന്നെയും നോക്കി അടുത്തൊരു കസേരയിൽ ഞാനിരിപ്പുണ്ട്.
മഴയെ കേട്ട് നിന്നെ കണ്ടോണ്ടിരിക്കുക എന്നതിനേക്കാൾ വലിയ സന്തോഷം വേറെയെനിക്കെന്താണിപ്പോഴുള്ളത്.....
ഒരു ഗ്ലാസ്‌ കട്ടൻകാപ്പി കൂടി ഈ നിമിഷം എന്റെ കൈക്കുള്ളിൽ ഉണ്ടായിരുന്നെങ്കിൽ ഒന്നൂടെ രസായേനെ. ഞാൻ പോയി അതുണ്ടാക്കി കൊണ്ടുവരാം....
നിനക്ക് വേണോ???

ഈ രാത്രി മുഴുവനും മഴ......
നോക്കിയിരിക്കാൻ കൂടെ നീയും..... കാപ്പിമണക്കുന്ന നമ്മുടെ ഉമ്മകളും....

ജനലിലൂടെ പുറത്തേക്ക് നോക്കിയപ്പോൾ മഴയും നേർത്ത കാറ്റും കൂടി ഇലകളെ നൃത്തം പഠിപ്പിക്കണ പോലെ തോന്നി. അത് കണ്ടപ്പോൾ എനിക്കും ഓടിച്ചെന്ന് അവരുടെ കൂടെ ആടാൻ കൊതിയായി. മഴക്കാറ് കാണുമ്പോ സ്വയം മറന്നാടുന്ന മയിലുകളുടെ ആനന്ദനൃത്തം പോലെ എനിക്കും സ്വയം മറന്നാടണം ഏറ്റവും മനോഹരമായൊരു നൃത്തം. മഴത്തുള്ളികൾ പ്രണയമെന്ന ഭാവം  മാത്രമായിരിക്കും  ഉമ്മ വച്ചുകൊണ്ട് അപ്പോഴെന്റെ മുഖത്ത് നിറയ്ക്കുക.
നിന്നോട് ചേർന്നു നിന്നപ്പോൾ നിന്റെ നെഞ്ചിനുള്ളിൽ നിന്നെന്ന പോലെ കേൾക്കുന്നുണ്ട് മഴ മൂളുന്ന പ്രണയഗീതം....

ദേ... 
ഇപ്പൊ ഇവിടേക്കും എത്തി ആ മഴചാറ്റലുകൾ. 
എനിക്ക് വേണ്ടി നീ പറഞ്ഞ് വിട്ടതെന്ന് മാത്രം ഞാൻ വിശ്വസിക്കാൻ ഇഷ്ടപ്പെടുന്ന ഒരുപിടി മഴനൂലുകൾ..... 

Tuesday, February 18, 2020

രാമേശ്വരത്തേക്ക് പോയി. ഒരുപാട് പോവാനും കാണാനും ആഗ്രഹിച്ച സ്ഥലാണ് അത്. പക്ഷെ പോയതോ അത്രമേൽ സങ്കടപ്പെട്ട ഒരു കാര്യത്തിനും. ഒട്ടും ആഗ്രഹിക്കാത്ത ഒരു സമയത്ത്. അല്ലെങ്കിലും കാലം എപ്പോഴും അങ്ങനെയാണ്. ഇഷ്ടപ്പെട്ടത് ആഗ്രഹിക്കണ സമയത്ത് അനുവദിക്കില്ല.
ഒരു കൊല്ലം തികയുന്ന ദിവസം..... അവൾക്കായി അത് ചെയ്യേണ്ട ദിവസം. (മരണം, ശ്രാദ്ധം എന്ന വാക്കുകളൊന്നും അവളെ ചേർത്ത് എനിക്കിനിയും പറയാൻ സാധിക്കുന്നില്ല)അടുത്താവും തോറും ആ ദിവസത്തേക്കായി ഞാനെന്നെ പാകപ്പെടുത്താൻ കുറച്ചു നാളായി ശ്രമിച്ചു കൊണ്ടിരിക്ക്യായിരുന്നു.

വണ്ടിയിലിരുന്ന് ഞാൻ ഓർത്തുകൊണ്ടേയിരുന്നു എന്റെ കുഞ്ഞിനെ. ആ യാത്ര അവൾക്കും ഇഷ്ടമാവുമായിരുന്നു. Ac ബസ് കൂടെ പ്രിയപ്പെട്ട എല്ലാവരും... അങ്ങനെയൊക്കെ. ആ അവസാന ദിവസം.... അവസാന മണിക്കൂർ..... ചിന്തകൾ,  ഓർമ്മകൾ അവടെ എത്തുമ്പോഴേക്കും എനിക്കാകെ ശ്വാസം മുട്ടാൻ തുടങ്ങും. തൊണ്ടക്ക് പുറത്തേക്ക് കരച്ചിലിന് വരാനാകാതെ മരണവെപ്രാളം പോലെ എന്തോ എന്നെ വരിഞ്ഞു മുറുക്കും.

