ആരും കാണാതെ ഒളിച്ചിരിക്കാന് ആഗ്രഹിച്ചു.
മൌനം തീര്ത്ത കൂട്ടിലേക്ക് മടങ്ങിപോവണം,മനസ്സ് പറഞ്ഞു.
കണ്ണീരിന്റെ ചൂടില് ഈ മഴയുടെ കുളിരിനെ അതിജീവിക്കണം.
ഒരു തളിരില പോലും ഇനിയെന്റെ ജീവന്റെ മരത്തില് പൊടിയ്ക്കില്ല.
പൂക്കാനും കായ്ക്കാനും ഇനിയെന്നില് ചില്ലകള് ഉണ്ടാവില്ല.
തണല് തേടി ഒരിക്കല് വന്നവര് ഇനിയൊരിക്കല് മടങ്ങി വന്നാല് നല്കാന് ഇനിയെന്നില് പച്ചയുടെ തണുപ്പുണ്ടാകില്ല.
എന്നെ ഞാനാക്കിയ ആ കൈകളുടെ ചൂടും നെഞ്ചിലെ സ്നേഹവും എനിക്ക് നിഷേധിയ്ക്കപ്പെട്ടു.
എന്നിലെ പ്രതീക്ഷകളുടെ,പ്രണയത്തിന്റെ മുകുളങ്ങള് ചവിട്ടിയരക്കപ്പെട്ടു.
ഇനിയെന്ത്??????????????????
എന്റെ മരണമോ???????
അതും കഴിഞ്ഞിരിക്കുന്നു.
ആത്മാവിന്റെ മരണം.
എന്ത് പറ്റി? മൊത്തം നിരാശയാണല്ലോ..
ReplyDeleteപ്രതീക്ഷകള് ഒരിക്കലും കൈവിടരുത് ..
ReplyDeleteഭഗ്ന ഹൃദയം!
ReplyDelete