ഒട്ടും കരുതിയില്ല അങ്ങനെ ഒരു രാത്രി.
സന്ധ്യയായി അവിടെ എത്തിയപ്പോള്‍.
ചെന്ന ഉടനെ ഭഗവതിയെ കാണാന്‍ ഓടി.
അവിടേക്ക് പോയാല്‍ അമ്മയെ കാണാതെ എങ്ങനെ തിരിച്ചു വരും?????????
സാധ്യമല്ല.
അമ്മയെ നഷ്ടമായത് വളരെ ചെറുപ്പത്തിലെ ആയതുകൊണ്ടാകാം
അമ്മ എന്ന് പറയുമ്പോള്‍ അമ്പലങ്ങളിലെ കല്‍വിഗ്രഹങ്ങളെ ആണ് ആദ്യം ഓര്‍മ്മ വരിക.
അതില്‍ തന്നെ ഈ അമ്മേടെ മുഖത്തിനാണ് ആദ്യത്തെ സ്ഥാനം.
പിന്നെ കന്യാകുമാരിയെ,മൂകാംബീ ദേവിയെ........
അങ്ങനെയങ്ങനെ......................
ഓരോ പ്രാവശ്യം കാണുമ്പോഴും അവിടം മാറ്റമാണ്.
ഇപ്പൊ വല്യ പടിപ്പുര വന്നിരിക്കുന്നു.
ദൈവങ്ങള്‍ക്കാണ് ഇപ്പൊ നല്ല കാലം.
അങ്ങനെ തോന്നി.
ഈ തവണ മഞ്ഞള്‍ പ്രസാദം കിട്ടിയില്ല.
ശാന്തിക്കാരന്‍ ഇപ്പൊ ബന്ധുവായിരിക്കുന്നു.
പുള്ളി പറഞ്ഞു ഞാനും ഭാര്യയും ഇന്നും നിങ്ങള്‍ടെ കാര്യം പറഞ്ഞതേയുള്ളൂ എന്ന്.
കേട്ടപ്പോള്‍ സന്തോഷം തോന്നി.
അമ്പലം അടക്കാറായതിന്റെ തിരക്കില്‍ ആയിരുന്നു ജെ പി.
അനിയന്‍ ഉണ്ടായിരുന്നു.
പുതിയ കാറില്‍ ആദ്യത്തെ യാത്ര ആയിരുന്നു അങ്ങോട്ടേയ്ക്ക്.
എല്ലാരും ചെലവു ചോദിച്ചു.
ഇതിന്റെ ചെലവു എങ്ങനെ പരിഹരിക്കും എന്നാ ചേട്ടന്റെ ടെന്‍ഷന്‍ ഞാന്‍ മാത്രല്ലേ കാണുന്നുള്ളൂ.
അതുകൊണ്ട് ഈ ചോദ്യത്തില്‍ നിന്നും ചേട്ടനെ രക്ഷപ്പെടുതെണ്ട എന്റെ ധര്‍മം ഞാന്‍ നല്ല ഭംഗിയായി ചെയ്തു.
പിറ്റേന്ന് ഞായറാഴ്ച.
എങ്ങും പോയില്ല.
ഒരു തീര്‍ഥാടനം പ്ലാന്‍ ചെയ്തത് ആ മഴയില്‍ ഒലിച്ചു പോയി.
പുല്ലു നിറഞ്ഞ മുറ്റവും വെള്ളം നിറഞ്ഞ കുളവും ഇരുട്ട് നിറഞ്ഞ കാവും കാണാന്‍ വേണ്ടി ഈ അറ്റം മുതല്‍ ആ അറ്റം വരെ നടന്നു.
പഴയ ആ ഫോട്ടോയും ഇപ്പോഴത്തെ ഈ ഫോട്ടോയും നോക്കൂ.
നല്ല ഭംഗിയുള്ള മാറ്റം.
പണ്ട് മോനൂന്റെ വീട്ടിലോട്ട് അതായത് ഇന്‍ഡോറിലെക്ക് പോയി തിരിച്ചു വന്നപ്പോ ഞാന്‍ ചുറ്റിനും ആര്‍ത്തിയോടെ നോക്കി.
മഴ പെയ്ത മണ്ണിനേം മരങ്ങളേം പ്രകൃതിയേം ഒക്കെ കണ്ണ് നിറയെ കാണാന്‍.............
എല്ലാവര്ക്കും കേരളമിഷ്ടപ്പെടുന്നതില്‍ അത്ഭുതപ്പെടാനില്ല.
അത്ര മനോഹരമല്ലേ ഇവിടം.
ഇവിടം സ്വര്‍ഗമാണ്.
നല്ല സിനിമയാണ് അത്.
തിങ്കളാഴ്ച അച്ഛമ്മേടെ ആദ്യത്തെ ശ്രാദ്ധം.
ഒരു വര്‍ഷം എത്ര വേഗം പോയി!!!!!!!!!!
ഇന്നലെ കഴിഞ്ഞത് പോലെ............