കരയാൻ തോന്നുമ്പോ കരയണം ഇല്ലെങ്കിൽ അത് വല്ലാത്ത ബുദ്ധിമുട്ട് ആണ്. ഈയിടെ ആയി എനിക്കത് പറ്റാറില്ല പലപ്പോഴും. വണ്ടിയിലിരുന്ന് കുറേ വിഷമിച്ചോണ്ടിരുന്നു. പിന്നേ കുറേ കലപില കൂട്ടി. പിന്നേ പുറത്തേക്ക് നോക്കി. അപ്പോഴെല്ലാം ആൾക്കൂട്ടത്തിൽ തനിച്ചെന്നു തോന്നി. നിന്നെ കുറിച്ച് ചിന്തിക്കാൻ തുടങ്ങി. നീയും ഞാനും മാത്രമായുള്ള യാത്ര എന്നൊക്കെ സങ്കൽപ്പിച്ചു. നീയുണർന്നിരിക്കുമ്പോൾ ഞാൻ നിന്റെ തോളിലും ഞാനുണർന്നിരിക്കുമ്പോൾ നീയെന്റെ തോളിലും തല ചായ്ച്ചുറങ്ങുന്നതൊക്കെ സങ്കൽപ്പിച്ചു. അപ്പോഴും സമാധാനം കിട്ടിയില്ല എന്റെ മനസ്സിന്. നിന്നിലേക്കെത്തുമ്പോൾ ശാന്തമാവുന്ന സ്വസ്ഥമാവുന്ന എന്റെ മനസ്സ്.... ഈ യാത്രയിലെന്നെ തോൽപ്പിച്ചുകൊണ്ടേയിരുന്നു.

ഒരു കുഞ്ഞ് കുടത്തിലാക്കി കൂടെ കൂട്ടിയ എന്റച്ചൂനെ ഞാനെങ്ങനെ ആ കടലിൽ കൊണ്ടോയി കളയും എന്ന് ഞാനെന്നോടുതന്നെ ചോദിച്ചു കരഞ്ഞോണ്ടിരുന്നു. ഇടക്കെപ്പഴോക്കെയോ ഉറങ്ങുകയും ചെയ്തു. അവിടെയെത്തി പിറ്റേന്ന് കാലത്തെ അതിനായി കടൽക്കരയിലേക്ക് പോയി. ഒരുപാട് ആളുകൾ മുങ്ങുന്നു പലരും കർമ്മങ്ങൾ ചെയ്യുന്നു ഒക്കെ കണ്ട് മനസ്സ് തീർത്തും നിസ്സംഗമായി നിന്നു. അതെടുത്തു ഒഴുക്കിക്കളഞ്ഞപ്പോൾ ആ കൂടെ എന്റെ ജീവനും പോയെന്നു തോന്നി. അതെ ഞാൻ മരിച്ചിട്ടും ഒരു വർഷം ആയിരിക്കുന്നു. അതെനിക്കും കൂടിയുള്ള  ബലിയിടൽ ആണ് എന്ന് ഞാൻ എന്നോട് പറഞ്ഞുകൊണ്ടേയിരുന്നു.

കടൽ എനിക്കെത്ര കണ്ടാലും മതിയാവാത്ത ഒന്നായിരുന്നു എപ്പഴും. പക്ഷെ ഞാനൊന്നും കണ്ടില്ല ഉദയം കാണൂ സൂര്യൻ പൊങ്ങിവരുന്നത് നോക്കൂ എന്നൊക്കെ ചുറ്റും ആരൊക്കെയോ പറയുന്നുണ്ടായിരുന്നു. എന്റെ കണ്ണിലേക്കൊന്നും തെളിഞ്ഞു വന്നില്ല. കൈ പിടിച്ചു കൊണ്ടോയി കടലിലൊന്നു മുങ്ങി. അത്രമേൽ ശൂന്യമായ മനസ്സോടെ ഇതിനുമുൻപൊരിക്കലും ഞാനുണ്ടായിട്ടില്ല.

