Sunday, December 20, 2015

കണ്ണീരിനും കല്കണ്ട മധുരാണ്.....

ചിലതങ്ങനെയാണ്!!!
എത്ര കണ്ടാലും മതിയാവാതെ...........ചില കാഴ്ചകൾ ........
എത്ര കേട്ടാലും മതിയാവാതെ ...............ചില ശബ്ദങ്ങൾ ........
എത്ര പറഞ്ഞാലും മതിയാവാതെ ............ചില ഓർമ്മകൾ......
എത്ര ചിന്തിച്ചാലും മതിയാവാതെ ..............ചില സ്വപ്‌നങ്ങൾ.....
എത്ര ഇഷ്ടപ്പെട്ടാലും മതിയാവാതെ ...............ചില ഇഷ്ടങ്ങൾ............
എത്ര കരഞ്ഞാലും മതിയാവാതെ ..................ചില മുറിവുകൾ.........
എത്ര സ്നേഹിച്ചാലും മതിയാവാതെ ..............നീ!!!!!!!!!!!!!


ഈ ചിത്രത്തെ കുറിച്ച് മുൻപൊരു പോസ്റ്റിൽ ഞാൻ എഴുതീരുന്നു. ന്നാലും പിന്നേം പിന്നേം നോക്കിയിരിക്കാനും, അതിനെ കുറിച്ച് സംസാരിക്കാനും ന്നെ നിർബന്ധിക്കുന്നൊരു ചിത്രമാണിത്.കാലത്തെ തിരിച്ചു പിടിക്കാൻ വേണ്ടി സൂക്ഷിച്ചു വെച്ച ചിലതുകളിൽ ഒന്ന്.ഏറ്റവും സ്നേഹത്തോടെ നോക്കാറുണ്ട്, തലോടാറുണ്ട്, വാക്കുകൾ മനപാഠമാക്കാൻ ശ്രമിക്കാറുണ്ട്. സ്നേഹത്തിന്റെ ഇത്തരം പങ്കുവെക്കലുകൾ തന്നെയാണ് അവ പിന്നീട് ഓർമ്മയാകുമ്പോൾ അത്രമേൽ ചന്തമുള്ളതാകുന്നത്.

എഴുത്തുകളും,കാർഡുകളും,അയക്കാനും വായിക്കാനും എനിക്കും   ഇഷ്ടമായിരുന്നു. ഉമ്മറത്തെ തൂണും ചാരി, വെയിലിൽ തെളിയുന്ന വിചാരങ്ങളിൽ മുങ്ങി,കാറ്റിനൊപ്പം വികൃതി കാണിക്കുന്ന തലമുടിയിഴകളിൽ കൈകളോടിച്ചു ചിലപ്പോൾ അറിയാതടഞ്ഞു പോകുന്ന മിഴികളോടെ അലസമിങ്ങനെയിരിക്കുമ്പോൾ കേൾക്കുന്ന സൈക്കിളിന്റെ ബെല്ലടി ശബ്ദം എന്നും തന്നിരുന്നത് ഒരു പകുതി ചിരി കഷ്ണമാണ്.

വായിക്കും തോറും നീളം കൂടിക്കൊണ്ടിരിക്കുന്ന പ്രിയമുള്ളൊരാളുടെ എഴുത്ത് പലപ്പോഴും ഞാൻ കൊതിച്ചിട്ടുണ്ട്. ഡിസംബർ എനിക്ക് കാത്തിരുപ്പിന്റെ കാലമായിരുന്നു. പോസ്റ്റ്‌മാനെ, അയാൾ കൊണ്ടുതരുന്ന നിറമുള്ള കവറുകളെ.ഡിസംബർ ആകുമ്പോഴേക്കും കാശ് കൂട്ടി വെക്കുമായിരുന്നു കാർഡുകൾ മേടിക്കാൻ,അതിനുള്ള സ്റ്റാമ്പ്‌ മേടിക്കാൻ.മേടിക്കുന്ന കാർഡുകളിൽ പകുതിയിലും എഴുതിയിരുന്ന മേൽവിലാസം എന്റെ തന്നെയായിരുന്നു. അത്രയും മനോഹരമായ ആശംസകൾ ഞാൻ എനിക്കായി നൽകിപ്പോന്നു. ദാ....ഇതിൽ കാണുന്ന ആ മഞ്ഞ നിറമുള്ള കാർഡ്,പിന്നെയാ സോറി കാർഡ് ഒക്കെ ഈ തരത്തിൽ ഞാൻ എനിക്കായി അയച്ചതാണ്.

ഡയറികൾ എന്റെ മറ്റൊരിഷ്ടമാണ്.കട്ടിയുള്ള പതുപതുത്ത കാപ്പിനിറമുള്ള അരികിൽ സ്വർണ്ണവരയുള്ള പുറം ചട്ടയുള്ള,ഒരു തീയതിക്കൊരു പേജ് ആയിട്ടുള്ള വല്ല്യേ ഡയറി വേണംന്നുള്ളത് ഇനീം സാധ്യാവാത്ത മോഹാണ്.എന്റെ ബടുക്കൂസ് വിചാരങ്ങളെ വാക്കുകളാക്കി കറുത്ത മഷിയുള്ള പേന കൊണ്ട് ഏറ്റവും ഭംഗിയുള്ള അക്ഷരങ്ങളായി കാലങ്ങൾക്കപ്പുറത്തേക്ക് വേണ്ടി സൂക്ഷിച്ചു വെക്കണം എന്നത് എല്ലാ ഡിസംബറിലും ഉണരുന്ന മോഹമാണ്.

കൂട്ടിവെച്ച മഞ്ചാടി മണികൾ,പളുങ്കുകൾ,ഈ ആശംസാ കാർഡുകൾ........... ഇതൊക്കെ കാണുമ്പോൾ ഇപ്പോഴെനിക്ക്‌ തോന്നുകയാണ് എനിക്കെന്നെ എന്തുമാത്രം ഇഷ്ടമായിരുന്നു എന്നെയെന്ന്. ജീവിതം വഴിമാറി ഒഴുകാൻ തുടങ്ങിയപ്പൊ നഷ്ടമാവാൻ തുടങ്ങിയത് എനിക്കെന്നെ സന്തോഷിപ്പിക്കാനുണ്ടായിരുന്ന ഇത്തരം ചില മാർഗങ്ങൾ ആണ്. നഷ്ടപ്പെടലുകൾ എന്നും കണ്ണീരാണ്. എങ്കിലും അവ ഓർമ്മകൾ ആയി മാറുമ്പോൾ ആ കണ്ണീരിനും കല്കണ്ട മധുരാണ്.