ചിലപ്പോള്‍ വേഗം പോയെങ്കിലെന്നും മറ്റു ചിലപ്പോള്‍ പോകല്ലെയെന്നും കാലത്തെ,സമയത്തെ കുറിച്ച് ആഗ്രഹിക്കുന്നു.
ഈ മനുഷ്യര്‍ എത്ര സ്വാര്‍ത്ഥരാണ്!!!!!!!!!!!!!(ഞാനുള്‍പ്പടെ)
ചെന്നപ്പോള്‍ മുതല്‍ അച്ഛമ്മയുടെ സാന്നിധ്യം അറിയാന്‍ തുടങ്ങി.
അല്ലെങ്കിലും എന്നെ കാണാതിരിക്കുന്നതെങ്ങനെയാണ്!!!!!!!!!!!!!!!!!!
അച്ഛമ്മയ്ക്ക് ഞാനും എനിക്ക് അച്ഛമ്മേം അത്രേം പ്രിയമല്ലേ!!!!!
ഞാന്‍ "വേദ"യെ (പുതിയ കാര്‍)കാണിച്ചു കൊടുത്തു.
അച്ചൂനേം.
അച്ഛമ്മയ്ക്ക് സന്തോഷായി.
എനിക്കും.
മരിച്ചവരൊക്കെ എങ്ങോട്ടാണ് പോവുന്നത്??????
ഭൂമിക്കു താഴെയോ അതോ ആകാശതിലെക്കോ??????????
അറിയില്ല.
അവര്‍ക്ക് ഭൂമിയിലെ 365 ദിനങ്ങള്‍ ഒരു ദിവസം മാത്രമാണത്രേ.
അങ്ങനെയെങ്കില്‍ നമ്മള്‍ എല്ലാ വര്‍ഷവും ശ്രാദ്ധമൂട്ടണം എങ്കിലല്ലേ അവര്‍ക്കെല്ലാ ദിവസവും ഭക്ഷണം കൊടുക്കാന്‍ പറ്റൂ.
നമ്മളെ കാണാന്‍ പറ്റൂ.
ഇതെല്ലാം എന്നെ അലട്ടുന്ന ചിന്തകളാണ്.
എനിക്ക് ഉത്തരം കിട്ടാത്തതും.
ഇത്തരം ചിന്തകള്‍ തോന്നി തുടങ്ങിയ നാള്‍ മുതല്‍ എനിക്ക് മുന്നില്‍ വരുന്ന കാക്കളെ ഞാന്‍ ഓടിക്കാറില്ല.
അവയ്ക്ക് ഭക്ഷണം കൊടുക്കാറുണ്ട്.
അവയെ സ്നേഹത്തോടെ നോക്കാറുണ്ട്.
അവയുടെ കണ്ണുകളിലേക്കു നോക്കാറുണ്ട്.
ചിലപ്പോ കരയാറും ഉണ്ട്.
ആരാണെന്ന് അറിയുന്നില്ലല്ലോ എന്നോര്‍ത്ത്.
തിങ്കളാഴ്ച അച്ഛമ്മ സന്തോഷിച്ചിരിക്കും.
എല്ലാവരേം കണ്ടപ്പോള്‍.
എല്ലാവരുടേം ചിരിയും വര്‍ത്തമാനവും കണ്ടപ്പോള്‍.
എല്ലാവരും പോയപ്പോള്‍ കരയുകയും ചെയ്തിരിക്കും.
എങ്കിലും "നാളെ" കാണാലോ എന്നോര്‍ത്ത് അച്ഛമ്മയ്ക്ക് സമാധാനിക്കാം.
അച്ഛമ്മ അനുഗ്രഹിച്ചിരിക്കും എന്നെ.
അച്ചൂന്റെ അസുഖം മാറാന്‍.............
കാറിന്റെ ലോണ്‍ മുഴുവനും അടച്ചു തീര്‍ക്കാന്‍............
നല്ല രീതിയില്‍ വണ്ടിയോടിച്ച് "എച്ച്" ഇട്ടു കാണിച്ച് ലൈസെന്‍സ് കിട്ടാന്‍..................
ഈ തവണ ഞാന്‍ അച്ഛമ്മയോട്‌ പ്രാര്‍ഥിക്കണം എന്ന് പറഞ്ഞത് ഈ മൂന്നു കാര്യങ്ങള്‍ക്ക് വേണ്ടിയാണ്.
ലൈസെന്‍സ് കിട്ടാന്‍ ഞാനും പ്രാര്‍ത്ഥിക്കാം!!
ReplyDeleteഅച്ഛമ്മയോട്‌ ഞങ്ങള്‍ടെ കാര്യം കൂടെ പറയു അനഘാ...............അറിയാല്ലോ നിനക്ക്.........പോസ്റ്റ്‌ നന്നായിടുണ്ട്........എന്നും അനഘാ വല്ലതും പോസ്റ്റ്‌ ചെയ്തു എന്ന് നോക്കുന്നത് ഒരു ശീലം ആയിട്ടുണ്ട്‌
ReplyDeleteAchuntea asugam maraan nanum prarthikkunnund, Insha Allah, Alla Daivangalum Achunu Tunayagattea
ReplyDelete