22തീർത്ഥങ്ങളും നെറുകയിൽ വീണുവെങ്കിലും തലക്കുള്ളിൽ സങ്കടമിങ്ങനെ തിളച്ചു മറിയുന്ന പോലെ അനുഭവപ്പെട്ടു. കന്നത്തിൽ മുത്തമിട്ടാൽ എന്ന സിനിമ ഓർമ്മ വന്നു. അന്നേരം സങ്കടം ഒന്നൂടെ കൂടി. അത്രയധികം എന്നെ കരയിപ്പിച്ച ഒരു സിനിമയാണ് അത്. ധനുഷ്‌കോടി പോയി. വെയിലത്ത്‌ ഒരുപാട് ദൂരം നടന്നോണ്ട്... ഒടുക്കം  രണ്ട് കടലും ചേരണതും നോക്കി നിന്നു. തിരകളിലൂടെ വന്നു തൊട്ട കക്കകളെ ഒന്നിനേം കുനിഞ്ഞെടുക്കാൻ ഞാൻ തുനിഞ്ഞില്ല. അതെല്ലാം എനിക്കത്ര ഇഷ്ടമുള്ള കടലിഷ്ടങ്ങൾ ആയിരുന്നു. ആ ഇഷ്ടങ്ങളും എനിക്ക് നഷ്ടായി.

കണ്ണീരല്പമെങ്കിലും തോർന്നത് നിന്നെ കുറിച്ച് ഓർക്കുമ്പോൾ മാത്രമായിരുന്നു. നിന്റെ ചിരി ഓർക്കുമ്പോൾ മാത്രം ചിരിക്കാനാവുന്ന ഒരുവളായിരിക്കുന്നു നിന്റെയീ ഞാൻ. അതുകൊണ്ട് നീയെപ്പോഴും ചിരിച്ചോണ്ടിരിക്കണമെന്ന് ഞാനിതാ ഒരിക്കൽക്കൂടി നിന്നോട് പറയുന്നു.

തിരിച്ചന്നു രാത്രി അവിടന്ന് പോന്നു. വരുന്ന  വഴി പാച്ചു വലിയ കരച്ചിലായിരുന്നു. അന്നവളുടെ അവസാന നിമിഷങ്ങളിൽ അവൻ കരഞ്ഞ പോലെ ആ രാത്രി വീണ്ടും..... എത്രയൊക്കെ സമാധാനിപ്പിക്കാൻ നോക്കിയിട്ടും അവൻ കരഞ്ഞുകൊണ്ടേയിരുന്നു. എന്നെ ഇവിടെ ഇട്ടിട്ട് എല്ലാരും പോവാണോ ന്ന് അവന്റെ കരച്ചിലിൽ കൂടി അവൾ ചോദിക്കുന്ന പോലെ...... പിറ്റേന്ന് രാവിലെ മധുരമീനാക്ഷിയെ കണ്ടു. ഒരു ഫോട്ടോ മേടിച്ചു. അതൊരു വല്യ ആഗ്രഹായിരുന്നു അതും സാധിച്ചു.

പാച്ചുതല മൊട്ടയാക്കി മുരുകന്റെ മുന്നിൽ വച്ച്. പാതിരാത്രി തിരിച്ചെത്തി. അങ്ങനെ ഒരു യാത്ര. കരഞ്ഞും ചിരിക്കാൻ ശ്രമിച്ചും പ്രണയത്തെ പിന്നെയും പിന്നേയും ചേർത്ത് പിടിച്ചോണ്ടൊരു യാത്ര. എപ്പഴൊക്കെയോ ആഗ്രഹിച്ചു ആ കരച്ചില് മുഴുവൻ തുടച്ചുതരാൻ ഒരു ഹൃദയമിടിപ്പിനപ്പുറം നീയുണ്ടായിരുന്നെങ്കിലെന്ന്. നിനക്കൊപ്പം ഇനിയൊരിക്കൽ പോണം ധനുഷ്കോടിയിൽ രണ്ടുകടലുകൾ ഒന്നാവണ പോലെ നമ്മളും..........


Wednesday, February 5, 2020

നിന്നിലേക്കുള്ള യാത്രയെന്നാൽ നിന്നെ സ്നേഹിക്കുകയെന്നതാണ്.
നിന്നെ സ്നേഹിക്കുന്നതിലൂടെ ഞാനെന്നെയും ഈ പ്രപഞ്ചത്തെ മുഴുവനും സ്നേഹിക്കുന്നുവെന്നതാണ്.

സ്നേഹം.....
എത്ര മൃദുവായൊരു കുഞ്ഞു വാക്കാണ്..... എത്ര ശക്തമായ സത്യമാണ്.....
സ്നേഹമുൾക്കൊള്ളാത്തതെന്താണ് ഈ ഭൂമിയിൽ ഈ പ്രപഞ്ചത്തിൽ ഉള്ളത്..
സ്നേഹിക്കുകയും സ്നേഹിക്കപ്പെടുകയും ചെയ്യുന്നതിനേക്കാൾ വലിയ ഭാഗ്യം മറ്റെന്തുണ്ട് ഈ ലോകത്തിൽ....
എല്ലാത്തിന്റെയും എല്ലാവരുടേയും തുടക്കവും ഒടുക്കവും ഒക്കെ സ്നേഹം തന്നെ.

സ്നേഹം നിറയുമ്പോൾ മനസ്സ്  തീർത്തും ശാന്തമാവുന്നത് പോലെ എനിക്കനുഭവപ്പെടാറുണ്ട്. ശക്തമായി അലയടിച്ചിരുന്നൊരു  കടൽ ശാന്തമാവുന്നതു പോലെ എന്ന് എനിക്കെന്നെ അപ്പോഴൊക്കെ തോന്നാറുണ്ട്.  സമാധാനത്തോടെ ഒരു നിമിഷമെങ്കിലും ജീവിക്കാനാവുന്നതിനേക്കാൾ വല്ല്യ കാര്യം വേറെന്താണുള്ളത്  അല്ലെ ??? ആരൊക്കെയോ (സർവോപരി നീ ) നൽകിയ സ്നേഹമാണ് എനിക്കെന്റെയീ ജീവിതം. അതുകൊണ്ട് തന്നെ സ്നേഹമാണ് എനിക്കെന്റെ ദൈവവും.
അതെ ആരുടെയൊക്കെയോ സ്നേഹമാണ് ഞാനും നീയും എന്നെല്ലാം ഞാൻ വിശ്വസിക്കുന്നു.

ഒരിക്കൽ ഒരു ചങ്ങാതി  ആരാണെന്റെ പ്രിയദൈവമെന്ന് ചോദിച്ചപ്പോൾ എന്റെ ഉത്തരം സ്നേഹം എന്നായിരുന്നു. എന്റെയുള്ളിലെ സ്നേഹത്തെ എനിക്ക് ഒരു വെളിച്ചം പോലെയാണ് അനുഭവപ്പെടാറുള്ളത്. ഉള്ളിൽ വെളിച്ചം നിറയുമ്പോ ഞാനെന്നിലും മറ്റുള്ളവരിലും മറ്റുള്ളതിലുമൊക്കെ കാണുന്ന ഭംഗി പറഞ്ഞാലും തീരാത്ത അത്രയാണ്. 

നിറവാർന്നതെല്ലാം എനിക്ക്  സ്നേഹമാണ്. നിറഞ്ഞു പെയ്യുന്ന മഴ ചിലപ്പോഴൊക്കെ  നിന്നിലും സ്നേഹത്തെ നിറക്കാറില്ലേ....... നിറഞ്ഞൊഴുകുന്ന പുഴയും നിറഞ്ഞു പൂത്ത മരങ്ങളും ചെടികളും ഒക്കെ സ്നേഹം മാത്രമല്ലെ അനുഭവിപ്പിക്കുന്നത്... നക്ഷത്രങ്ങൾ നിറഞ്ഞ ആകാശം 
നിലാവ് നിറഞ്ഞ രാത്രികൾ
വിശക്കുമ്പോൾ വയറു നിറയെ  കഴിക്കാൻ കിട്ടുന്ന ആഹാരം ഒക്കെ സ്നേഹമല്ലേ......
അതെ എനിക്കിതൊക്കെ സ്നേഹമാണ്.....
എനിക്ക് സ്നേഹത്തെ കുറിച്ച് എപ്പോഴും ഇങ്ങനെയൊക്കെയാണ് തോന്നാറുള്ളത്.

ഒരേ സമയം സന്തോഷമായും  സങ്കടമായും  ചിരിയായും കരച്ചിലായും
മുറിപ്പെടുത്തലായും  മുറിവുണക്കലായും  ഓർമ്മകളായും മറവികളായും
അതെ സ്നേഹം അങ്ങനെയൊക്കെയാണ്.....
ഓർക്കാൻ ശ്രമിക്കുംതോറും മറന്നു പോകുന്ന
മറക്കാൻ ശ്രമിക്കുംതോറും ഓർമ്മിപ്പിച്ചു കൊണ്ടേയിരിക്കുന്ന
ചേർത്ത് പിടിക്കാൻ നോക്കുമ്പോ വിട്ടുപോവുന്ന
ഒഴിഞ്ഞു മാറാൻ നോക്കുമ്പോ കെട്ടിപ്പിടിക്കുന്ന
ആഗ്രഹിക്കുന്നിടത്ത് നിന്നും കിട്ടാതിരിക്കുന്ന പ്രതീക്ഷിക്കാത്തിടത്തുനിന്നും വന്നു ചേരുന്ന ഈ സ്നേഹം എന്തൊരു വികൃതിയാണ് !!!!!

ഇനി നിന്നോട് പറയട്ടെ
നിന്നെ സ്നേഹിച്ചു മതിയാവാത്തതുകൊണ്ടാണ് നിന്നിലേക്കുള്ള എന്റെ യാത്ര ഇനിയും തീരാത്തത്.
അതൊരിക്കലും തീരാതിരിക്കട്ടെ എന്നാണെന്റെ ആഗ്രഹം.
എങ്കിലും ഒരിക്കൽ നിന്നിൽ വന്നു ചേരണം.
അടുത്ത് വന്ന് നിന്ന് നിന്റെ കണ്ണുകളിലെ എന്നെ എനിക്കു കാണണം.
നെഞ്ചിൽ മുഖം ചേർത്ത് നിന്റെ ഹൃദയമിടിപ്പിന്റെ താളവും ശബ്ദവും എനിക്ക് കേൾക്കണം.
ഒരിക്കലും  തീരാത്തൊരുമ്മ നൽകി നിന്റെ സ്നേഹത്തിലേക്കാഴ്ന്നു പോവണം.
ഈ ലോകത്തിലെ മുഴുവൻ സ്നേഹവും നിറച്ചു നിന്നെ കെട്ടിപ്പിടിച്ച് നിന്റെ സ്നേഹത്തിന്റെ മണം മുഴുവനും എന്നിൽ നിറയ്ക്കണം.
എന്റെയോ നിന്റെയോ എന്നറിയാതെ നമ്മളൊരറ്റ മണമായ് മാറണം.

എല്ലാവരോടും സ്നേഹം!!!!!!!
നിന്നോട് അതിലേറെയും !!!!!!!!!

Sunday, January 19, 2020

കഴിഞ്ഞ കുറച്ചു നാളുകളായിട്ട് എല്ലാ ഞായറാഴ്ചകളിലും ഞാനെന്റെ ഇല്ലത്തേക്ക് പോവലുണ്ട്. അവിടെ മതില് കെട്ടൽ കർമ്മം നിർവഹിക്കാൻ. ശരിക്കും ഈ മതില് കെട്ടൽ എനിക്കശേഷം താത്പര്യം ല്ല്യാത്ത കാര്യായിരുന്നു. പക്ഷെ അത് മറ്റുള്ളോർക്കും കൂടി ബുദ്ധിമുട്ട് ആവാൻ തുടങ്ങ്യപ്പോ ചെയ്യാതെ വഴീല്ല്യാന്നായി.  ഇത്തവണ അവടെ ന്റേം പിന്നേ അപ്പറത്തെ ഇല്ലത്തെ മൂവാണ്ടൻസും മാത്രേ മാവുകളിൽ പൂത്തിട്ടുള്ളൂ. കഴിഞ്ഞ രണ്ടു തവണ പോയപ്പഴും കണ്ണിമാങ്ങ പെറുക്കി കൊണ്ടന്നിരുന്നു ഞാൻ. ഇന്ന് കൊറേ പൊട്ടിച്ചോണ്ടും വന്നു.

കണ്ണിമാങ്ങാ മുളക് ചുട്ട് ഉള്ളിയും ഉപ്പും കൂട്ടി തിരുമ്പി വെളിച്ചെണ്ണ ഒഴിച്ച് കഴിക്കാൻ നല്ല സ്വാദാന്ന് ഞാനിവിടെ വന്നിട്ടാ അറിഞ്ഞേ.  ഉപ്പും ഒരിത്തിരി മുളകുപൊടീം ഇട്ട് അപ്പപ്പോ കൂട്ടാൻ പറ്റണ ഉപ്പിലിട്ടതായിട്ടേ ഞാൻ ന്റെ ഇല്ലത്ത് കണ്ടിട്ടുള്ളൂ. കൊറേ മാങ്ങ ഉള്ളതോണ്ട് രണ്ടു തരത്തിലും ഞാൻ ണ്ടാക്കലുണ്ട്. അച്ഛമ്മക്ക് വല്ല്യ ഇഷ്ടായിരുന്നു അത്. അതുകൊണ്ട് കാണുമ്പഴും കഴിക്കുമ്പഴും ഞാൻ അച്ഛമ്മേ ഓർക്കും.

മഴക്കാലായാൽ കൊറേ തൈകൾ കൊണ്ട് നടണം അവടെ.പതുക്കെ പതുക്കെ അവിടത്തെ വീട് നന്നാക്കണം. എന്നിട്ട് ആഴ്ചയിലോ മാസത്തിലോ അവടെ പോയി താമസിക്കണം. ശരിക്കും ആ വീട് എനിക്കെത്ര അന്യമാണെന്ന് ഞാനോർക്കാറുണ്ട്. സ്വന്തം വീടായിട്ട്കൂടി ഞാനവിടെ ഉറങ്ങിയിട്ടുള്ളത് വിരലിൽ എണ്ണാവുന്നത്രെ ഉള്ളൂവെന്ന് തോന്നണു. മനുഷ്യർക്ക് മാത്രല്ല വീടുകൾക്കും നല്ലതും കെട്ടതുമായ കാലവും സമയവുമൊക്കെ ഉണ്ടെന്നെനിക്ക് തോന്നാറുണ്ട്. ഉടമസ്ഥരുടെ സന്തോഷമോ കളിചിരികളോ ഒന്നും അനുഭവിച്ചറിയാൻ സാധിക്കാത്ത ഒരു വീട്. സ്നേഹം കൊണ്ടല്ലാതെ സ്വപ്നത്തിൽ നിന്നല്ലാതെ ഉണ്ടായൊരു വീട്. അവടെ വാടകക്ക് വന്ന് താമസിച്ച രണ്ടു കൂട്ടർക്കും ആ വീട് നല്ലതേ നൽകിയിട്ടുള്ളൂ. ഉടമസ്ഥക്ക് ഒരു കടലോളം കണ്ണീരുമാത്രം....  ഓർക്കാൻ ഒരു ചിരി പോലും നൽകാതെ..... അതുകൊണ്ടല്ലേ ജെസിബി കൊണ്ട് ഇടിച്ചുനിരത്തി കളയാൻ...എന്നിട്ടവടെ നാലു വാഴ നടാൻ  ഞാനിത്ര ലാഘവത്തോടെ പറയുന്നത് !!!!!!

ആയുസ്സിൽ ബാക്കിയെല്ലാ കാലത്തും കണ്ണീരും കഷ്ടപ്പാടും ആണെങ്കിലും ബാല്യം അത് സന്തോഷോം ചിരിയും മാത്രമാവണം. അത് നൽകുന്ന ഊർജ്ജം മതി ബാക്കിയെല്ലാ കാലത്തേയും അതിജീവിക്കാൻ. അന്ന് കിട്ടാത്ത സ്നേഹം സംരക്ഷണം സന്തോഷം ഒക്കെ പിന്നേ എപ്പോഴൊക്കെ കിട്ടിയാലും പൂർണ്ണതയില്ലാത്ത പോലെയാവും.
അറിയില്ല ഒരുപക്ഷെ എന്റെ കുറവായിരിക്കാം ഞാനിങ്ങനെയൊക്കെ ചിന്തിക്കുന്നതും വിശ്വസിക്കുന്നതും. അനുഭവാണല്ലോ ഓരോന്നും വിശ്വസിപ്പിക്കുന്നത്. അല്ലെ?????

അതൊക്കെ പോട്ടെ. കഴിഞ്ഞത് പറഞ്ഞോണ്ടിരുന്നിട്ട് എന്താ കാര്യം. All is well. എല്ലാവരും നന്നാവട്ടെ. എല്ലാവർക്കും നല്ലത് വരട്ടെ.
















Saturday, December 21, 2019

ക്രിസ്മസ് ഫ്രണ്ട് ആയി ആരെയാ കിട്ട്യേ ന്ന് കുഞ്ഞൂട്ടനോട് അമ്മു ചോയ്ക്കണ കേട്ടപ്പഴാണ് ക്രിസ്മസ് ആവാറായല്ലോ എന്നോർത്തെ. ക്രിസ്മസ് എന്ന് കേട്ടാലേ ഗ്രീറ്റിംഗ് കാര്ഡോർമ്മകൾ ഓടിവരും. ഒന്നുരണ്ടു കൊല്ലം ഏകാദശിയോടനുബന്ധിച്ചുള്ള കടകളിൽ കാർഡ്‌സ് മാത്രമുള്ള കടകളും വന്നിരുന്നു. ഒരുകൊല്ലം ഏകാശി സാധനങ്ങൾ വാങ്ങാതെ അതിനു മുഴോനും ക്രിസ്മസ് ന്യൂയെർ കാർഡുകൾ വാങ്ങിക്കൂട്ടിയതിപ്പോ ഓർമ്മ വന്നു.

Archies,  hallmark എന്നൊക്കെയുള്ള കമ്പനികളുടെ കാർഡുകളൊക്കെ തപ്പി നടന്നിരുന്ന ദിവസങ്ങൾ... തൃശ്ശൂരിലെ archies gallery യിൽ പോയി ഓരോ കാർഡുകളിലേക്കും കൊതിയോടെ നോക്കി ഒടുക്കം രണ്ടെണ്ണം മാത്രം വാങ്ങിപ്പോന്ന ഒരു ദിവസം. Gift piece കളേക്കാളും കാർഡുകളായിരുന്നു സമ്മാനിക്കാൻ എന്നും ഇഷ്ടം.

ആശക്കായിരുന്നു ഏറ്റവും കൂടുതൽ അയച്ചിട്ടുള്ളത്.  മിക്കവാറും അവളുടെ കൂടെയാവും കടേൽ പോണത്. അവളുകാണാതെ വേണം മേടിക്കാൻ. അയക്കൽ കഷ്ടിയാണ് കയ്യിൽ കൊടുക്കലാണ് പതിവ്. എത്ര എഴുത്തുകളാണ് ഞാൻ അവൾക്കെഴുതിയിട്ടുള്ളത്. 200പേജ് ന്റെ നോട്ട് ബുക്ക്‌ മേടിച്ച് അതിലാണ് എഴുതിയിരുന്നത്. ഞാൻ അവൾക്ക് കൊടുക്കും അവളത് വായിച്ചു മറുപടി  അതിൽത്തന്നെ എഴുതി തരും. അങ്ങനെ ഒന്നോ രണ്ടോ നോട്ട് ബുക്ക്‌ ണ്ടായിരുന്നു. പിന്നേ എപ്പഴോ അതൊക്കെ കളഞ്ഞു. പക്ഷെ കാർഡുകൾ ഒക്കെ അതേപോലെ സൂക്ഷിച്ചു ഇപ്പഴും.

സത്യത്തിൽ ഇപ്പൊ ഓർക്കുമ്പോ ചിരിവരണൂ എന്താപ്പോ ത്രമാത്രം എഴുത്തെഴുതാൻ ണ്ടായിരുന്നെ എന്നോർത്തിട്ട്.
ദിവസവും കാണുന്ന രണ്ടുപേർ
ക്ലാസ്സിൽ അടുത്തടുത്തിരിക്കുന്ന രണ്ടുപേർ എപ്പോഴും ഒരുമിച്ചു നടക്കുന്ന രണ്ടുപേർ ഇത്രയൊക്കെ പറഞ്ഞുകഴിഞ്ഞിട്ടും പിന്നേയും 10ഉം 15ഉം പേജ് എഴുത്തെഴുതുന്ന രണ്ടുപേർ......
കൊറേ സങ്കടങ്ങൾ കൊറേ ഗോസിപ്പുകൾ രണ്ടുപേരുടെയും പ്രണയങ്ങൾ അങ്ങനെ എന്തൊക്കെയോ കുറേ ബടുക്കൂസ് തരങ്ങൾ.......  രസമായിരുന്നു ആ കാലങ്ങളൊക്കെ. അവളോടൊരിക്കലും തല്ലുകൂടിയ ഓർമ്മയേ ഇല്ല.

ഓട്ടോഗ്രാഫിന് പകരം ഡയറി ആയിരുന്നു അന്നെല്ലാവരും പരസ്പരം എഴുതാൻ കൊടുത്തിരുന്നത്. എന്റെ ആ ഡയറിയും ഞാൻ കളഞ്ഞു. ഇപ്പഴും കുട്ടികളൊക്കെ അതുപോലെ നിറയെ ഗ്രീറ്റിംഗ് കാർഡുകൾ വാങ്ങിക്കുന്നുണ്ടോ ആവോ !!!!!

ചില കാർഡുകളൊക്കെ മേടിച്ച് അതിനോടുള്ള ഇഷ്ടംകൊണ്ട് ആർക്കും അയക്കാതെ ഞാൻ എനിക്ക് തന്നെ സമ്മാനിച്ചിട്ടുണ്ട്. പണ്ടേ എനിക്കെന്നോട് അത്രത്ര ഇഷ്ടായിരുന്നു. നഷ്ടപ്രണയത്തിന്റെ നെടുവീർപ്പുകളേന്തിയ(അതിനേക്കാൾ നല്ലത് തേച്ച കാമുകൻ തന്ന എന്ന് പറയുന്നതാവും ലെ ) ഒരുപിടി കാർഡുകൾ  ഇപ്പഴും കയ്യിലുണ്ട്. അതിലെ വരികളൊക്കെ ഇപ്പൊ വലിയ തമാശകളാണ്.

കാലമെത്ര കഴിഞ്ഞാലും കാർഡുകളും കാർഡോർമ്മകളും ഇപ്പഴും കൊതിപ്പിക്കുന്നത് തന്നെയാണ്. ഇന്നിപ്പോ കുറച്ചു മുൻപേ ഹരീഷിനോട് ചോദിച്ചേ  ഉള്ളൂ ഈ ക്രിസ്മസ് പുലരിയിൽ വാതിൽ തുറക്കുമ്പോൾ ഉമ്മറത്ത് ഒരു വല്ല്യ സമ്മാനപ്പൊതി കൊണ്ടന്നു വച്ചിട്ട് പോവുന്ന സാന്റാ ക്ലോസ് ആയിക്കൂടെടോ മാഷേ ന്ന്.... നിറയെ ഗ്രീറ്റിംഗ്‌കാർഡുകളും മിട്ടായികളും സമ്മാനങ്ങളും ഒക്കെയുള്ള ഒരു വല്ല്യ കൊട്ട.  ഹായ്..... ഓർക്കുമ്പോ തന്നെ ന്ത്‌ രസാണ് !!!!!

സമ്മാനങ്ങൾ കിട്ടുന്നത് ഒരു സുഖാണ്. നമ്മളിങ്ങനെ അലസമായിരിക്കുന്ന ഒരു ഉച്ചയ്ക്ക് പോസ്റ്റുമാൻ ഒരെഴുത്ത് ണ്ട് ട്ടോ ന്ന് പറയണത് കേക്കണത് എത്ര സന്തോഷാണ്. ആരാന്നറിയാൻ ഉള്ളിങ്ങനെ തിടുക്കം കൂട്ടും. തിരിച്ചും മറച്ചും അക്ഷരങ്ങളിലേക്കും നോക്കിയിട്ടും മനസ്സിലായില്ലെങ്കിൽ ഹൃദയമിടിപ്പ് കൂടണ പോലെ തോന്നും തുറന്നു നോക്കുന്നതുവരെ. ഒട്ടും പ്രതീക്ഷിക്കാത്ത ഒന്നാവുമ്പോ ശരിക്കും ലോകം പിടിച്ചടക്കിയ സന്തോഷം തോന്നും. കാർഡാണെങ്കിൽ അതിലെ ചിത്രങ്ങളും വരികളും അതയച്ച ആളുടെ വരികളും അക്ഷരങ്ങളും അങ്ങനെ അതിന്റെ ഓരോ മുക്കും മൂലയും എത്രയെത്രയാണ് നോക്കാറുള്ളത്.

ഇപ്പൊ ഇങ്ങനൊക്കെ എഴുതുമ്പോ ഒരു കാർഡ് ഷോപ്പിൽ പോയി നിറയെ കാർഡുകൾ മേടിച്ചു പ്രിയമുള്ള ഓരോരുത്തർക്കും അയക്കാൻ തോന്നാണ്.

ജീവിതത്തിൽ സമ്മാനങ്ങൾ അധികമൊന്നും കിട്ടിയിട്ടില്ല. നിന്റെ കയ്യീന്നൊന്നു പോലും 😏☹️😐.... എന്നാലും,  ഞാൻ ഒരുപാട് ചോദിച്ചാൽ മാത്രം നീ തരാറുള്ള, എനിക്ക് വേണ്ടി നീയെഴുതുന്ന വരികൾ......... അത് തന്നെയാണ് എനിക്ക് കിട്ടിയിട്ടുള്ള ഏറ്റവും ഭംഗിയുള്ള സമ്മാനങ്ങൾ.  എന്റെയുള്ളിൽ എന്റെ വാക്കുകളിൽ ഇത്രയേറെ പ്രണയം നിറയ്ക്കുന്നത്  നിന്റെയാ വാക്കുകളാണ്.
ഇത്രയൊക്കെ സങ്കടങ്ങളിലും എന്നെ ഞാൻ പിടിച്ചു നിർത്തുന്നത് ഞാൻ നിനക്കത്രമേൽ പ്രിയപ്പെട്ടവളാണെന്നത് മനസ്സിലാക്കുമ്പോൾ മാത്രമാണ്.

പ്രിയപ്പെട്ടവനേ നിന്നോട് പറയട്ടെ

വെയിലിൽ നീയെന്റെ തണലും
മഴയിൽ നീയെന്റെ കുടയും
ഇരുളിൽ നീയെന്റെ വെളിച്ചവും
കണ്ണീരിൽ നീയെന്റെ ചിരിയും
വാക്കുകളിൽ നീയെന്റെ അക്ഷരങ്ങളും
ഏകാന്തതയിൽ നീയെന്റെ മൗനവും
അങ്ങനെ അങ്ങനെയൊക്കെയാണ് നീയെനിക്ക്......
എനിക്കെന്നും നിന്റെയുള്ളിലെ ഒരിക്കലും മായാത്തൊരു ഗസൽ ആയാൽ മതി.

സ്നേഹം മാത്രം നിറയുന്നതാവട്ടെ നിന്റെ ദിവസങ്ങൾ......
ഹൃദയം നിറഞ്ഞ ക്രിസ്മസ് പുതുവർഷ ആശംസകൾ.

ഈ വഴിയിൽ വരുന്നവർക്കെല്ലാം സ്നേഹം നിറഞ്ഞ ആശംസകൾ നവവർഷത്തിന്റെ...... ക്രിസ്മസിന്റെ....